08-16-2009, 01:57 PM
خوشه ها
با فراهم بودن شرايط ديد مناسب،حتي به كمك دوربين دوچشمي،هر بخشي از آسمان را مشاهده كنيم در ميدان ديد ما دست كم دهها ستاره هويداست.اما،به نظر ميرسد آسمان در برخي نواحي مملو از ستاره است كه آن نواحي زيبا خوشه هاي ستاره اي نام دارند.
از آنجا كه محاسبات الگوي تكامل ستاره اي بي اندازه مشكل است و در آنها تعداد زيادي عامل هاي تقريبي وارد مي شوند.اگر چه تقريب خوبي دارن كه كاملاًمعين نيستند.اختر شناسان،اين مشاهداتي كه ازخوشه هاي ستاره اي به عمل مي آوردند،مقايسه و كنترل مي كنند،معلوم شده است كه تمام ستارگان يك خوشه ستاره اي به طور همزمان از متراكم شدن مواد ميان ستاره اي به وجود مي آيندو از اين رو،سن تمام ستارگان آن تقريباً يكسان است.اين امر،الگوي تكاملي ستاره اي را از روي بررسي دما و درخشندگي تمام ستارگان موجود در يك خوشه ستاره اي را امكان پذير مي سازد.
خوشه ستاره اي، ستارگاني با جرم هاي مختلف را دربر مي گيرد كه عمري تقريباًيكسان دارند.پس ستارگاني در فازهاي تكاملي مختلف را به نمايش مي گذارد.(به شرط آنكه ستاره هاي كافي در آن وجود داشته باشد.)
درواقع خوشه هاي ستاره اي تاييد ديگري از تحول ستاره اي هستند.ستارگان پرجرم كمتر از ستارگان كم جرم متحول مي شوند،زيرا از يك خوشه داده شده،ابتدا ستارگان پر جرم،رشته اصلي را ترك مي كنند.ما حتي مي توانيم سن اين چنين خوشه هايي را با نگاه كردن به نقطه قطع آنها(موقعيتي روي رشته اصلي)جايي كه ستارگان به سمت راست منحرف مي شوندو تبديل به غول مي شوندرا تشخيص دهيم.عمر مورد انتظار يك ستاره در نقطه قطع ، برابر سن خوشه است.
منشا خوشه ها
چون مي دانيم تشكيل ستاره ها ناشي از تراكم سحابي هاي عظيمي است كه از زمان ماده كافي براي ايجاد صد ها يا هزاران ستاره برخوردارند،مي توانيم بپذيريم كه غالب ستارگان به صورت خوشه تشكيل شده اند.برخي از اين ستارگان هويت خوشه اي خودرا از دست داده اند و بعضي ديگر اين هويت را همچنان حفظ كرده اند،همه ستارگاني كه هويت خوشه اي دارند تقريباًاز ما به يك فاصله اند،بنا بر اين قدر ظاهري آنها متناسب با قدر مطلقشان است.
به بيان ديگر،ستاره اي كه در ميان اين گروه ستارگان از همه درخشانتر به نظر مي رسد،در واقع هم درخشان ترين آنهاست.با توجه به رابطه ظاهري بين درخشندگي و جرم يك ستاره ميدانيم كه اعضاي پرجرمتر يك خوشه بايد درخشانترين آنها نيز باشند.از سوي ديگر،اعضاي پرجرمتر يك خوشه ظاهراًتمايل بيشتري دارندكه در ناحيه مركزي خوشه قرار گيرند.احتمالاً خوشه هاي با اين تراكم جرم،حول مركز تشكيل شده اند و ستارگان پر جرم ممكن است به تدريج به سوي موضع مركزي در حركت باشند.
با فراهم بودن شرايط ديد مناسب،حتي به كمك دوربين دوچشمي،هر بخشي از آسمان را مشاهده كنيم در ميدان ديد ما دست كم دهها ستاره هويداست.اما،به نظر ميرسد آسمان در برخي نواحي مملو از ستاره است كه آن نواحي زيبا خوشه هاي ستاره اي نام دارند.
از آنجا كه محاسبات الگوي تكامل ستاره اي بي اندازه مشكل است و در آنها تعداد زيادي عامل هاي تقريبي وارد مي شوند.اگر چه تقريب خوبي دارن كه كاملاًمعين نيستند.اختر شناسان،اين مشاهداتي كه ازخوشه هاي ستاره اي به عمل مي آوردند،مقايسه و كنترل مي كنند،معلوم شده است كه تمام ستارگان يك خوشه ستاره اي به طور همزمان از متراكم شدن مواد ميان ستاره اي به وجود مي آيندو از اين رو،سن تمام ستارگان آن تقريباً يكسان است.اين امر،الگوي تكاملي ستاره اي را از روي بررسي دما و درخشندگي تمام ستارگان موجود در يك خوشه ستاره اي را امكان پذير مي سازد.
خوشه ستاره اي، ستارگاني با جرم هاي مختلف را دربر مي گيرد كه عمري تقريباًيكسان دارند.پس ستارگاني در فازهاي تكاملي مختلف را به نمايش مي گذارد.(به شرط آنكه ستاره هاي كافي در آن وجود داشته باشد.)
درواقع خوشه هاي ستاره اي تاييد ديگري از تحول ستاره اي هستند.ستارگان پرجرم كمتر از ستارگان كم جرم متحول مي شوند،زيرا از يك خوشه داده شده،ابتدا ستارگان پر جرم،رشته اصلي را ترك مي كنند.ما حتي مي توانيم سن اين چنين خوشه هايي را با نگاه كردن به نقطه قطع آنها(موقعيتي روي رشته اصلي)جايي كه ستارگان به سمت راست منحرف مي شوندو تبديل به غول مي شوندرا تشخيص دهيم.عمر مورد انتظار يك ستاره در نقطه قطع ، برابر سن خوشه است.
منشا خوشه ها
چون مي دانيم تشكيل ستاره ها ناشي از تراكم سحابي هاي عظيمي است كه از زمان ماده كافي براي ايجاد صد ها يا هزاران ستاره برخوردارند،مي توانيم بپذيريم كه غالب ستارگان به صورت خوشه تشكيل شده اند.برخي از اين ستارگان هويت خوشه اي خودرا از دست داده اند و بعضي ديگر اين هويت را همچنان حفظ كرده اند،همه ستارگاني كه هويت خوشه اي دارند تقريباًاز ما به يك فاصله اند،بنا بر اين قدر ظاهري آنها متناسب با قدر مطلقشان است.
به بيان ديگر،ستاره اي كه در ميان اين گروه ستارگان از همه درخشانتر به نظر مي رسد،در واقع هم درخشان ترين آنهاست.با توجه به رابطه ظاهري بين درخشندگي و جرم يك ستاره ميدانيم كه اعضاي پرجرمتر يك خوشه بايد درخشانترين آنها نيز باشند.از سوي ديگر،اعضاي پرجرمتر يك خوشه ظاهراًتمايل بيشتري دارندكه در ناحيه مركزي خوشه قرار گيرند.احتمالاً خوشه هاي با اين تراكم جرم،حول مركز تشكيل شده اند و ستارگان پر جرم ممكن است به تدريج به سوي موضع مركزي در حركت باشند.
دوشنبه , 18 مهر 1384.گاهی یه تاریخ آدمو پر انرژی تر میکنه.منو استروتاک