09-04-2009, 04:36 PM
سیارک (سیاره کوتوله) سرس اولین سیارک کشف شده و جزء سیارکهای کمربند اصلی سیارکها است.
این سیارک در اولین روزهای سال ۱۹۰۱ کشف شد.
قطر آن ۹۳۳ کیلومتر وجرم آن در حدود یک سوم جرم کل سیارکهای کمربند سیارکی است.
چگالی آن از بسیاری از سیارکها کمتر است.
زمان چرخش بدور خود نه ساعت بوده ودر فاصله متوسط۷۷/۲ واحدنجومی از خورشید قرار دارد.
چگالی آن ۹۸/۱ گرم بر سانتی متر مکعب بوده که از بسیاری از شهاب سنگها کمتر است.
نکته مهم این که درحال حاضر با تعریف جدید این جرم از رده سیارکها خارج وبه رده جدید سیاره های کوتوله انتقال یافته است.
کمربند سیارکها
این کمربند که در منظومه ی خورشیدی قرار دارد ناحیه ای وسیع بین دو سیاره ی بهرام و هرمز (مریخ و مشتری) است و شامل میلیارد ها سیارک ( اجرام اغلب سیب زمینی شکل - با شکل نا منظم - که به دور ستاره ای در گردش باشند ) و قطعات سنگ می باشد .
سیارک های این کمربند ممکن است کربنی ، سنگی و یا فلزی باشند .
سیارک سرس باپهنای ۹۳۳ کیلومتر (57 مایل) بزرگترین و اولین سیارکی است که در سال 1801 کشف گردید. این سیارک به گونه ای غیر عادی بزرگ است، چرا پهنای اکثر سیارکها از250 کیلومتر تجاوز نمی کند. تخمین زده شده است که تقریبا یک میلیارد سیارک دارای پهنای بیش از یک کیلومتر (6/0 مایل) می باشند..
سیارکهایی که قطرشان بیش از 300 کیلومتر (185 مایل) است، کروی هستند. سیارکهای کوچکتر، شکل نامنظمی دارند. کوچکترین سیارکها ذرات غبار هستند که قطرشان از سر یک سوزن بیشتر نمی باشد.
حدود 6/4 میلیارد سال پیش، جرم کمربند سیارکی تقریبا 1200 برابر جرم امروزی خود بود. کمربند در آن زمان شامل اجسامی صدها برابر بزرگتر از “سرس” (بزرگترین سیارک شناخته شده ) بود.
هنگامیکه این اجسام به همدیگر برخورد کردند،جاذبه ی سیاره ی هرمز مانع از چسبیدن آنها به یکدیگر گردید، در نتیجه آنها به تکه های کوچکتر تقسیم شدند. بسیاری از این سیارکها درمنظومه ی خورشیدی پخش شده اند. این سیارکها، یا به سطح سیارات و اقمار مختلف برخورد می کنند یا به درون خورشید می افتند .
بیش از 90 درصد سیارکها درکمربند سیارکها قرار دارند. بین 3 تا6سال طول می کشد تا این سیارکها مدار گردش خود بدور خورشید را طی کنند. بقیه را که در کمربند نیستند ، معمولا بصورت گروهی طبقه بندی می شوند که هر گروه مدار خاص خودش را دارد. سیارکهای تروایی (برجیسی) دو گروه از سیارکهای کاملا تیره هستند که در مدار سیاره ی هرمز (برجیس) قرار دارند. یکی از این دو گروه جلوتر از هرمز و دیگری بدنبال سیاره ی مشتری حرکت می کند . مدار گردش سیارکهای گروههای آمور، آپولو، و آتن به زمین نزدیکتر است.
این سیارک در اولین روزهای سال ۱۹۰۱ کشف شد.
قطر آن ۹۳۳ کیلومتر وجرم آن در حدود یک سوم جرم کل سیارکهای کمربند سیارکی است.
چگالی آن از بسیاری از سیارکها کمتر است.
زمان چرخش بدور خود نه ساعت بوده ودر فاصله متوسط۷۷/۲ واحدنجومی از خورشید قرار دارد.
چگالی آن ۹۸/۱ گرم بر سانتی متر مکعب بوده که از بسیاری از شهاب سنگها کمتر است.
نکته مهم این که درحال حاضر با تعریف جدید این جرم از رده سیارکها خارج وبه رده جدید سیاره های کوتوله انتقال یافته است.
کمربند سیارکها
این کمربند که در منظومه ی خورشیدی قرار دارد ناحیه ای وسیع بین دو سیاره ی بهرام و هرمز (مریخ و مشتری) است و شامل میلیارد ها سیارک ( اجرام اغلب سیب زمینی شکل - با شکل نا منظم - که به دور ستاره ای در گردش باشند ) و قطعات سنگ می باشد .
سیارک های این کمربند ممکن است کربنی ، سنگی و یا فلزی باشند .
سیارک سرس باپهنای ۹۳۳ کیلومتر (57 مایل) بزرگترین و اولین سیارکی است که در سال 1801 کشف گردید. این سیارک به گونه ای غیر عادی بزرگ است، چرا پهنای اکثر سیارکها از250 کیلومتر تجاوز نمی کند. تخمین زده شده است که تقریبا یک میلیارد سیارک دارای پهنای بیش از یک کیلومتر (6/0 مایل) می باشند..
سیارکهایی که قطرشان بیش از 300 کیلومتر (185 مایل) است، کروی هستند. سیارکهای کوچکتر، شکل نامنظمی دارند. کوچکترین سیارکها ذرات غبار هستند که قطرشان از سر یک سوزن بیشتر نمی باشد.
حدود 6/4 میلیارد سال پیش، جرم کمربند سیارکی تقریبا 1200 برابر جرم امروزی خود بود. کمربند در آن زمان شامل اجسامی صدها برابر بزرگتر از “سرس” (بزرگترین سیارک شناخته شده ) بود.
هنگامیکه این اجسام به همدیگر برخورد کردند،جاذبه ی سیاره ی هرمز مانع از چسبیدن آنها به یکدیگر گردید، در نتیجه آنها به تکه های کوچکتر تقسیم شدند. بسیاری از این سیارکها درمنظومه ی خورشیدی پخش شده اند. این سیارکها، یا به سطح سیارات و اقمار مختلف برخورد می کنند یا به درون خورشید می افتند .
بیش از 90 درصد سیارکها درکمربند سیارکها قرار دارند. بین 3 تا6سال طول می کشد تا این سیارکها مدار گردش خود بدور خورشید را طی کنند. بقیه را که در کمربند نیستند ، معمولا بصورت گروهی طبقه بندی می شوند که هر گروه مدار خاص خودش را دارد. سیارکهای تروایی (برجیسی) دو گروه از سیارکهای کاملا تیره هستند که در مدار سیاره ی هرمز (برجیس) قرار دارند. یکی از این دو گروه جلوتر از هرمز و دیگری بدنبال سیاره ی مشتری حرکت می کند . مدار گردش سیارکهای گروههای آمور، آپولو، و آتن به زمین نزدیکتر است.
و خداوند آسمان را آفريد
