08-25-2011, 02:07 PM
خوب با جدیت ادامه میدیم.
فرق اساسی عکاسی در شب و عکاسی در روز میزان نور هست.نور ستارگان نسبت به نور سوژه های زمینی در روز خیلی کم هست.پس ما باید به طریقی عکاسی کنیم که این اجرام کم نور در عکس ثبت بشن.
در عکاسی 3 پارامتر مهم وجود داره:1.نوردهی 2.دیافراگم 3.حساسیت یا ایزو
نوردهی یعنی اینکه نور به چه مدت به فیلم یا حسگر میرسه.این مقدار در عکاسی روز کمتر از یک ثانیه هست اما همانطور که گفته شد برای عکاسی در شب احتیاج به نور بیشتری داریم و معمولا مقدار نوردهی برای عکاسی نقطه ای (که در آن ستاره ها به صورت نقطه ثبت می شوند نه خط) بین 20-30 ثانیه است.البته این عدد برای عکاسی با لنز های واید و نرمال است.رابطه ی ساده ای وجود دارد که میتوان توسط آن مقدار مجاز نوردهی برای هر فاصله ی کانونی را بدست آورد:1000 تقسیم بر فاصله ی کانونی لنز به میلی متر.مثلا با یک لنز نرمال 50 میلی متر می توان 20 ثانیه نوردهی کرد.اگر از این مقدار بیشتر نوردهی کنیم با تصویری مواجه خواهیم شد که به آن رد ستارگان می گویند که شاید معروفترین این نوع تصاویر رد دور قطبی است.
دیافراگم چیزی است شبیه مردمک چشم برای لنز.طبیعتا هر چه باز تر باشد(یعنی مقدارش کمتر باشد) نور بیشتری به حسگر می رسد.برای عکاسی شب بهتر است از لنز هایی استفاده کنید که کمترین دیافراگم آن ها 2.8 یا پایین تر باشد.اگر دیافراگم را اصطلاحا یک پله باز تر کنیم مقدار نوردهی نصف می شود و اگر یک پله دیافراگم را ببنیدم مقدار نوردهی دو برابر.مثلا اگر برای گرفتن عکسی با دیافراگم 2.8 20 ثانیه نوردهی نیاز است با دیافراگم 4 به مقدار نوردهی به 40 ثانیه می رسد(در حساسیت ثابت).
پله های اصلی دیافراگم:1.4-2-2.8-4-5.6-8-11 و ...
حساسیت نیز مقداری است نسبی حساس بودن حسگر به نور را نشان می دهد.اگر حساسیت دو برابر شود مقدار نوردهی نصف می شودو بالعکس.
برای اطلاعات بیشتر میتونید این مقاله رو مطالعه کنید.
آسمان شب ایران - مقدمه ای بر عکاسی نجومی ( ستاره‌شناسی )
فرق اساسی عکاسی در شب و عکاسی در روز میزان نور هست.نور ستارگان نسبت به نور سوژه های زمینی در روز خیلی کم هست.پس ما باید به طریقی عکاسی کنیم که این اجرام کم نور در عکس ثبت بشن.
در عکاسی 3 پارامتر مهم وجود داره:1.نوردهی 2.دیافراگم 3.حساسیت یا ایزو
نوردهی یعنی اینکه نور به چه مدت به فیلم یا حسگر میرسه.این مقدار در عکاسی روز کمتر از یک ثانیه هست اما همانطور که گفته شد برای عکاسی در شب احتیاج به نور بیشتری داریم و معمولا مقدار نوردهی برای عکاسی نقطه ای (که در آن ستاره ها به صورت نقطه ثبت می شوند نه خط) بین 20-30 ثانیه است.البته این عدد برای عکاسی با لنز های واید و نرمال است.رابطه ی ساده ای وجود دارد که میتوان توسط آن مقدار مجاز نوردهی برای هر فاصله ی کانونی را بدست آورد:1000 تقسیم بر فاصله ی کانونی لنز به میلی متر.مثلا با یک لنز نرمال 50 میلی متر می توان 20 ثانیه نوردهی کرد.اگر از این مقدار بیشتر نوردهی کنیم با تصویری مواجه خواهیم شد که به آن رد ستارگان می گویند که شاید معروفترین این نوع تصاویر رد دور قطبی است.
دیافراگم چیزی است شبیه مردمک چشم برای لنز.طبیعتا هر چه باز تر باشد(یعنی مقدارش کمتر باشد) نور بیشتری به حسگر می رسد.برای عکاسی شب بهتر است از لنز هایی استفاده کنید که کمترین دیافراگم آن ها 2.8 یا پایین تر باشد.اگر دیافراگم را اصطلاحا یک پله باز تر کنیم مقدار نوردهی نصف می شود و اگر یک پله دیافراگم را ببنیدم مقدار نوردهی دو برابر.مثلا اگر برای گرفتن عکسی با دیافراگم 2.8 20 ثانیه نوردهی نیاز است با دیافراگم 4 به مقدار نوردهی به 40 ثانیه می رسد(در حساسیت ثابت).
پله های اصلی دیافراگم:1.4-2-2.8-4-5.6-8-11 و ...
حساسیت نیز مقداری است نسبی حساس بودن حسگر به نور را نشان می دهد.اگر حساسیت دو برابر شود مقدار نوردهی نصف می شودو بالعکس.
برای اطلاعات بیشتر میتونید این مقاله رو مطالعه کنید.
آسمان شب ایران - مقدمه ای بر عکاسی نجومی ( ستاره‌شناسی )
گل نیلوفر در مرداب می روید تا همه بدانند در سختی ها باید زیبایی آفرید!
http://astrophoto.aminus3.com
http://astrophoto.aminus3.com