چند روز پیش یکی از تلکوپ**های شرکت Meade را با مشخصات زیر تهیه کردم.
قطر دهانه 130 میلی متر/ 5.1 اینچ
فاصله کانونی 650 میلیمتر
نسبت کانونی ( F ) f/5
توان تفکیک 0.8 ثانیه قوسی
توان گردآوری نور 469برابر چشم انسان
حد قدر 12.2
بیشترین بزرگ*نمایی 260 برابر
کمترین بزرگ‎*نمایی 25 برابر
مدل مقر استوایی/ قطبی
نام مقر EQ-2
چشمی 1/25 اینچی 6.3 میلی متر/9 میلی متر/26میلی متر MA
چشمی 2 اینچی ندارد
عدسی بارلو 2 برابر
جوینده RED DOT - جوینده نور قرمز

   
http://www.iranoptic.ir/84-large_default...-130mm.jpg

مشخصات خوبی برای این ابزار نوشته بود که تهیه کردم. به صورت قسمت قسمت در مورد این تلسکوپ برای شما می نویسم

جعبه
جعبه این تلسکوپ وزنیدر حدود 16 کیلوگرم دارد وتمامی ابزارها درون آن به صورت منظم چیده شده اند. جعبه*ها به صورت جداگانه و با جای مناسب قرار دارند. جعبه اصلی درون جعبه*ای کارتنی قرار دارد که محافظت میشود.

لوله اپتیکی
لوله با بدنه*ای رنگ خوره به رنگ آبی و محافظ مخصوص آینه در ته لوله و فکوسر تک سرعته هست. وزن مناسبی داره.

پایه و مقر
پایه این تلسکوپ از نوع EQ-2 هست. این پایه قابلیت نصب موتور تک سرعته را دارد. دو عدد پیچ ریز برای حرکت میل و بعد دارد. البته ای کاش یک مقدار طول دستک پیچ ریز کمتر بود!!
سینی وسط هم در جای خوبی قرار داد و جای 3 چشمی و بارلو و دیگر وسایل را دارد.
جنس پاسه استیل و تکیه گاه مقر فلزی هست. هر پایه به اندازه 1 پله بیشتر باز میشود.
مقر به راحتی بر روی پایه نصب میشه و بعد از گذاشتن وزنه و لوله اپتیکی ایستایی خوبی داره. لرزشهای کمی در پایه هست که در تمامی پایه های EQ-2 دیدم، ولی تاثیری بر رصد ندارد.

ابزارهای جانبی
چشمی های 6.3 و 9 و 26 میلیمتری شرکت مید به همراه بارلو 2 بربر و جوینده نور قرمز لوازج جانبی این تلسکوپ هست.
نسبت به دیگر ابزارهای رصدی بارلو و چشمی اضافه داره و با کسفیت اپتیکی خوبی که این تلسکوپ داره میشه از اونها استفاده کرد.

تست اپتیکی
اولین شب رصد از شانس من هوا ابری بود. ولی شب بعد خیلی صاف شد. موارد رصدی
ماه، مشتری، زحل، زهره، اجرام اعماق : M42-M53-M44-M41-M93

تصویر ماه که بسیار عالی بود و خطای ابیراهی اصلا ندیم.
سیاره مشتری به همراه چهار قمر گالیله ای دیده شد. کمربند سیاره مشتری با چشمی 9 میلیمتری دیده میشه و شفافیت خوبی داشت.
سیاره زحل و حلقه های اون با چشمی 26 میلیمتری و بزرگنمای 25 برابر دیده شد. با عدسی 9 میلیمتری ( بزرگنمایی 72 برابر ) حله های زحل به راحتی دیده میشه و با عدسی بارلو بر روی همین چشمی سکاف کاسینی به صورت نوار باریک دیده شد. البته خیلی به سختی. واقعا دیدن شکاف کاسینی برای این تلسکوپ خوب بود.

اجرام اعماق آسمان به راحتی و با چشمی 26 میلیمتری دیده میشن.

در کل تلسکوپ خوبی هست و با نگهداری خوب میشه مدتهای زیادی از اون استفاده کرد.

من تلسکوپ و از سایت فروشگاه ایران اپتیک - تلسکوپ، دوربین دوچشمی و عکاسی، میکروسکوپ، آسمان شب، رصدخانه خریدم و به صورت آنلاین و بعد از 48 ساعت تحویل گرفتم.
لینک سایت :
تلسکوپ نیوتنی POLARIS 130mm - فروشگاه ایران اپتیک - تلسکوپ، دوربین دوچشمی و عکاسی، میکروسکوپ، آسمان شب، رصدخانه

???? غروب خورشید 18:19
☄️ سیاره عطارد 20 دقیقه پس از غروب خورشید در ارتفاع 9 درجه*ای افق به آسانی قابل مشاهده است.
☄️ سیاره مریخ 40 دقیقه پس از غروب خورشید در ارتفاع 20 درجه*ای افق غربی به مانند جسم قرمز رنگ کم نوری ( 1.4 ) دیده می*شود.
???? در افق جنوبی ستاره سهیل در لبه افق دیده می*شود و کمی بالاتر از آن ستاره زیبای شعرای یمانی ( شباهنگ ) خودنمایی می کند.
☄️ طلوع سیاره مشتری 19:30
4 فروردین
☄️ طلوع سیاره زحل 00:48
???? طلوع ماه 04:18 با فاز 11.5 درصد

عضویت در کانال تلگرامی : https://t.me/nightsky_ir

لینک خبر : آسمان شب ایران - راهنمای رصد آسمان شب - 3 فروردین 1396

مدیر انجمن نجوم اهواز با تشریح نوروز ملی از دیدگاه نجومی گفت: نقطه اعتدال بهاری با شروع سال است که در این زمان خورشید در میل صفر درجه و بعد صفر ساعت قرار می گیرد. خسرو جعفری زاده در خصوص نوروز ایرانی از دیدگاه اخترشناسی با بیان اینکه تقویم ایرانی یکی از کامل ترین و قدیمی ترین تقویم های ثبت شده است، گفت: حرکات ظاهری و واقعی خورشید برای تدوین تقویم ملی در نظر گرفته می شود؛ زیرا خورشید در این روزها به نقطه ای خاص در آسمان می رسد، و در بعد مداری صفر درجه و صفر ساعت قرار می گیرد؛ یعنی خورشید در جایی است که دقیقا بر استوای زمین عمود می تابد. به گفته این کارشناس نجوم، در روز اول فروردین خورشید روی زمین عمود می تابد به همین دلیل طول شب و روز با هم برابر می شود. جعفری زاده خاطر نشان کرد: براساس محاسبات انجام شده، تحویل سال در ساعت ۱۳ و ۵۸ دقیقه و ۴۰ ثانیه است و در روز سی ام اسفند ماه تحویل سال رخ می دهد. دوره گردش زمین به دور خورشید برابر با ۳۶۵.۲۵ روز است که هر ۴ سال یک روز به سال اضافه می شود و سال، کبیسه می شود. وی با بیان اینکه نقطه اعتدال بهاری در روز ۳۰ اسفند ماه ۱۳۹۵ است، بیان داشت: در اعتدال بهاری خورشید و لحظه تحویل سال نو، خورشید در میل مداری صفر درجه و بعد صفر ساعت آسمان قرار می گیرد. نقطه اعتدال بهاری شروع سال و عید نوروز است و از قدیم هم بوده و این نشان از دقت تقویم ایرانی دارد. رویدادهای مهم شب اول سال جدید جعفری زاده با بیان اینکه در شب نوروز، یکم فروردین ( شامگاه روز ۳۰ اسفند ۱۳۹۵ تا صبحگاه روز ۱ فروردین ۱۳۹۶ )، بعد ازغروب خورشید اولین سیاره ای که می توان در آسمان دید، سیاره زهره و عطارد در بالای افق غربی ( محل غروب خورشید ) است، گفت: ۳۰ دقیقه پس از غروب خورشید، سیاره زهره به مانند ستاره ای بسیار نورانی در بالای افق غربی دیده می شود و کمی بالاتر از آن سیاره عطارد قرار دارد. سیاره زهره از قدر ۴.۴- و سیاره مریخ از قدر ۱.۴ است. مدیر انجمن نجوم اهواز افزود: همچنین بالاتر از سیاره مریخ، خوشه پروین یا هفت خواهران قابل مشاهده است که با چشم مسلح به خوبی دیده می شود؛ اما رصد این خوشه زیبا با تلسکوپ می تواند بسیار جذاب باشد. خوشه پروین از دسته خوشه های ستاره ای باز است که حداقل ۴۰۰ ستاره در آن قراردارد.

سلام. من مبتدی هستم وفقط با دوربین دوچشمی کارکردم . یه تلسکوپ رومیزی90میلی متری ماکستوف موتوردار گرفتم ولی تنظیم اونو بلد نیستم لطفا راهنماییم کنید ممنون .    

   
اینم یه عکس از همنشینی ماه و سیاره زهره البته با دورین گوشی گرفتم

در روزهای 8 و 9 مهرماه 1395 در منطقه چلسبان در استان مرکزی، تور رصدی و آموزشی برگزار می کند. این تور با هدف آموزش رصد و کار با ابزارهای رصدی و با حضور کارشناسان رصدی آسمان شب ایران برگزار می شود. زمان : 8 و 9 مهرماه ( ثبت نام 3 تا 6 مهرماه )
حرکت : تهران، میدان صنعت ( پنج شنبه 8 مهرماه، ساعت 13 )
مکان : استان مرکزی - روستای چلسبان
هزینه تور : 120.000 تومان
خدمات عمومی :
وسیله رفت و آمد، بیمه مسافرتی، صبحانه، پذیرایی میان وعده، راهنمای طبیعت گردی
توجه: به دلیل مسائل بهداشتی شام بر عهده شرکت کنندگان است.
خدمات تحصصی :
رصد آسمان شب، آموزش روشهای رصدی، آموزش مقدماتی عکاسی نجومی، نقشه خوانی آسمان شب، آموزش رصد صورتهای فلکی، بسته آموزشی ( شامل نقشه، مقاله و راهنمای رصد )، بیمه مسافرتی تمامی شرکت کنندگان، تلسکوپ به منظور آموزش رصد اعماق آسمان، روشهای جهت یابی در شب،
لوازم ضروری :
چادر مسافرتی، لباس گرم، لوازم شخصی، زیر انداز، مدارک شناسایی، کفش مناسب، دارو ( در صورت موارد خاص )
قابل توجه علاقه*مندان به شرکت در گردش رصدی
این گشت رصدی با هدف آشنایی افراد مبتدی با آسمان برگزار می شود و داشتن ابزار رصدی ضروری نیست. اما افرادی که داری ابزارهای رصدی مانند تلسکوپ و دوربین دوچشمی هستند، میتوانند این ابزار را همراه خود بیاورند.
ثبت نام در تور :
همراه : 09354844077
تلگرام : https://telegram.me/irannightsky

با عرض سلام و احترام
در مورد محاسبه مکانی خورشید در زمان طلوع و غروب ایا راهی برای محاسبه وجود دارد

دوستان رصدگر
رصد همنشینی سیاره زهره،عطارد ومشتری را در این شبها از دست ندهید. برای رصد این سه سیاره می توانید 30 دقیقه بعد از غروب خورشید آنها را در افق غربی رصد کنید

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
   

فکر ساخت وسیله*ای که بتواند انسان را بدون دردسرهای پرتاب موشک یا شاتل*های فضایی، به خارج از جو ببرد، مدت*هاست ذهن کارشناسان فضایی را به خود مشغول کرده است. ایده ساخت این وسیله نخستین بار از سوی کنستانتین تسیولکوفسکی سال 1895 مطرح شد. وی دانشمند و نویسنده روس در زمینه موشک بود که به نظریه*پردازی در ارتباط با پروازهای فضایی نیز می*پرداخت. بعدها آرتور سی کلارک در رمان «چشمه*های بهشتی» که سال 1979 منتشر شد، به*طور جدی به موضوع آسانسور فضایی پرداخت و آن را بین جامعه علمی و عموم مردم طرح و بسط داد.

اما آسانسور فضایی چیست؟ اصولی که در کتاب کلارک آمده، بعدها توسط دانشمندان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و در چهار دهه گذشته تقریبا بدون تغییرات اساسی باقی*مانده است. آسانسور فضایی وسیله*ای است که دارای کابل مخصوصی است که از آن به عنوان زیرساختی برای حمل و نقل اتاقکی ویژه ـ با ظرفیت یک یا چند نفر یا حتی گروهی از افراد ـ به کار گرفته می*شود. این آسانسور در بخشی از زمین نصب خواهد شد و در سوی دیگرش در فضا، وزنه*ای مخصوص خواهد داشت تا وزن مجموعه را بخوبی مهار کند.

از مزایای انکارناپذیر آسانسور فضایی می*توان به حمل آسان* و بی*دردسرتر انسان و محموله*ها به فضا اشاره کرد، بخصوص این*که هزینه، انرژی و خطراتی را که پرتاب راکت*ها دارد نخواهد داشت و به جای سوزاندن انرژی ارزشمند، آسانسور فضایی این نیروها را در بالا و پایین بردن اتاقک مخصوص صرف خواهد کرد. از این گذشته می*توان با یک بار هزینه، بارها از آن استفاده کرد و با توجه به سرعت مناسبی که دارد، دیگر شاهد وقایع تلخی نظیر انفجار شاتل*های فضایی در جو زمین نخواهیم بود. البته هنوز خبری از ساخت آسانسورهای فضایی نیست و کارشناسان فقط به ساخت چند نمونه کوچک بسنده کرده*اند. از سوی دیگر، «کنسرسیوم جهانی آسانسور فضایی» نیز در نشست*های سالانه*ای که در آگوست برگزار می*کند، بر تکنیک*های فنی در ساخت این وسیله می*پردازد. امسال نیز قرار است برنامه کاری و نشست آتی کنسرسیوم به موانع موجود در ساخت کابل مخصوص آسانسور بپردازد. از سوی دیگر، شایعاتی مبنی بر ساخت این وسیله به صورت پنهانی در لابراتوارهای مخفی شرکت گوگل نیز به گوش می*رسد که باید آن را به فال نیک گرفت.

اما چه دلایلی موجب شده تا ساخت این ایده جاه*طلبانه تاکنون محقق نشود؟ شاید به این دلیل باشد که دشواری*های پیش روی ساخت آسانسور فضایی بیش از توانمندی*های علمی و فنی بشر است. بیایید به طور اجمالی به برخی از مهم*ترین این دلایل بپردازیم:

یکی از مهم*ترین مشکلات موجود در ساخت این وسیله به مقاومت مواد به کار رفته مربوط می*شود.

دانشمندان برای ساخت کابلی بسیار مقاوم و در عین*حال منعطف، هنوز راه درازی در پیش دارند. اکنون، محققان توانسته*اند با استفاده از نانو مواد، ابزارهایی تولید کنند که صد برابر سخت*تر از فولاد است و در عین*حال وزن بسیار کمی دارد؛ با وجود این، تولیدات آنها بسیار کوچک و میکروسکوپی است، چرا که وقتی این نانو مواد را برای ساخت وسایلی بزرگ*تر از چند میکرون به کار می*گیریم، دیگر مقاومت قبل را ندارد. یا زمانی که نانولوله*ها را به هم متصل می*کنیم، دیگر خصوصیت اصلی آنها را که مقاومت است، نخواهند داشت. به این ترتیب، پرسش اصلی در طراحی این وسیله همچنان به قوت خود باقی است؛ این که چطور می*توان از اشل نانو به ماکرو تغییر وضع داد و همچنان خصوصیت اصلی مواد را حفظ کرد.

از دیگر مشکلات پیش رو در ساخت آسانسور فضایی می*توان به موضوعاتی نظیر انتخاب محل مناسب برای ساخت، احتمال وقوع توفان یا دیگر بلایای طبیعی، احتمال برخورد شهابسنگ*ها و دیگر اجرام آسمانی اشاره کرد. از این گذشته، مواردی نظیر نوع انرژی مصرفی و زمان طی شده برای بالا و پایین رفتن از آسانسور نیز باید مدنظر قرار گیرد.

با وجود تمام این مشکلات، گروهی از محققان ژاپنی قول داده*اند تا سال 2050 نخستین آسانسور فضایی را بسازند. این محققان می*کوشند کابلی 96*هزار کیلومتری بسازند که از یک سو به زمین و از سوی دیگر به وزنه مخصوصی برای مهار سامانه مجهز خواهد بود.

این آسانسور اتاقکی مخصوص با ظرفیت 30*نفر دارد که با حداکثر سرعت 200 کیلومتر بر ساعت تا ارتفاع 36 هزار کیلومتری بالا رفته و مسافران را به ایستگاه مخصوص می*رساند. عملا رفت و برگشت به این ایستگاه 15 روز به درازا خواهد انجامید و در این مدت مسافران یک*چهارم مسافت زمین تا ماه را طی خواهند کرد. البته هنوز رقم دقیقی برای بودجه این پروژه اعلام نشده، اما قطعا میلیاردها دلار باید برای ساخت اولین آسانسور فضایی هزینه شود.