https://telegram.me/nightsky_ir کپی کنین توی تلگرام برای یکی از دوستانتون بفرستین تا لینک شه.

دنباله دار سبزفام کاتالینا یکشنبه ۱۷ ژانویه ۲۰۱۶ از نزدیک ترین فاصله با  زمین عبور می کند و فقط تا آخر هفته برای رصد این دنباله دار زیبا فرصت  باقی است. این دنباله دار با نام رسمی C/2013 US10، امشب از فاصله ۱۱۰  میلیون کیلومتری زمین عبور خواهد کرد؛ هر چند این فاصله زیاد نزدیک نیست و  معادل حدود ۷۲ درصد مسافت میان زمین و خورشید است. این دنباله دار که به  اصطلاح دو دم دارد، در طی چند روز آینده با یک دوربین دو چشمی در نزدیکی یک  صورت فلکی بسیار شناخته شده، قابل مشاهده است.

پل کلونینگر استاد  نجوم و عکاس نجومی گفت: « تشخیص این دنباله دار اکنون تقریبا راحت است.  کاتالینا به ستاره انتهایی در دسته دب اکبر بسیار نزدیک است و به صورت یک  ستاره کرکی متمایل به سبز مشاهده می شود.» پایگاه خبری نجومی EarthSky نیز  به علاقمندان توصیه کرد که این دنباله دار را در ساعاتی پس از نیمه شب و  قبل از طلوع خورشید مشاهده کنند.
منبع：بیگ بنگ

سلام پینهاد میدم بخش سایت های اینترنتی راه اندازی شود هم سایت های نجوم هم سایت های مفید دیگر معرفی شوند تا دوستان دیگر هم که میان به انجمن استفاده کنند.ممنون

امروز عصر ۱۹ دی هوا بارونی بود. بعد از چند ساعت بارون بی وقفه، ساعت هفت عصر دیگه بارون نمیومد. درست بالای کتابخونه مرکزی دانشگاه تهران قسمتی از آسمان رو دیدیم که مرتب و کاملا واضح تغییر رنگ میداد، تقریبا هر سه ثانیه یک رنگ میشد، آبی پررنگ، سبز، بنفش، قرمز، حتی کمی هم زرد.:o:o رنگ ها کم کم شروع به پخش شدن میکردن و بعد دوباره رنگ بقیه آسمون رو*میگرفتن و بعد باز رنگ عوض میکردن. ولی بقیه آسمون همون رنگ یکدست آبی ابری رو داشت. کسی هست دلیل این پدیده رو بتونه توضیح بده؟

ورزش 5 :: لحظه به لحظه با اخبار
دانشمندان ناسا تأیید کرده اند که روی مریخ آب مایع جاری می شود. این نتایج ساعاتی پیش طی یک نشست خبری در اختیار عموم قرار گرفت.

http://uupload.ir/files/m7ko_sp08mfdmuk015102115400.jpg
همانطور که در تصویر مشاهده می کنید این دستگاه به شکل کره طراحی شده برای رویت داخل کره ، ان را از جلو برش دادیم قسمت برش داده شده به صورت خط چین مشاهده می شود سه کاربرد برای این دستگاه در نظر گرفته شده . می تواند کاوشگرهای فضایی را تا حد سرعت نور شتاب دهد و می تواند برای شتاب دادن به ماشین زمان از ان استفاده شود و هم جهت تولید انرژی ! که در ادامه توضیحات، به ان خواهیم پرداخت
نام قسمتها: 1_ دریافت کننده انرژی لیزر ( سلول نوری ) از اسانسور فضایی یا از نیروی تولید شده از خود شتاب دهنده 2_ نیروگاه تولید برق 3_ موتور الکتریکی ( یا ... ) که سیم پیچ ( رنگ قرمز ) به نیم کره بالا متصل است و روتور به نیم کره پایین ( رنگ ابی )( بر خلاف موتورهای معمولی در این مکانیزیم قسمت ثابت و متحرک هم زمان و به یک اندازه می چرخد )
4_ محور کابل ، که تعداد انها چهار عدد است ( کابلهای مقابل هم دیگر در دو نیم کره هستند تا نیروی چرخش مساوی بین دو نیم کره تقسیم شود ) 5_ نیم کره بالا 6_ نیم کره پایین 7_ کابل
این دستگاه به این دلیل که زمان پرتاب، طول کابلهایش به 50 هزار کیلومتر می رسد و سرعت ان هم بالا است می بایست در فضا اجرا شود . دستگاه را به دلیل کوچک بودن می توان بعد از ساخت اسانسور فضایی یا موشک به فضا برد ( توضیحات در مورد اسانسور فضایی را می توانید از اینترنت سرچ کنید ) ولی کابلها را می بایست جدا سوار اسانسور یا موشک کرد .جنس این کابلها به دلیل نازک بودن و تحمل کشش گریز از مرکز از جنس نانولوله های کربنی خواهد بود این شتاب دهنده می تواند در صورت امکان روی اسانسور اجرا شود . البته برای مانور بیشتر در تمام جهات بهتر است خارج از مدار زمین قرار گیرد و نیازی به متصل بودن به زمین ندارد زیرا دستگاه به صورت کاملا متعادل طراحی شده تا در فضا ثابت بماند.
مکانیزم شتاب و پرتاب:
شتاب دهنده می تواند کاوشگر های که به دلیل طولانی بودم مسیر نیاز به سرعت بالا دارند را تا حد سرعت نور شتاب بدهد یعنی بعد از قرار گرفتن دستگاه در فضا و چرخش به سمت مسیر (سازه دارای موشک است تا جهت خود را تنظیم کند ) کاوشگر به کابل مورد نظر متصل شده که طول ان در ابتدا یک متر است ( در تصویر کاوشگر با شتابدهنده فاصله ندارد و در شروع به کار به این شکل است ) وقتی دستگاه شروع به چرخش می کند نیروی گریز از مرکز ایجاد می شود این نیرو باعث می شود کابلی که به دور محور ( شماره 4 ) پیچیده باز شود و طول کابل از یک متر به چند متر و در ادامه به چند کیلومتر تا وقتی طول کابل به 50 هزار کیلومتر رسید (سرعت چرخش دستگاه در این طول یک دور در ثانیه است ) تقریبا سرعت کاوشگر به حد سرعت نور رسیده و خود را از کابل ازاد می کند ( بسته به نوع اجرا می توان طول کابل را کم و زیاد کرد و در نتیجه سرعت چرخش را بالا یا پایین برد ) تا در جهت مورد نظر پرتاب شود اگر به مکانیزم اسانسور فضایی نگاه کنیم تقریبا به همین شکل است اول کابلها را بین فضا و زمین قرار می دهند بعد کابین از روی زمین شروع به اوج گیری می کند. اما با کمی تفاوت در شتاب دهنده فضایی کاوشگر از همان ابتدا که طول کابل صفر است با چرخش و ایجاد نیروی گریز از مرکز شتاب دهنده شروع به اوج گیری می کنه و وقتی طول کابل به 50 هزار کیلومتر رسید در نتیجه کاوشگر دارد روی محیط یک دایره 300 هزار کیلومتری ( در یک ثانیه ) حرکت می کند ( یعنی محیط دایره = شعاع ضربدر 2 ضربدر 14/3 ) و بعد پرتاب صورت می گیرد البته می تونیم بعد از پرتاب کابها را جمع نکنیم و تنها سرعت را کاهش دهیم تا نوبت پرتاب بعدی برسد وقتی نوبت پرتاب بعدی رسید سرعت چرخش را بالا می بریم تا دوباره به یک دور در ثانیه برسد بعد کاوشگر را به ابتدای کابل وصل می کنیم در نتیجه همانند اسانسور، کاوشگر نیز با استفاده از غلطکهای خود بر روی کابل اوج می گیرد تا به انتهای کابل برسد در نتیجه چون انتهای کابل دارد در سرعت 300 هزار کیلومتر حرکت می کند کاوشگر نیز با همین سرعت پرتاب می شود و الی اخر.
روش طراحی :
همان طور که در تصویر مشاهده می کنید این مکانیزم شتاب نیروی گریز از مرکز به دستگاه وارد می کند و همچنین باعث می شود نیم کره دیگر ثابت نماند که برای خنثی کردن این دو نیرو، رو به روی هر کابل یک کابل دیگر قرار گر فته تا هم نیروی گریز از مرکز خنثی شود و هم اینکه وقتی موتور شروع به چرخش می کند سیم پیچ به تنهای نچرخد! بلکه هم روتور بچرخد و هم سیم پیچ . در هر نوبت پرتاب نیز می بایست همزمان در مقابل پرتاب یک کاوشگر شیء هم وزن دیگری پرتاب کرد که ان شیء در تصویر یک ماشین زمان در نظر گرفته شده ( که توضیح در مورد کاربردهای این نوع ماشین زمان در اینترنت موجود است و در حوصله این توضیحات نیست ) و می توانیم به جای ماشین زمان یک کاوشگر دیگر قرار بدهیم که در این صورت در جهت مخالف پرتاب می شود ( روشن است که در چنین سرعتهای خود کاوشگر همان ماشین سفر به اینده است! ) و یا می توان موشک یا وزنه متعادل قرار داد که موشک بعد از پرتاب به وسیله کمک گرفتن از نیروی گرانشی دیگر سیارات ( و خودش ) می تواند دور بزند و بر گردد ولی وزنه متعادل بعد از رها شدن باز نخواهد کشت ( که نوع انتخاب بستگی به برنامه سازمان اجرا کننده و اقتصادی بودن هر کدام از روشها دارد ) در توضیحات این طرح سعی شده به کلیات پرداخته شود و از پرداختن به نتایج نظریه نسبیت تا وقتی که سازمانی عهده دار اجرای ان بشود خودداری شده .
تولید انرژی :
کاربرد سوم که به ان اشاره شد تولید انرژی می باشد که نتیجه ان بعد از زمان نمونه سازی و ازمایش روی کابل شتاب دهنده کاوشگر اعلام خواهد شد ازمایش به این صورت خواهد بود که طول کابلها یا سرعت را انقدر زیاد می کنیم تا سرعت نوک کابل به سرعت نور برسد تا عکس العمل ماده در این سرعت ازمایش بشه که سه حالت پیش میاد 1_ سرعت انتهای کابل به سرعت نور نمی رسد ! 2_ سرعت به نور می رسد و ان مقدار از کابل که در سرعت نور است تغییر ماهیت می دهد که دو حالت دارد یا این تغییر ماهیت قابل استفاده است یا نیست یعنی اگر نوک کابل تبدیل به انرژی بشود قابل استفاده است و می توان ان را همانطور که در تصویر مشاهده میشه تبدیل به لیزر کرد و به دریافت کننده ارسال کرد ( البته باز یافت این انرژی در سامانه به سه صورت امکان پذیر است که در تصویر مشاهده نمی شود و توضیح ان محفوظ است ) 3_ سرعت به نور می رسه و از ان عبور می کند! ( برای امتحان نظریه نسبیت جهت اشیاء ماکروسکپی این شتاب دهنده وسیله ایده الی می باشد )
نیروگاه اتمی تولید برق به این دلیل در نظر گرفته شده تا اگر به هر دلیل به شتاب دهنده انرژی نرسید بتواند به کار خود ادامه دهد
ملاحظات ایمنی در نمونه سازی لحاظ خواهد شد ...
این دستگاه به شماره (28800332203) به ثبت رسیده
Ali.r65@chmail.ir ف.رضایی ( ایران )

نجمن ستاره شناسی اهواز با همکاری انجمن نجوم دانشگاه پیام نور مرکز اهواز و  صدا و سیمای مرکز خوزستان به مناسبت روز ملی ستاره شناسی، جمعه ۱۳  شهریورماه 94 برنامه آموزشی و همگانی رصد آسمان شب را در پارک ساحلی، روبه  روی سیلوی قدیمی، بین پل پنجم و پل کابلی راس ساعت ۲۱ لغایت ۱ بامداد  برگزار می نماید. انجمن ستاره*شناسی اهواز از تمامی علاقه‎*مندان اهوازی و  استان خوزستان دعوت به عمل می*آورد تا در این برنامه رصدی شرکت کنند.

سلام دوستان
این لوله تلسکوپ در حد نو می باشد که حدود یک ماه بیشتر از خرید آن نمی گذرد. به همراه آن یک سه پایه عکاسی جهت استفرار تلسکوپ هدیه داده می شود.
این تلسکوپ* را می*توان هم برای استفاده در شب و دیدن زیبایی*های آسمان استفاده کرد و هم از دیدن مناظر طبیعی در روز لذت برد. به دلیل فاصله*ی کانونی بلند این تلسکوپ* ، بزرگنمایی زیاد، آسان بدست می آیدو از این روی ابزار ایده*آلی برای دیدن ماه و سیارات است. مریخ و زحل و ماه را به راحتی میتوان از درون چشمی های این تلسکوپ رصد کرد و از جزئیات کم و بیش آنها لذت برد.
نام لاتین: SkyWatcher SKMAK90OTAW
قطر دهانه (آینه اصلی): ۹۰ میلی متر
فاصله کانونی: ۱۲۵۰ میلی متر
نسبت کانونی: 13.9
بیشترین بزرگنمایی کاربردی: ۱۸۰ برابر
چشمی ها: ۱۰ و ۲۵ میلی*متر – ۱.۲۵ اینچ
جوینده: 5x24
بیشترین قدر قابل رصد (نظری): 12.3
توان تفکیک (نظری): ۱.۲۸ ثانیه قوس
توان گردآوری نور: 225 برابر چشم انسان
لوازم همراه: فیلتر رصد خورشید,کیف حمل تلسکوپ,سه پایه عکاسی جهت استقرار تلسکوپ

قیمت کل مجموعه: 600000 ششصد هزار تومان

دوستانی که مایل بودند با شماره 09173915195 تماس بگیرند
بنده استان فارس هستم در خارج از استان به صورت پیشتاز ارسال می شود

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
       

سلام گرم خدمت تمامی دوستان علاقه مند به نجوم،دوستان شهاب سنگهایی که نیکل ندارند یادرصد خیلی کمی نیکل دراونادیده میشه ازکدوم خانواده شهاب سنگ هستندوچگالی تقریبیشون توچه رنجی هست؟ممنون ازدوستانی که لطف میکنندپاسخ علمی رومیدند

سیارکی ناحیه*ای بین مریخ و مشتری است که بیش از میلیون ها سنگ آسمانی ریز و درشت در آن وجود دارد. مدار بعضی از این سیارک ها اندکی فراتر از مشتری رفته و مدار برخی نیز اندکی به داخل مدار مریخ متمایل شده، محققان با شناسایی دقیق کمربند سیارکی می توانند از خطرات برخورد این سنگ های آسمانی به زمین خبردار شوند.

   

گرافیگ بالا نشان می دهد که بیش از ۱۴۰۰ سیارک بزرگ در مدار نسبتا خطرناکی نسبت به زمین قرار دارند. ناسا این اجرام را مدام زیر نظر دارد، اگر این اجرام فضایی بیشتر از ۷٫۵ میلیون کیلومتر به زمین نزدیک شوند و قطر آنها بزرگ*تر از ۱۰۰ متر باشد، ناسا آنها را به عنوان جرم بالقوه خطرناک یا به اختصار PHO طبقه* بندی می*کند، اما به موجب این واقعیت که آنها در نزدیکی زمین عبور می کنند، ارزش تماشا و اندازه گیری دقیق تر را قطعا خواهند داشت. تخمین زده می*شود بیش از ۳۰ میلیون قطعه سیارک بزرگ*تر از ۱۰۰ متر و میلیون*ها سیارک کوچک*تر از ۱۰۰ متر در فضای منظومه شمسی سرگردان باشند؛ اما جالب اینجاست که اگر همه این سیارک*ها را کنار هم جمع کنید، فقط ۱ درصد زمین سنگینی خواهند داشت.

از لحاظ پارامترهای مداری می*توان سیارک*ها را به سه دسته ی زیر تقسیم کرد: ۱- کمربند سیارکی اصلی (Main Asteroid Belt): بیشتر سیارک*ها در محدوده**ی شکاف میان سیارات سنگی و گازی (فضای بین دو سیاره*ی مریخ و مشتری و حدوداً بین ۲ تا ۴ واحد نجومی) قرار گرفته*اند. ۲- سیارک*های نزدیک به زمین(NEA): این دسته از سیارک*ها دارای خروج از مرکز زیاد با نیم قطر بزرگ کم*تر از ۱٫۳ واحد نجومی هستند و سرچشمه*ی اصلی اکثر آنها کمربند سیارکی است. این دسته سیارک*ها که اکثراً به علت زد و خورد مابین اجرام کمربند سیارکی و یا اثرات گرانشی سیاره*ی مشتری به بیرون از کمربند هدایت شده و در این طیف مداری قرار گرفته*اند خود به سه دسته*ی آپولوها، آمورها و آتن ها تقسیم*بندی می*شوند.۳- تروجان*ها (Trojan): این گروه سیارک*ها در قفل گرانشی نقاط L4 و L5 لاگرانژ سیاره*ی مشتری، جایی در حدود ۶۰ درجه جلوتر (L4) و ۶۰ عقب*تر (L5) از سیاره، به دام افتاده*اند. سیارک*های موجود در نقطه*ی L4، سیارک*های Greek (یونان) نامیده می*شوند و سیارک*های موجود در نقطه*ی L5 را سیارک*های تِروی (Troy) یا تروجان گویند که این اسامی از افسانه**ها و اساطیر یونان باستان در جنگ بین یونان و تِروی الگوبرداری شده*اند.
اولین سیارک کشف شده در سال ۱۸۰۱ میلادی، سرس نام داشت و متعاقب آن پالاس در سال ۱۸۰۲ ، جونو در سال ۱۸۰۴ و بالاخره وستا در سال ۱۸۰۷ کشف شدند. قطر این چهار سیارک به ترتیب ۵۲۵، ۹۴۰ ، ۲۴۸ و بالاخره ۵۳۰ کیلومتر است، البته همانطور که می دانید سرس هم اکنون در گروه سیاره های کوتوله دسته بندی شده است.

سیارک ها در اثر تکه تکه شدن سیاره ها پدید نیامده اند، بلکه اجسامی به جای مانده از فرایند تشکیل سیاره ها هستند. کشش گرانشی سیاره ی مشتری مانع به هم چسبیدن این خرده سیارک ها و تشکیل یک جسم واحد شد. سیارک ها براساس مواد ترکیبی آنها به انواع گوناگون تقسیم می شوند. در بعضی از آنها آهن زیادی وجود دارد، در حالی که برخی دیگر بیشتر سنگی و کربنی هستند. با وجود اینکه سیارک ها در مداری پایدار به دور خورشید می چرخند، ولی همان طور که دهانه های سطحی آنها نشان می دهد، بین خود سیارک ها نیز برخورد و تصادم پیش می آید. گاهی قطعاتی از این سیارک ها در اثر گرانش خورشید، از کمربند سیارکی به سمت سیاره های داخلی منظومه شمسی فرو می افتند. این اجرام را بر روی زمین، « شهاب سنگ » می نامیم.

دانشمندان معتقدند سیارک ها حاوی کربن، آمینو*اسید و مواد معدنی هستند، که نه* تنها اطلاعات ارزشمندی درباره مراحل اولیه شکل*گیری سامانه خورشیدی در اختیار ما قرار می*دهد، بلکه می*تواند به درک چگونگی شکل*گیری حیات در زمین نیز کمک کند، به همین منظور برای شناخت آنها به کاوش می پردازند. نخستین تصاویر سیارک***ها به اوایل دهه***ی ۱۹۹۰ باز می***گردد. در سال ۱۹۹۱، فضاپیمای گالیله از کنار سیارک گاسپرا عبور کرد. این فضاپیما، در مسیر طولانی خود تا مشتری، در سال ۱۹۹۳ از کنار سیارک ایدا نیز گذشت و تصاویری از آن به زمین مخابره کرد.