کهکشانی که به صورت صفحه ای نسبتا" تخت ازتعدادبسیار زیادی ستاره ومقادیری توده گاز وغبار بوده ودارای ساختمانی کم وبیش شبیه مارپیچ است.بیشتر کهکشانهای مارپیچی توده ای مرکزی وکروی از ستارگان پیر با نام هاله دارند .ساختمان مارپیچی یا ناشی از حرکت توده های چگالی در میان ستارگان وگاز وغبار صفحه ی کهکشان باشد ویا ناشی از حرکت تفاضلی چرخشی Differential rotation)) در میان نواحی ابرهای تولید کننده ستاره ای باشد.کهکشانهای مارپیچی ممکن است یا بصورت بازوهای (مثلا"2 تا 4 عدد بازو)به شکل مارپیچی آشکار باشند ویا نشانه هایی از مارپیچی بودن به همراه داشته باشند.بیشتر کهکشانهای مارپیچی دارای حداقل میله ای کوچک در میان توده کروی شکل مرکزی ((bulge هستند که در صفحه اصلی کهکشان قرار دارد.در رده بندی کهکشانی هابل کهکشانهای مارپیچی به چندین زیر رده تقسیم شده اند.بیشتر این کهکشانها دارای توده های بزرگ گازی و نواحی فعال در تولید ستاره های جدید هستند.
محدوده جرم کهکشانهای مارپیچی بین یک میلیارد تا هزار میلیارد برابر جرم خورشید است.قدر مطلق آنها در نور آبی نیز بین 16- تا 23- می باشد.قطر کهکشانهای مارپیچی نیز بین 15000 تا 320۰00 سال نوری متفاوت است.علت درخشندگی وآشکار بودن بازوها این است که آنها محل تولدستاره های جدید داغ وآبی هستند واگر در طول موجهای ماوراءبنفش از آنها عکسبرداری شود بازوها بسیار درخشنده مشاهده خواهند شد.در عوض هسته این کهکشانها قرمز دیده می شود که خود ناشی از وجود ستاره های پیر در نواحی مرکزی می باشد.
کهکشان M100 در خوشه کهکشانی سنبله یکی از زیباترین کهکشانهای مارپیچی می باشد کهکشان راه شیری نیز یک کهکشان مارپیچی است
کهکشان مارپیچی آنمیک
یک رده از کهکشانها که حد متوسط کهکشانهای مارپیچی وکهکشانهای عدسی شکل هستند. این رده از کهکشانها دارای بازوهای نسبتاً ضعیفی هستند و از آنجائیکه از لحاظ هیدروژن اتمی فقیر هستند شکل گیری ستارگان جدیددر آنها بسیار کم است. این کهکشانها بیشتر عضو خوشه‌های غنی کهکشانی هستند و به همین دلیل تصور بر این است که به دنبال برخورد با سایر کهکشانهای خوشه و اثرات گرانشی دیگر کهکشانها از مواد بین ستاره‌ی و عمدتاً هیدروژن اتمی تهی شده‌اند.
نوعی کهکشان مارپیچی که ستاره های توده مرکزی نه بصورت یک کره بلکه در یک توده خطی وکشیده یا میله ای شکل قرار دارند.مطالعات در طول موجهای مادون قرمز که کمتر تحت تاثیر غبار ومواد کدر کننده است نشان می دهند که بیشتر کهکشانهای مارپیچی از جمله کهکشان راه شیری دارای میله هرچند ضعیف هستند.در این کهکشانها بازوها نه از مرکز بلکه از انتهای میله شروع می شوند.میله هم حرکت ستاره ها را تحت تاثیر قرار میدهد وهم ترکیب شیمیایی مواد تشکیل دهنده کهکشان.در رده بندی هابل این کهکشانها با عنوان Sb شناخته می شوند.
11-10-2011, 07:01 PM (آخرین تغییر در ارسال: 11-10-2011, 08:49 PM توسط mars.)
[ATTACH=CONFIG]1060[/ATTACH][COLOR="#0000FF"]
تصاویر معروف هابل از کهکشان ها به طور معمول کهکشان*های مارپیچی ظریف یا بیضی با لبه*های خمیده را نشان می دهد. این شواهد نشانه وجود کهکشانهای بزرگ هستند
کهکشان های کوچکتر مانند کهکشانهای نا منظم کوتوله Holmberg II در اشکال و انواع بسیاری است که طبقه بندی آن سخت تر است. تصویری جدید که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرقته شده است شکل مبهم این کهکشان که از حباب های عظیم گازی درخشان تشکیل شده است را نشان می دهد.
پوسته درخشان گازی پیچیده در Holmberg II توسط چرخه*های حیات پر انرژی نسل های بسیاری از ستاره ها ساخته شده است . ستاره هایی با جرم بالا در مناطق متراکمی از گاز تشکیل می*شوند و در مرحله*ی بعدی زندگی، بادهای قوی ستاره ای از سطح ستاره خارج می*شود که مواد اطراف را دور می*کند. در بسیاری موارد در پایان زندگی خود به شکل ابرنواختر منفجر می*شوند.موج انفجار پس از ضربه , این مناطق کم جرم را در می*نوردد و به بیرون می*راند و با گرمایش گاز پوسته*های ظریفی که امروز ما می*بینیم را تشکیل می* دهد.
Holmberg II از مناطق شکل گیری ستاره های متراکم و مناطق خالی گسترده با ماده*ی کمتر که می تواند درطول هزاران سال نوری گسترش یابد ، به طور در هم تشکیل شده است . به عنوان کهکشانی کوچک(کوتوله)، این کهکشان نه بازوهای مارپیچی از نوع شبیه به کهکشان راه شیری را دارد و نه هسته*ی متراکم شبیه به کهکشان*های بیضوی را دارد. این موضوع باعث می شود Holmberg II ،به طور گرانشی، پناهگاهی آرام ارائه دهد که در آن ساختارهای شکننده مانند این حباب ها می تواند شکل خود را نگه دارند.
در حالی که Holmberg II در اندازه عادی است، برخی از ویژگیهای آن جذاب است از جمله ظاهر غیر معمول آن. کهکشان میزبان منبع تششع بسیارقوی اشعه X است که در وسط سه حباب گاز است.. تئوری*های غریبی درباره علت این تابش های قدرتمند وجود دارد که یکی از احتمال*های فریبکارانه این است که یک سیاه چاله با جرم متوسط است که در حال مکیدن و کشیدن مواد از محیط اطراف خود است.
