بی وزنی فضانوردان را پیر میکند

[M_Saturn]

بدن فضانوردانی که برای چند ماه در فضا اقامت داشته اند به اندازه بدن یک فرد 80 ساله ضعیف می شود. به گزارش خبرگزاری مهر، محققان آمریکایی پس از نمونه برداری از بافتهای ماهیچه های ساق پای ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی موفق به کشف این موضوع شدند که میزان ظرفیت فعالیتهای فیزیکی فضانوردان ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی پس از 6 ماه اقامت در فضا در حدود 40 درصد کاهش پیدا می کند.
این میزان ضعف با اینکه فضانوردان 30 تا 50 ساله به صورت ناگهانی به سن 80 سالگی رسیده و بدن آنها به همان میزان تحلیل برود، برابری می کند.
این تحلیل رفتن جسمانی در حالی رخ می دهد که ساکنان ایستگاه به صورت منظم به ورزش روزانه می پردازند. در حال حاضر ایستگاه فضایی به دو دستگاه تردمیل و یک دوچرخه ثابت مجهز است.
دانشمندان از تاثیر مخرب بی وزنی طولانی مدت بر روی سلامت ماهیچه های اسکلتی فضانوردانی که در آینده در سفر به مریخ حضور خواهند داشت، ابراز نگرانی کردند.
بر اساس محاسبات ناسا رسیدن به مریخ 10 ماه زمان می برد و با حساب اقامتی یک ساله بر روی این سیاره، کل سفر در حدود سه سال به درازا خواهد کشید.
پروفسور "رابرت فیتز" از دانشگاه "مارکوئیت" می گوید یافته اصلی مطالعات وی و همکارانش این است که اقامت طولانی مدت در شرایط خلا و بی وزنی منجر به تحلیل اساسی توده ای از فیبرهای ماهیچه ای، قوا و نیروی جسمانی خواهد شد و ورزش سخت نیز از محافظت از فیبرها و ماهیچه های بدن در این شرایط عاجز است و به این شکل توانایی ساکنان ایستگاه در انجام فعالیتهای سنگین با خطری جدی رو به رو است.
به اعتقاد فیتز در صورتی که فضانوردان امروز رفتن به مریخ را مورد آزمایش قرار دهند، بر روی مریخ برای انجام کارهای بسیار ساده حتی به تن کردن لباسهای فضایی با مشکل مواجه خواهند شد.
بی وزنی طولانی مدت بر روی ماهیچه های اصلی و مهمی از قبیل ماهیچه های پا اثر گذاشته و 50 درصد از قدرت آن را تحلیل می دهد.
طی این مطالعه 9 فضانورد آمریکایی و روسی قبل و بعد از اقامتی 180 روزه در فضا مورد آزمایش قرار گرفتند و نتایج نشان دادند تحلیل قابل توجه در بدن فضانوردان در اثر از بین رفتن بافتهای ماهیچه ای رخ داده است.
حتی آغاز ماموریت فضایی در شرایط فیزیکی عالی نیز نمی تواند به فضانوردان کمکی کند زیرا فضانوردانی که قبل از سفر از شرایط بدنی و ماهیچه ای عالی برخوردار بودند، پس از بازگشت با کاهش توانایی و بافت ماهیچه ای قابل توجهی مواجه شدند.
با این همه دانشمندان اعتقادی به متوقف کردن برنامه های سفرهای طولانی مدت فضایی ندارند. بلکه بر این باورند با بهبود برنامه های ورزشی فضانوردان و تجهیز بهتر ایستگاه فضایی برای محافظت از ماهیچه های بدن انسانها، می توان همچنان به پیش بردن برنامه های سفرهای طولانی مدت فضایی فکر کرد.
بر اساس گزارش تلگراف، ناسا و آژانس فضایی اروپا باید جایگزینی برای شاتلهای بازنشسته ناسا فراهم کنند و از این رو 6 سرنشین کنونی ایستگاه فضایی باید 6 تا 9 ماه در ایستگاه اقامت داشته باشند.
منبع:مهر