سلام علاوه بر همه ی سوالاتی که پیش اومده منم یه سوال مطرح می کنم:
آیا واقعا عکسی از کهکشان راه شیری داریم؟ یعنی کدوم فضاپیما تونسته از کهکشان راه شیری خارج بشه که بتونه عکس بگیره؟ 8)
هــر کجــا هسـتـم بــاشـم آســـمــان مـــــال من اســت.
شما کجا عکسی از بیرون کهکشان راه شیری دیدید.هر چی دیدید نقاشی بوده یا کهکشان های دیگه.امکان نداره کسی تا الان تونسته باشه از بیرون راه شیری از اون عکس بگیره
ما از موقعیت خودمون هممی‌تونیم از کهکشان راه شیری عکس بگیریم. منتهی از دید ناظر بیرونی یعنی از جایی که هستیم. عکسهای زیبای زیادی در گستره‌‌های مختلف طول موج گرفته شده. دیدگاه ما صرفا از لبه‌ی راه شیری است. ولی شکل اون رو می‌شه با شواهد کنونی حدس زد. که همین‌طور هم بود.
این یک نمونه‌ی سیاه و سفید! همین‌که شبهای رصدی ما ره شیری رو می‌بینیم خودش به نوعی دیدن راه شیری از زاویه‌ی دید خودمونه.
ولی فناوری و بخصوص عمر ما در حدی نیست که فعلاً ماهواره‌ای رو بفرستیم به اعماق فضا. و این کار چند سال نوری طول میکشه. یعنی باید چند نسل از اخترشناسان بگذرند تا بالاخره تصویرهای بیرون از راه شیری به ما برسه و البته ماهواره به موقعیت مناسب برسه.
Science is a way of trying not to fool yourself. The first principle is that you must not fool yourself, and you are the easiest person to fool. Richard Feynman
نه در همه‌ی موارد! سحابی‌ها چگالی‌ها و اندازه‌های یکسانی ندارند. نمی‌تونیم از همون ابتدا جایی که سحابی بود شکلگیری ستاره رو از سحابی صرفا بدونیم. گرد و غبار بین ستاره‌ای که چگالی محیط بین ستاره‌ای رو تعیین میکنه هم بسیار مهم. تعداد متغیرهای دخیل در شکلگیری ستارگان کم نیستند. در سحابی‌ها محیط تا اندازه‌ی مناسبی بخصوص به لحاظ ترمودینامیکی فراهم هست تا احتمال شکلگیری ستاره هم زیاد بشه. ولی تأکید میکنم که اینجا شرایط ترمودینامیکی-کوانتمی و گرانش و حتی میدانهای الکتریکی و مغناطیسی بسیار مهم هستند. در اینجا باید از مکانیک آماری برای این منظور استفاده کنیم که شرایط فیزیکی دستگاهی از ذرات رو بررسی میکنه.
Science is a way of trying not to fool yourself. The first principle is that you must not fool yourself, and you are the easiest person to fool. Richard Feynman
8)
