سیاه چاله ها

[sharif_student]

چطور می شه که سیاه چاله نابود شه؟ :?:

[Shirmardi]

به تاپیک مرگ سیاه چاله ها مراجعه نمایید.

[M_Saturn]

سلام.
دوست عزیز امیدوارم که جواب سوالتونو توی این مطلب پیدا کنید
انفجار سياه چاله ها
تقريباًاز همان آغاز،گرايش نظريه پردازان به پذيرش اين امر بود كه هيچ چيز نمي تواند از درون يك سياهچاله بگريزد.روي هم رفته اگر نور نتواند بگريزدواگر چيزي نتواند سريعتر از نور سير كند،در اين صورت چيزي نمي تواند از سياهچاله بگريزد.اين الگوي فكري دوام يافت تا آنكه كوشش هايي به عمل آمد براي سازگار كردن چند نظريه از بنيادي ترين نظريه هاي فيزيك: نظريه نسبيت خاص اينشتين ،نظريه نسبيت عام انيشتين و نظريه كوانتومي.
نظريه نسبيت عام ستارگان پرجرم را به آنچه امروزه اساساً سياهچاله ها تاييد شده است ، پيش گويي مي كند.همين نظريه گرانش را با شيوه اي بسيار متفاوت با شيوه كلاسيك نيوتن توصيف مي كند.اما هنوز كسي نتوانسته است وحدتي ميان مفهوم گراني ومكانيك كوانتومي
برقرار كند.مكانيك كوانتومي اصولاًرفتار ذرات و انرژي ها را در مقياس اتمي و زير اتمي ،يعني عالم فوق العاده كوچك،توصيف كند.
پروفسور استيون هاوكينگ ، چنين ارتباطي را برقرار كرد.استدلال او اين بود كه چون عالم امروزي دانه دانه است،احتمالاًدر رويداد مهبانگ به صورت دانه دانه اي تشكيل شده.اظهار نظر هاوكينگ اين بود كه فشار بي حد مربوط به تولد عالم به آساني مي توانسته است سياه چاله هايي به كوچكي 00001ر0 گرم جرم و شعاع بسيار كوچك ايجاد كرده باشد.اما ابعاد عادي تر شامل جرم يك ميليارد تن و شعاع نسبتاًبزرگتر،يعني اندازه پروتون خواهد بود.قطعاًاين ابعاد مقياس ابعادي را نشان مي دهد كه معمولاًمكانيك كوانتومي به كار مي گيرد.
او با شگفتي ملاحضه كرد كه حل معادلات او نيز خلق و گسيل ذرات وتابش از چنان شيئي را پيش بيني مي كند.در واقع همان طيف از ذرات و تابش را پيش بيني مي كند كه ممكن است از شيئ داغي با 120 ميليارد كلوين صادر شود.پس به نظر مي رسد كه دواصل مدتها معتبر ، درمورد سياهچاله ها نقض شد:اينكه چيزي از هسته سياهچاله ها نمي گريزد و دماي انها تقريباًصفر كلوين است.تناقض آشكار بود.با همه اينها همان معادله براي سياهچاله اي به 3جرم خورشيدي دماي K 000001ر0 و گريز ناپذيري ذرات از چنين ستاره اي را پيشگويي مي كرد.و موفقيت،با بازشناسي اين امر كه سياهچاله هاي كوچك متفاوت اندحاصل شد.

[mars]

[COLOR="#0000FF"]سلام
ردیابی سیاه چاله ها در آسمان بسیار کار دشواری است . و فقط اختر شناسان مطمئن هستند که آنها وجود دارند اما جای دقیق آنها مشخص نیست . بر خلاف تصور عمومی که سیاه چاله ها مانند جارو برقی کیهانی همه ماده اطراف را میبلعند آنها فقط در قلمرو و نزدیک خود چنین عمل میکنند . سیاه چاله ها از فواصل دور گرانشی مانند جرمهای عادی هم جرم خود دارند . اگر سیاه چاله فرضی به جرم خورشید به جای آن قرار میگرفت ، تفاوت چندانی در مدار و حرکت زمین ایجاد نمیشد . اما برای جرمی نزدیک به آن ، گرانش بسیار قوی تر ایجاد میشد . زیرا نیروی گرانش به جای آنکه از کره بزرگ و پخش برسد از نقطه متمرکزی به جرمهای نزدیک وارد میشود . فاصله نزدیک ترین سیاه چاله به منظومه شمسی دورتر از آن است که نیروهای گرانشی آنها بتواند تاثیری بر سیارات و منظومه ما داشته باشد . [/COLOR]

[Regulus]

در ضمن جمع کردن این زباله ها کار خیلی سختیه و همینطور طبق یه معاهده ای که اسمشو یادم نمیاد انسان حق نداره حیات زمینی رو به جای دیگه ای تو فضا بفرسته و این زباله ها هم احتمالا دارای حیات تک سلولی زمینی هستن.

[رضا باجلان]

سیاه چاله های کوانتومی یعنی چی؟

[kamy]

اگه اشتباه نکنم به سیاهچاله هایی تو ابعاد خیلی ریز(در ابعاد کوانتومی) میگن
تعدادشون هم خیلی زیاده

اگه اشتباه میگم لطفا دوستان اصلاح کنن

[Regulus]

اگه اشتباه نکنم به سیاهچاله هایی تو ابعاد خیلی ریز(در ابعاد کوانتومی) میگن
تعدادشون هم خیلی زیاده

اگه اشتباه میگم لطفا دوستان اصلاح کنن

تعدادشون زیاد نیست. تو کسری از ثانیه تبخیر میشن.

[SefidMeshki]

هنگامی که برای اولین بار ستاره شناسان تلسکوپ های رادیویی را به گردش در آوردند ، آن ها سرچشمه امواج های رادیویی برخی اجرام کیهانی ، شامل باقی مانده های ابرنواخترها ، ناحیه اطراف کهکشان ها و مناطق پرقدرت پیدایش ستارها را ردیابی کردند. اما نوعی خاص از اجرام هستند که چیزی بیش از یک نقطه نورانی هستند ، شاید یک ستاره. به علاوه مشاهدات نشان می دهد که اجرام فاصله بسیاری از ما دارند ، این بدان معناست که آن ها میتوانند تنها بخشی از ناحیه اطراف کهکشان ها باشند. این اجرام کوازار ها یا اختر نماها نامیده میشوند ، که تصور میشد که مراکز فوق العاده درخشان کهکشان های دوردست هستند.

فاصله تا کوازار ها بسیار زیاد و اندازه واقعی آنها بسیار کوچک است (در حدود اندازه منظومه شمسی) . این واقعیت که ما می توانیم آن ها را بوسیله تلسکوپ ها مشاهده کنیم ، اخترنما (کوازار) ها را به درخشان ترین جرم کشف شده در جهان مبدل کرده است. در حقیقت هابل با اثبات این موضوع که یک کهکشان مخفی در پشت تابش خیره کننده اخترنما ها است سهم خود را در راز پیچیده کوازار ها یا اخترنما ها برجاگذاشت.

این بخشی از مقاله است | مشاهده کامل مقاله

منبع : وبسایت تلسکوپ فضایی هابل
ترجمه : تیمور خسروی
دانشنامه ستاره شناسی | سفید مشکی

[kamy]

تعدادشون زیاد نیست. تو کسری از ثانیه تبخیر میشن.

ولی چیزی که من یادمه تند تند دارن به و جود میان و تبخیر میشن