ارسالها: 1,258
موضوعها: 119
تاریخ عضویت: Oct 2005
08-27-2012, 02:14 PM
(آخرین تغییر در ارسال: 08-27-2012, 02:21 PM توسط M_Saturn.)
به نظر من باید اگه به چیزی علاقه داری به خاطر خودش دوستش داشته باشی. هدف گرا نباش. اینطوری اگه تلاش کنی و به هدف نرسی شکست بزرگی میخوری. مثلا من آسمونو به خاطر خودش دوست دارم . به خاطر زیباییهاش.به خاطر اینکه همیشه جذابیه. اینکه همیشه ذهنمو درگیر خودش میکنه. هدف گرا نبودم. هیچوقت با خودم شرطی برای دوست داشتنش نذاشتم. هر اتفاقی هم بیافته بازم علاقمو نسبت بهش از دست نمیدم. اینطوری میتونی جاش رو توی زندگیت بفهمی.
دوشنبه , 18 مهر 1384.گاهی یه تاریخ آدمو پر انرژی تر میکنه.منو استروتاک
ارسالها: 2,698
موضوعها: 26
تاریخ عضویت: Aug 2010
براى بعضى چيزا هدف داريم و براى بعضيا نه.
البته در واقع براى همه چيز هدف داريم ولى بعضيا كه كوچيكترن رو بعنوان هدف حساب نميكنيم.
همه چى بستگى به خودتون داره. اگه به چيزى علاقه داشته باشيد، نياز به دليل خاصى براش نميبينيد، هر چند شايد براى خودتون هدفى هم در نظر بگيريد.
اما مطمئنا شما يه سرى ارزو ها داريد كه اونا اهداف اصلى شما تو زندگين. در اين مورد بايد حساب و كتاب داشته باشيد و بدونيد كجاى راه هستيد. اين اهدافن كه نرسيدن بهشون باعث نا اميدى و دلسردى از زندگى ميشن.
ارسالها: 483
موضوعها: 17
تاریخ عضویت: Mar 2012
یه حرفی معاونمون همیشه میگفت:
میگفت شما ها برای خودتون هدف های بلند تصور کنین مث این میمونه که یه تیری بخواین به طرف یه ستاره پرتاپ کنین اگه به ستاره نخورد حتما به ماه میخوره
«اهورامزدا گفت ای زرتشت اسپنتمان تو نباید که عهد و پیمان بشکنی
چه آن عهدی که تو با یک دروغ پرست بستی و
نه آن عهدی که با یک راستی پرست بستی
چه معاهده با هر دو درست است خواه یکتاپرست خواه مشرک»
مهریشت فقره 2
ارسالها: 1,258
موضوعها: 119
تاریخ عضویت: Oct 2005
هدف داشتن توی زندگی مهمه. اما توی علائق به شرط تبدیل میشه. بهتره برای علائقتون شرطی قائل نشین. چون همش منتظر اتفاقی هستین که ممکنه هیچوقت نیافته. و این باعث سرد شدن شما میشه.
دوشنبه , 18 مهر 1384.گاهی یه تاریخ آدمو پر انرژی تر میکنه.منو استروتاک
ارسالها: 35
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: Aug 2012
ممنون بابت راهنمایی هایی که کردید.
بله، مگر ممکنه که آدم کاری رو بدون هدف انجام بده؟ اساسا(فلسفی!) ممکن نیست. ولی هدف ها خیلی متفاوتند.
دید من به زندگی به صورت کلی اینطوریه که یک سری اهداف کلی داریم که بسیار دور از دسترس باید باشن و فقط نشون دهنده ی راه زندگی، و موفقیت رو حرکت در مسیرشون میدونم نه رسیدن بهشون.
و برای حرکت توی این مسیر یکسری اهداف کوچیکتر تعریف میکنم که مسیر رو دقیق تر مشخص میکنن و میشه بهشون رسید (همون برنامه ریزی که آقای Observer گفتن)،که کلا ملموس ترند و آدم راحت تر میتونه بهشون فکر کنه. هدف های ریز میتونن هر چیزی باشن: لذت بردن، خوشحال کردن دوست، پیشرفت علمی، افزایش اعتماد به نفس، نشان دادن برتری خود نسبت به دیگران و ... که هم میتونن خوب باشن هم بد.
خوب یا بد بودن این هدف های ریز با مقایسه با هدف های کلی مشخص میشه، یعنی باید ببینیم این هدف ریزه کجای مسیر اون هدف بزرگه قرار میگیره. و مشکل همینجا درست میشه!
کسی که توی زندگی اش لذت اصالت داره با جواب به این پرسش که "این کاری که میخوام بکنم لذت بخشه یا نه؟" تکلیفش مشخص میشه. ولی کسی که هدف بزرگی داره کارش به مراتب سخت تر میشه!
امیدوارم متوجه منظورم شده باشید و بازم بتونید کمکم کنید.
ارسالها: 35
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: Aug 2012
مثلا همین "افزایش اعتماد به نفس" هدف خوبی محسوب میشه چون باعث تعالی بعد روحانی انسان و شکوفایی استعداد هاش میشه! (شبیه کتاب های دینی شد
)
سوال من اینه که چه هدفی دارید و چرا هدفتون خوبه؟
ارسالها: 2,698
موضوعها: 26
تاریخ عضویت: Aug 2010
اين از اون هدفاييه كه من گفتم نميشه بهش هدف گفت.
معمولا منجمان اماتور (ايران) به نجوم مثل كوهنوردى نگاه ميكنن. از دنياى روزمره دور ميشى، يه نفس راحتى ميكشى، به چيزى غير از مشكلات فكر ميكنى و شايد تو يه كارى بلدى و انجام ميدى كه بيشتر مردم انجام نميدن.
از لحاظ بعد روحانيه قضيه، بستگى به خود فرد داره. مثل نماز كه ميتونى باهاش به خدا نزديک شى و همينطور ميتونى در جا بزنى و هيچ تغييرى در تو بوجود نياره. تو نجوم ما بيشتر افراد از دسته دومن و حتى دسته سومى كه از از همونيكه بودنم بد تر ميشن. ولى بعضى ها هم با افزايش علمشون از لحاظ روحى هم پيشرفت ميكنن.
در ضمن فكر كنم، بيشتر صحبتاى من به سوال شما ربطى نداشت و در واقع من منظور شما رو نفهميدم.
ارسالها: 35
موضوعها: 0
تاریخ عضویت: Aug 2012
نه اتفاقا خیلی هم مربوط بود!
اگه یه نفر فقط به عنوان تفریحی سالم، که ذهن رو آروم می کنه و انرژی میده به آدم تا کارهای جدی ترش رو بهتر انجام بده، به نجوم بپردازه به نظر من ارزشمنده!
ارسالها: 483
موضوعها: 17
تاریخ عضویت: Mar 2012
سلام
به نظر من بهتره با دوستایی که خیلی بهشون علاقه دارین برین رصد یا حتا اگه با خانواده بیشتر دوس دارین با خانواده برین.
شما میتونین هر جور که دوس داشته باشین رصد و پرداختن به علم ستاره شناسی رو واسه خودتون لذت بخش کنین .
من به نیرو تلقین خیلی ایمان دارم هر جوری که شما توی ذهنتون بهش ایمان داشته باشین همون جوری میشه.
امتحان کنین
«اهورامزدا گفت ای زرتشت اسپنتمان تو نباید که عهد و پیمان بشکنی
چه آن عهدی که تو با یک دروغ پرست بستی و
نه آن عهدی که با یک راستی پرست بستی
چه معاهده با هر دو درست است خواه یکتاپرست خواه مشرک»
مهریشت فقره 2
ارسالها: 2,698
موضوعها: 26
تاریخ عضویت: Aug 2010
بله، تلقين عمل ميكنه ولى به شرطى كه خودتون ندونيد داريد تلقين ميكنيد.
در ادامه پست قبليم، نجوم اماتورى تو سراسر زمين به همين شيوه دنبال ميشه ولى افرادى هم هستن كه با هدف كمک به دانشمندا كاراى حرفه اى ترى انجام ميدن. مثلا با رصد هاى طبق برنامه، دنباله دار كشف ميكنن و يا با استفاده از فهرستاى خاص، بدنبال ابرنواختر ميگردن. يا با بررسى و نورسنجى ستاره ها به دانشمندا تو كشف سيارات فراخورشيدى كمک ميكنن و ...
به هر حال جهان انقدر گسترده هست كه هر كس از يه چيزش لذت ببره يا از اون استفاده كنه.