12-08-2009, 11:20 PM
ممنونم،اين نظر لطف شما رو ميرسونه...
من هم متقابلا از شركت شما در اين بحث خوشحالم و اين كه مي تونم چيزاي زيادي هم از شما و هم از ساير دوستان ياد بگيرم.
پس داري تقلبي مي كني...حالا كه اينطور شد بايد زير سوالات اسم ماها رو قيد كني...اينجوري قبول نيستا.... :twisted:
در مورد سوال(اگر درست بگم):
اول بايد ببيني گاز تبهگن چيه تا بعد ربطش بدي...
وقتي كه ستاره داره آخرهاي عمرش رو طي مي كنه يا به عبارت ديگه تقريبا مرده يك مقدار جرم ازش باقي ميمونه.
حالا بايد ديد تكليف اين جرم باقيمانده چيه؟
اين جرم چون قادر به آغاز هيچ فرايند گرما هسته اي نمي باشد و فشار تابشي نداره،فشار گرانشي غلبه ميكنه و ستاره را مرتب منقبض مي كند و هيچ چيز نمي تونه جلوي اين انقباض رو بگيره مگر وقتي كه گاز ستاره تبديل به گاز تبهگن الكتروني ميشه.
قبل از گاز تبهگن الكتروني گاز ستاره بصورت يونيزه است.(يعني الكترونها جدا شده از هسته هستند)
وقتي فشار در اثر گرانش زياد شود ،تجمع الكترونها افزايش پيدا ميكنه و به هم خيلي نزديك مي شن و بنا بر اصل طرد پائولي دو الكترون نمي توانند در يك حالت كوانتومي يكسان قرار بگيرند(2 الكترون يكسان نمي تونن يك تراز انرژي رو اشغال كنند.شيمي 2)در اين حالت گاز تبهگن الكتروني است.براي برقراري اين اصل تراكم و فشار بيش از حد از بين مي روند و انقباض ستاره متوقف مي شود.در واقع فشار گاز تبهگن الكتروني كه نتيجه برقراري اصل ترد پائوليه از انقباض جلوگيري ميكنه.
اين گاز به سختي جسم جامد مي باشد و به فشار و دما ديگه بستگي نداره(از قانون گاز كامل پيروي نمي كنه .فك كنم فيزيك 3 فصل اول)
در اين زمان جرم تبديل به كوتوله ي سفيد ميشه.
حالا ربطشو با گاز تبهگن ببين:
همون طور كه دوست خوبمون آبادان آسترو گفتن :يكي از تفاوت هايي كه ستاره هاي رشته ي اصلي با كوتوله هاي سفيد دارند اين است كه در كوتوله هاي سفيد هر چه جرم بيشتر باشد شعاع كوچك تر مي شود،در حالي كه ستارگان در مرحله ي هيدروژن سوزي هر چه جرم بيشتر باشد شعاع هم بزرگتر است.
اگر جرم كوتوله ي سفيد بيشتر از 44/1 برابر جرم خورشيد باشد(حد چاندرا سخار)،هيچ فشاري حتي فشار گاز تبهگن الكتروني هم نمي تونه جلوي انقباض جرم در اثر گرانش رو بگيره .
حالا تصور كن ...مطمئنا جرم 2 كوتوله ي سفيد از حد چاندراسخار بيشتره،چون جرم زياده شعاع كم ميشه،وقتي شعاع كم بشه درخشندگي هم كمتر ميشه...
حالا اون شهابها:
ببين ما طيف خورشيد و شهاب مورد نظر رو داريم.وقتي نور خورشيد منعكس ميشه طيفي مشابه طيف خورشيد روبه ما ميده و ما مي دونيم كه تابش جسم سياه هم مثل تابش خورشيده.حالا اگر توي طيف جذبي اين شهاب خطوط تابشي ديگري هم بود در واقع از مولكولها و اتم هاي تحريك شده ي درون خود شهاب ناشي ميشه.
اميدوارم درست گفته باشم...
من هم متقابلا از شركت شما در اين بحث خوشحالم و اين كه مي تونم چيزاي زيادي هم از شما و هم از ساير دوستان ياد بگيرم.
پس داري تقلبي مي كني...حالا كه اينطور شد بايد زير سوالات اسم ماها رو قيد كني...اينجوري قبول نيستا.... :twisted:
در مورد سوال(اگر درست بگم):
اول بايد ببيني گاز تبهگن چيه تا بعد ربطش بدي...
وقتي كه ستاره داره آخرهاي عمرش رو طي مي كنه يا به عبارت ديگه تقريبا مرده يك مقدار جرم ازش باقي ميمونه.
حالا بايد ديد تكليف اين جرم باقيمانده چيه؟
اين جرم چون قادر به آغاز هيچ فرايند گرما هسته اي نمي باشد و فشار تابشي نداره،فشار گرانشي غلبه ميكنه و ستاره را مرتب منقبض مي كند و هيچ چيز نمي تونه جلوي اين انقباض رو بگيره مگر وقتي كه گاز ستاره تبديل به گاز تبهگن الكتروني ميشه.
قبل از گاز تبهگن الكتروني گاز ستاره بصورت يونيزه است.(يعني الكترونها جدا شده از هسته هستند)
وقتي فشار در اثر گرانش زياد شود ،تجمع الكترونها افزايش پيدا ميكنه و به هم خيلي نزديك مي شن و بنا بر اصل طرد پائولي دو الكترون نمي توانند در يك حالت كوانتومي يكسان قرار بگيرند(2 الكترون يكسان نمي تونن يك تراز انرژي رو اشغال كنند.شيمي 2)در اين حالت گاز تبهگن الكتروني است.براي برقراري اين اصل تراكم و فشار بيش از حد از بين مي روند و انقباض ستاره متوقف مي شود.در واقع فشار گاز تبهگن الكتروني كه نتيجه برقراري اصل ترد پائوليه از انقباض جلوگيري ميكنه.
اين گاز به سختي جسم جامد مي باشد و به فشار و دما ديگه بستگي نداره(از قانون گاز كامل پيروي نمي كنه .فك كنم فيزيك 3 فصل اول)
در اين زمان جرم تبديل به كوتوله ي سفيد ميشه.
حالا ربطشو با گاز تبهگن ببين:
همون طور كه دوست خوبمون آبادان آسترو گفتن :يكي از تفاوت هايي كه ستاره هاي رشته ي اصلي با كوتوله هاي سفيد دارند اين است كه در كوتوله هاي سفيد هر چه جرم بيشتر باشد شعاع كوچك تر مي شود،در حالي كه ستارگان در مرحله ي هيدروژن سوزي هر چه جرم بيشتر باشد شعاع هم بزرگتر است.
اگر جرم كوتوله ي سفيد بيشتر از 44/1 برابر جرم خورشيد باشد(حد چاندرا سخار)،هيچ فشاري حتي فشار گاز تبهگن الكتروني هم نمي تونه جلوي انقباض جرم در اثر گرانش رو بگيره .
حالا تصور كن ...مطمئنا جرم 2 كوتوله ي سفيد از حد چاندراسخار بيشتره،چون جرم زياده شعاع كم ميشه،وقتي شعاع كم بشه درخشندگي هم كمتر ميشه...
حالا اون شهابها:
ببين ما طيف خورشيد و شهاب مورد نظر رو داريم.وقتي نور خورشيد منعكس ميشه طيفي مشابه طيف خورشيد روبه ما ميده و ما مي دونيم كه تابش جسم سياه هم مثل تابش خورشيده.حالا اگر توي طيف جذبي اين شهاب خطوط تابشي ديگري هم بود در واقع از مولكولها و اتم هاي تحريك شده ي درون خود شهاب ناشي ميشه.
اميدوارم درست گفته باشم...