09-12-2009, 01:38 AM
خواهش می کنم
گروهی از دانشمندان علوم زمینی اخیرا موفق به ارائه توضیحی جدید در خصوص پیدایی و گسترش تپه های شنی بر روی سطح تیتان، بزرگترین قمر زحل، شدند...
«پاتریک هسپ»(Patrick Hesp)، استاد دپارتمان جغرافیا و انسان شناسی LSU، و «دیوید رابین»(David Rubin)، دانشمند سازمان زمین شناسی ایالات متحده، مقاله ای تازه و احتمالاً بحث انگیز را به صورت آنلاین در بخش علوم زمینی طبیعی (Nature Geoscience) منتشر کرده اند. این مقاله با عنوان "منشأهای متعدد برای تپه های شنی خطی بر روی زمین و تیتان" ساز و کار محتمل و تازه ای را برای گسترش تپه های شنی خطی بسیار بزرگ که بر روی سطح تیتان، بزرگترین قمر زحل، تشکیل شده اند بررسی می کند.
نویسندگان مقاله، تپه های شنی خطی– یا طولی ای*– که در سرتاسر سطح دهانۀ «کی دم» چین کشیده شده اند را آزمایش کرده و آن ها را مرکب از شن، مقادیری نمک و لجن یافتند. دو عامل آخر یعنی نمک و لجن سبب چسبناک شدن تپه های شنی می شوند. بر اساس مطالعات انجام گرفته، این موضوع سبب تغییر شکل کامل تپه های شنی از فرم متقاطع به فرم خطی می شود، حتی اگر سرعت و جهت باد تغییری نکند. به طور نمونه این گونه است که تپه های شنی متقاطع بر اثر وزش باد از یک محدوده ی باریک و مستقیم به وجود می آیند در حالی که تپه های شنی طولی یا خطی بر اثر وزش باد از دو جهت مخالف و مورب ایجاد می شوند. این یافته ها تفسیری پیشنهادی را برای تپه های شنی پیدا شدۀ مشابه هم بر روی تیتان ارائه می کنند.
هسپ و رابین پیشنهاد کرده اند که اگر تپه های شنی خطی عظیمی که بر سطح تیتان پیدا شده اند نیز از رسوبات چسبناک تشکیل شده باشند، پس آن ها هم می توانسته اند بر اثر وزش بادهای تک جهتی به وجود آمده باشند. این موضوع در تضاد شدید با مطالعات پیشین است، که در آن فرض شده بود این رسوبات شل هستند و تفسیر شکل خطی تپه های شنی گواهی بر وزش بادهایی بود که در جهت های متناوبی می وزیدند. فرضیۀ پیشنهاد شده که تپه های شنی خطی تیتان از رسوبات چسبناک تشکیل شده اند نتیجۀ مؤثر و مهمی بر مطالعات تیتان خواهد داشت. اگر نظریۀ پیشنهادی هسپ و رابین درست باشد، فرضیات جدید با در نظر داشتن ترکیبات، منشأ، تکامل، اندازه ی ذرات، چسبندگی، کمیت، الگوها ی جابه جایی کلی و متناسب بودن جهت انتقال رسوبات تیتان با باد، سرعت ها، و الگوها ی فصلی بادهای تیتان و رطوبت کلی سطح باید به طور کامل از نو تعیین شوند.
· تپه های شنی طولی، تلماسه های طولی :
پشته های طویلی از ماسه که به موازات جهت بادهای غالب تشکیل می شود. این تلماسه ها در جایی تشکیل می شوند که مقدار ماسه محدود باشد. طول این تپه ها گاهی به 80 تا 100 کیلومتر و ارتفاع آنها به 50 تا 100 متر نیز میرسد. به آنها دون ریسمانی نیز گفته می شود.
بهدخت عرفانیان
منبع :پایگاه خبری ماهنامه نجوم
گروهی از دانشمندان علوم زمینی اخیرا موفق به ارائه توضیحی جدید در خصوص پیدایی و گسترش تپه های شنی بر روی سطح تیتان، بزرگترین قمر زحل، شدند...
«پاتریک هسپ»(Patrick Hesp)، استاد دپارتمان جغرافیا و انسان شناسی LSU، و «دیوید رابین»(David Rubin)، دانشمند سازمان زمین شناسی ایالات متحده، مقاله ای تازه و احتمالاً بحث انگیز را به صورت آنلاین در بخش علوم زمینی طبیعی (Nature Geoscience) منتشر کرده اند. این مقاله با عنوان "منشأهای متعدد برای تپه های شنی خطی بر روی زمین و تیتان" ساز و کار محتمل و تازه ای را برای گسترش تپه های شنی خطی بسیار بزرگ که بر روی سطح تیتان، بزرگترین قمر زحل، تشکیل شده اند بررسی می کند.
نویسندگان مقاله، تپه های شنی خطی– یا طولی ای*– که در سرتاسر سطح دهانۀ «کی دم» چین کشیده شده اند را آزمایش کرده و آن ها را مرکب از شن، مقادیری نمک و لجن یافتند. دو عامل آخر یعنی نمک و لجن سبب چسبناک شدن تپه های شنی می شوند. بر اساس مطالعات انجام گرفته، این موضوع سبب تغییر شکل کامل تپه های شنی از فرم متقاطع به فرم خطی می شود، حتی اگر سرعت و جهت باد تغییری نکند. به طور نمونه این گونه است که تپه های شنی متقاطع بر اثر وزش باد از یک محدوده ی باریک و مستقیم به وجود می آیند در حالی که تپه های شنی طولی یا خطی بر اثر وزش باد از دو جهت مخالف و مورب ایجاد می شوند. این یافته ها تفسیری پیشنهادی را برای تپه های شنی پیدا شدۀ مشابه هم بر روی تیتان ارائه می کنند.
هسپ و رابین پیشنهاد کرده اند که اگر تپه های شنی خطی عظیمی که بر سطح تیتان پیدا شده اند نیز از رسوبات چسبناک تشکیل شده باشند، پس آن ها هم می توانسته اند بر اثر وزش بادهای تک جهتی به وجود آمده باشند. این موضوع در تضاد شدید با مطالعات پیشین است، که در آن فرض شده بود این رسوبات شل هستند و تفسیر شکل خطی تپه های شنی گواهی بر وزش بادهایی بود که در جهت های متناوبی می وزیدند. فرضیۀ پیشنهاد شده که تپه های شنی خطی تیتان از رسوبات چسبناک تشکیل شده اند نتیجۀ مؤثر و مهمی بر مطالعات تیتان خواهد داشت. اگر نظریۀ پیشنهادی هسپ و رابین درست باشد، فرضیات جدید با در نظر داشتن ترکیبات، منشأ، تکامل، اندازه ی ذرات، چسبندگی، کمیت، الگوها ی جابه جایی کلی و متناسب بودن جهت انتقال رسوبات تیتان با باد، سرعت ها، و الگوها ی فصلی بادهای تیتان و رطوبت کلی سطح باید به طور کامل از نو تعیین شوند.
· تپه های شنی طولی، تلماسه های طولی :
پشته های طویلی از ماسه که به موازات جهت بادهای غالب تشکیل می شود. این تلماسه ها در جایی تشکیل می شوند که مقدار ماسه محدود باشد. طول این تپه ها گاهی به 80 تا 100 کیلومتر و ارتفاع آنها به 50 تا 100 متر نیز میرسد. به آنها دون ریسمانی نیز گفته می شود.
بهدخت عرفانیان
منبع :پایگاه خبری ماهنامه نجوم
قلمروی حکومت من در اسمان است "بتهوون"