زندگی یک منجم

[Castor va Pollux]

یکی از نکاتی که ستاره شناسان دارند اینه که به هر کجا برسند خودشونو گم نمی کنند(خودشونو نمی گیرند)
مثلا یک فردی که تو سینما پیشرفت کرده یا فردی که تو موسیقی پیشرفت کرده یا...حاضر می شه انقدر راحت با یک آدم معمولی صحبت کنه؟مثلا یک بازیگر سرآمد جواب ای میل ها و سوالات مردم علاقه مندو میده؟به جشنواره ی کوچک اونها میاد؟حاضر میشه با هر کس سوال داره صحبت کنه و جوابشو بده؟حاضر میشه وقتی در جشنواره ها شرکت می کنه بین مردم عادی باشه؟قطعا خیر!
ولی مثلا اقای تفرشی رو مثال می زنم که شاید از اولین های نجوم کشور باشند.مدیر وبسایت twan...یکی از کارکنان اصلی ویژه نامه ی بیوتیفول یونیورس...هر روز به خاطر نجوم از کشور های مختلف دعوت میشن...یکی از شکارچیان معروف خورشید گرفتگی...عکاس بزرگ اسمان شب...سردبیر سابق مجله ی نجوم و... .به نظر من ارزش ایشون خیلی خیلی خیلی بیشتر از معروفترین هنر پیشه یا خواننده ی ایرانه.ولی با این حال.
من بسیاری از سوالامو به ایشون ای میل می زنم یا ازشون می پرسم و ایشون خیلی معمولی پاسخم رو میدن.
در تمام جشنواره ها بین مردم عادی هستند مثل روز جهانی نجوم و همایش های مختلف و...
(این یکی دیگه از همه جالبتره)وقتی من ایشون رو برای جشنواره ی ساده و کوچک انجمنون دعوت می کنم خیلی راحت قبول می کنن و میان و...
کدام بازیگر معروف یا کدام فرد معروف در هر زمینه ای این کار ها رو انجام می ده؟
یا مثلا وقتی آقای صفاریان پور.مجری برنامه ی آُسمان شب شماره تلفنشون رو به فردی عادی مثل من میدن یا طوری با افراد معمولی مثل من صحبت می کنند که انگار دارندبا برادرشون صحبت می کنند،بدون هیچگونه غرور...
یا وقتی استاد خوبم اقای گمینی،کارشناس اسمان شب و سخنران علمی همایش های تاریخ علم و... با دلسوزی تمام من رو راجع به المپیاد تشویق می کنند و بعد از هرکلاس برای پاسخ به سوالات نجومی من حدود 45 دقیقه از وقتشونو(سالی که دفاعیه دانشگاه داشتند)همینطوری در اختیار من قرار می دن و با زبان گرمشون پاسخ تک تک سوالام رو میدن.
یا وقتی اقای جعفری زاده با سابقه ی علمی بسیار بالا شون اینطور با اعضای معمولی و افراد معمولی صحبت می کنن...
این مثال ها انقدر هست که تا سحر طول میکشه بخوام بنویسم.ایا با من موافق نیستید؟


من و استادم،اقای گمینی.البته پارسال