07-31-2013, 12:17 AM
مشکلاتی که مسافران آینده مریخ با آن مواجه هستند
یک پژوهش جدید نشان داده که مسافران آینده سیاره مریخ ممکن است در طول ماموریت طولانی*مدت با مشکلات سلامتی از جمله مشکلات خواب، بی*حالی و کاهش قابلیت اجرای کارهای ذهنی مواجه شوند.
تجربه «مریخ 520-d» یک آزمایش بین*المللی بوده که توسط آکادمی علوم روسیه با همکاری سازمان فضایی اروپا و چین اجرا شد. در این تجربه شش فضانورد بین سالهای 2010 و 2011 در یک فضاپیمای شبیه*سازی شده به سوی مریخ برای 250 روز متوالی قرار گرفتند.
هدف این تجربه، بررسی چگونگی وضع فیزیکی و روانی فضانوردان در چنین شرایط ایزوله*ای بود. از ادرار و خون داوطلبان به طور کامل و روزانه آزمایش به عمل آمده و الگوهای خواب آنها نیز ارزیابی می*شد.
نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.از جمله یافته*های بزرگ این تجربه این بوده که تفاوتهای زیادی بین واکنش افراد به این شرایط انزوا وجود داشت.چهار مورد از این نتایج نشان*دهنده مساله*ای است که می*تواند منجر به عوارض جانبی شدیدی در ماموریتهای طولانی*مدت شود.
تجربه*های مشابه در گذشته به بررسی روانشناسی گروه*های در انزوا مانند پژوهشی که افراد در سرمای زمستانی قطب جنوب گذراندند، پرداخته اما ماموریت مریخ 500 اولین شبیه سازی دقیق از شرایطی بود که ممکن است در طول یک ماموریت انسانی به مریخ به وجود بیاید.
در حالی که دو تن از داوطلبان توانستند به خوبی از پس این دوره طولانی تنهایی برآیند، همه اعضا از واکنشهای گوناگونی برخوردار بودند. بیشتر اعضا در یک برنامه دوره خواب 24 ساعته قرار داشتند، در حالی که یکی از داوطلبان به دوره 25 ساعته دچار شده بود. بر اساس نتایج، این فرد در 20 درصد موارد تنها کسی بود که برخلاف بقیه خواب یا بیدار می*شد.
به گفته محققان، این جداشدگی برای دینامیک و انسجام گروه خوب نبوده و باید در یک ماموریت واقعی فضای عمیق از آن جلوگیری شود.
مشاهدات جالب دیگر در این تجربه این بود که همه داوطلبان بسیار بیشتر از حد معمول می*خوابیدند. به عقیده محققان، این امر به این دلیل بوده که در بیشتر دوران این ماموریت، کار خاصی برای انجام نبود. بیشتر مردم در جامعه مدرن از کسری خواب رنج می برند، چرا که شیوه زندگی آنها را به فعالیت مداوم و استفاده از کافئین ترغیب می*کند. با خواب بجا، بیشتر شرکت*کنندگان از عملکرد شناختی افزایش یافته برخوردار شده بودند.
روی دیگر این تجربه این بود که داوطلبان اغلب تسلیم خستگی و یکنواختی شده و زمانهای زیادی را به نواختن ساز می*پرداختند. داوطلبان در این تجربه بی*حرکت بوده و در زمان بیداری از تحرک کمی برخوردار بودند که منجر به خواب و استراحت بیشتر می*شد.
اما حتی در این مورد نیز بین افراد تفاوتهای زیادی وجود داشت. یکی از اعضای این پژوهش زمانهای کمتری را می*خوابید که باعث مشکل*دار شدن توانائیهای شناختی وی شده بود و دیگری به افسردگی دچار شده بود.
به گفته محققان، پژوهشهای بیشتر در آینده می*تواند به شفاف*سازی عوامل خاصی کمک کند که در شرایط مختلف مانند میزان حریم خصوصی یا زمانهای تعامل اجتماعی بر اعضای ماموریت تاثیر می*گذارند اما محققان دیگر ممکن است بخواهند بر چگونگی تاثیر روزهای مریخی بر فضانوردان تحقیق کنند.از آنجایی که روزهای مریخ از زمین کمی بلندتر است (به میزان 24.65 ساعت)، فضانوردان در سطح مریخ ممکن است با مشکل ناهماهنگ شدن ریتم شبانه روزی بدن نسبت به دوره*های شب و روز واقعی روبرو شوند.اگرچه دراین ماموریت اتفاق جدی برای اعضا رخ نداد، اما مسائل زیادی را برای تلاشهای بیشتر دانشمندان در بهتر کردن شرایط جهت یک ماموریت واقعی انسانی در سفرهای طولانی فضایی روشن کرده است. دانشمندان احتمالا باید نشانه*های اصلی را که نشان می*دهد چه نوع مشکل خواب یا روحیه برای چه افرادی اتفاق می*افتد، شناسایی کنند.از آنجایی که بسیاری از مشکلات در ماموریت مریخ 500 به نسبت زودهنگام رخ دادند، محققان امیدوارند که انتخاب گروه آینده شامل یک شبیه*سازی مشابه اما کوتاهتر باشد تا افرادی که تحت تاثیر قرار گرفته یا نگرفته*اند، بررسی شوند.
یکی از راه*های ساده برای هماهنگ سازی افراد در ماموریتهای آینده به فضا یا در سطح مریخ می*تواند تنظیم نسبت نور آبی مشاهده شده در ساعتهای مختلف روز توسط فضانوردان باشد.
شبکیه چشم از یک رنگدانه خنثی موسوم به ملانوپسین برخوردار است که به طول موج آبی حساس بوده و یک بازتاب مستقیم را برای هیپوتالاموس مغز فراهم می*کند. افزایش نور آبی منجر به افزایش فعالیت می شود در حالیکه نور قرمز بیشتر فرد را خواب*آلوده می*کند.
ایستگاه فضایی بین*المللی در سال 2015، نورپردازی خود را از فلورسنت به ال*ای*دی ارتقا خواهد بخشید که طول موج آبی آنها قابل تنظیم بوده و می*توانند نشانه*های بیشتری را برای تنظیم خواب فضانوردان ارائه کنند.
در نهایت این پژوهش همچنین می*تواند برای انسانهایی که در زمین با مشکلات خواب روبرو هستند، مفید بوده و به ارتقای ادراکی نیز کمک کند.
یک پژوهش جدید نشان داده که مسافران آینده سیاره مریخ ممکن است در طول ماموریت طولانی*مدت با مشکلات سلامتی از جمله مشکلات خواب، بی*حالی و کاهش قابلیت اجرای کارهای ذهنی مواجه شوند.
تجربه «مریخ 520-d» یک آزمایش بین*المللی بوده که توسط آکادمی علوم روسیه با همکاری سازمان فضایی اروپا و چین اجرا شد. در این تجربه شش فضانورد بین سالهای 2010 و 2011 در یک فضاپیمای شبیه*سازی شده به سوی مریخ برای 250 روز متوالی قرار گرفتند.
هدف این تجربه، بررسی چگونگی وضع فیزیکی و روانی فضانوردان در چنین شرایط ایزوله*ای بود. از ادرار و خون داوطلبان به طور کامل و روزانه آزمایش به عمل آمده و الگوهای خواب آنها نیز ارزیابی می*شد.
نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.از جمله یافته*های بزرگ این تجربه این بوده که تفاوتهای زیادی بین واکنش افراد به این شرایط انزوا وجود داشت.چهار مورد از این نتایج نشان*دهنده مساله*ای است که می*تواند منجر به عوارض جانبی شدیدی در ماموریتهای طولانی*مدت شود.
تجربه*های مشابه در گذشته به بررسی روانشناسی گروه*های در انزوا مانند پژوهشی که افراد در سرمای زمستانی قطب جنوب گذراندند، پرداخته اما ماموریت مریخ 500 اولین شبیه سازی دقیق از شرایطی بود که ممکن است در طول یک ماموریت انسانی به مریخ به وجود بیاید.
در حالی که دو تن از داوطلبان توانستند به خوبی از پس این دوره طولانی تنهایی برآیند، همه اعضا از واکنشهای گوناگونی برخوردار بودند. بیشتر اعضا در یک برنامه دوره خواب 24 ساعته قرار داشتند، در حالی که یکی از داوطلبان به دوره 25 ساعته دچار شده بود. بر اساس نتایج، این فرد در 20 درصد موارد تنها کسی بود که برخلاف بقیه خواب یا بیدار می*شد.
به گفته محققان، این جداشدگی برای دینامیک و انسجام گروه خوب نبوده و باید در یک ماموریت واقعی فضای عمیق از آن جلوگیری شود.
مشاهدات جالب دیگر در این تجربه این بود که همه داوطلبان بسیار بیشتر از حد معمول می*خوابیدند. به عقیده محققان، این امر به این دلیل بوده که در بیشتر دوران این ماموریت، کار خاصی برای انجام نبود. بیشتر مردم در جامعه مدرن از کسری خواب رنج می برند، چرا که شیوه زندگی آنها را به فعالیت مداوم و استفاده از کافئین ترغیب می*کند. با خواب بجا، بیشتر شرکت*کنندگان از عملکرد شناختی افزایش یافته برخوردار شده بودند.
روی دیگر این تجربه این بود که داوطلبان اغلب تسلیم خستگی و یکنواختی شده و زمانهای زیادی را به نواختن ساز می*پرداختند. داوطلبان در این تجربه بی*حرکت بوده و در زمان بیداری از تحرک کمی برخوردار بودند که منجر به خواب و استراحت بیشتر می*شد.
اما حتی در این مورد نیز بین افراد تفاوتهای زیادی وجود داشت. یکی از اعضای این پژوهش زمانهای کمتری را می*خوابید که باعث مشکل*دار شدن توانائیهای شناختی وی شده بود و دیگری به افسردگی دچار شده بود.
به گفته محققان، پژوهشهای بیشتر در آینده می*تواند به شفاف*سازی عوامل خاصی کمک کند که در شرایط مختلف مانند میزان حریم خصوصی یا زمانهای تعامل اجتماعی بر اعضای ماموریت تاثیر می*گذارند اما محققان دیگر ممکن است بخواهند بر چگونگی تاثیر روزهای مریخی بر فضانوردان تحقیق کنند.از آنجایی که روزهای مریخ از زمین کمی بلندتر است (به میزان 24.65 ساعت)، فضانوردان در سطح مریخ ممکن است با مشکل ناهماهنگ شدن ریتم شبانه روزی بدن نسبت به دوره*های شب و روز واقعی روبرو شوند.اگرچه دراین ماموریت اتفاق جدی برای اعضا رخ نداد، اما مسائل زیادی را برای تلاشهای بیشتر دانشمندان در بهتر کردن شرایط جهت یک ماموریت واقعی انسانی در سفرهای طولانی فضایی روشن کرده است. دانشمندان احتمالا باید نشانه*های اصلی را که نشان می*دهد چه نوع مشکل خواب یا روحیه برای چه افرادی اتفاق می*افتد، شناسایی کنند.از آنجایی که بسیاری از مشکلات در ماموریت مریخ 500 به نسبت زودهنگام رخ دادند، محققان امیدوارند که انتخاب گروه آینده شامل یک شبیه*سازی مشابه اما کوتاهتر باشد تا افرادی که تحت تاثیر قرار گرفته یا نگرفته*اند، بررسی شوند.
یکی از راه*های ساده برای هماهنگ سازی افراد در ماموریتهای آینده به فضا یا در سطح مریخ می*تواند تنظیم نسبت نور آبی مشاهده شده در ساعتهای مختلف روز توسط فضانوردان باشد.
شبکیه چشم از یک رنگدانه خنثی موسوم به ملانوپسین برخوردار است که به طول موج آبی حساس بوده و یک بازتاب مستقیم را برای هیپوتالاموس مغز فراهم می*کند. افزایش نور آبی منجر به افزایش فعالیت می شود در حالیکه نور قرمز بیشتر فرد را خواب*آلوده می*کند.
ایستگاه فضایی بین*المللی در سال 2015، نورپردازی خود را از فلورسنت به ال*ای*دی ارتقا خواهد بخشید که طول موج آبی آنها قابل تنظیم بوده و می*توانند نشانه*های بیشتری را برای تنظیم خواب فضانوردان ارائه کنند.
در نهایت این پژوهش همچنین می*تواند برای انسانهایی که در زمین با مشکلات خواب روبرو هستند، مفید بوده و به ارتقای ادراکی نیز کمک کند.