12-12-2006, 09:56 PM
انفجار سیاه چاله ها
تقریباًاز همان آغاز،گرایش نظریه پردازان به پذیرش این امر بود که هیچ چیز نمی تواند از درون یک سیاهچاله بگریزد.روی هم رفته اگر نور نتواند بگریزدواگر چیزی نتواند سریعتر از نور سیر کند،در این صورت چیزی نمی تواند از سیاهچاله بگریزد.این الگوی فکری دوام یافت تا آنکه کوشش هایی به عمل آمد برای سازگار کردن چند نظریه از بنیادی ترین نظریه های فیزیک: نظریه نسبیت خاص اینشتین ،نظریه نسبیت عام انیشتین و نظریه کوانتومی.
نظریه نسبیت عام ستارگان پرجرم را به آنچه امروزه اساساً سیاهچاله ها تایید شده است ، پیش گویی می کند.همین نظریه گرانش را با شیوه ای بسیار متفاوت با شیوه کلاسیک نیوتن توصیف می کند.اما هنوز کسی نتوانسته است وحدتی میان مفهوم گرانی ومکانیک کوانتومی
برقرار کند.مکانیک کوانتومی اصولاًرفتار ذرات و انرژی ها را در مقیاس اتمی و زیر اتمی ،یعنی عالم فوق العاده کوچک،توصیف کند.
یک جوان بریتانیایی به نام استیون هاوکینگ که فعالیت وی در زمینه اختر فیزیک نظری است، چنین ارتباطی را برقرار کرد.استدلال او این بود که چون عالم امروزی دانه دانه است،احتمالاًدر رویداد مهبانگ به صورت دانه دانه ای تشکیل شده.اظهار نظر هاوکینگ این بود که فشار بی حد مربوط به تولد عالم به آسانی می توانسته است سیاه چاله هایی به کوچکی 00001ر0 گرم جرم و شعاع بسیار کوچک ایجاد کرده باشد.اما ابعاد عادی تر شامل جرم یک میلیارد تن و شعاع نسبتاًبزرگتر،یعنی اندازه پروتون خواهد بود.قطعاًاین ابعاد مقیاس ابعادی را نشان می دهد که معمولاًمکانیک کوانتومی به کار می گیرد.
او با شگفتی ملاحضه کرد که حل معادلات او نیز خلق و گسیل ذرات وتابش از چنان شیئی را پیش بینی می کند.در واقع همان طیف از ذرات و تابش را پیش بینی می کند که ممکن است از شیئ داغی با 120 میلیارد کلوین صادر شود.پس به نظر می رسد که دواصل مدتها معتبر ، درمورد سیاهچاله ها نقض شد:اینکه چیزی از هسته سیاهچاله ها نمی گریزد و دمای انها تقریباًصفر کلوین است.تناقض آشکار بود.با همه اینها همان معادله برای سیاهچاله ای به 3جرم خورشیدی دمای K 000001ر0 و گریز ناپذیری ذرات از چنین ستاره ای را پیشگویی می کرد.و موفقیت،با بازشناسی این امر که سیاهچاله های کوچک متفاوت اندحاصل شد. :wink:
تقریباًاز همان آغاز،گرایش نظریه پردازان به پذیرش این امر بود که هیچ چیز نمی تواند از درون یک سیاهچاله بگریزد.روی هم رفته اگر نور نتواند بگریزدواگر چیزی نتواند سریعتر از نور سیر کند،در این صورت چیزی نمی تواند از سیاهچاله بگریزد.این الگوی فکری دوام یافت تا آنکه کوشش هایی به عمل آمد برای سازگار کردن چند نظریه از بنیادی ترین نظریه های فیزیک: نظریه نسبیت خاص اینشتین ،نظریه نسبیت عام انیشتین و نظریه کوانتومی.
نظریه نسبیت عام ستارگان پرجرم را به آنچه امروزه اساساً سیاهچاله ها تایید شده است ، پیش گویی می کند.همین نظریه گرانش را با شیوه ای بسیار متفاوت با شیوه کلاسیک نیوتن توصیف می کند.اما هنوز کسی نتوانسته است وحدتی میان مفهوم گرانی ومکانیک کوانتومی
برقرار کند.مکانیک کوانتومی اصولاًرفتار ذرات و انرژی ها را در مقیاس اتمی و زیر اتمی ،یعنی عالم فوق العاده کوچک،توصیف کند.
یک جوان بریتانیایی به نام استیون هاوکینگ که فعالیت وی در زمینه اختر فیزیک نظری است، چنین ارتباطی را برقرار کرد.استدلال او این بود که چون عالم امروزی دانه دانه است،احتمالاًدر رویداد مهبانگ به صورت دانه دانه ای تشکیل شده.اظهار نظر هاوکینگ این بود که فشار بی حد مربوط به تولد عالم به آسانی می توانسته است سیاه چاله هایی به کوچکی 00001ر0 گرم جرم و شعاع بسیار کوچک ایجاد کرده باشد.اما ابعاد عادی تر شامل جرم یک میلیارد تن و شعاع نسبتاًبزرگتر،یعنی اندازه پروتون خواهد بود.قطعاًاین ابعاد مقیاس ابعادی را نشان می دهد که معمولاًمکانیک کوانتومی به کار می گیرد.
او با شگفتی ملاحضه کرد که حل معادلات او نیز خلق و گسیل ذرات وتابش از چنان شیئی را پیش بینی می کند.در واقع همان طیف از ذرات و تابش را پیش بینی می کند که ممکن است از شیئ داغی با 120 میلیارد کلوین صادر شود.پس به نظر می رسد که دواصل مدتها معتبر ، درمورد سیاهچاله ها نقض شد:اینکه چیزی از هسته سیاهچاله ها نمی گریزد و دمای انها تقریباًصفر کلوین است.تناقض آشکار بود.با همه اینها همان معادله برای سیاهچاله ای به 3جرم خورشیدی دمای K 000001ر0 و گریز ناپذیری ذرات از چنین ستاره ای را پیشگویی می کرد.و موفقیت،با بازشناسی این امر که سیاهچاله های کوچک متفاوت اندحاصل شد. :wink:
دوشنبه , 18 مهر 1384.گاهی یه تاریخ آدمو پر انرژی تر میکنه.منو استروتاک