08-13-2009, 04:53 AM
دنباله دار هولمز
این دنباله دار در سال 1892 توسط ادوین هولمز ستاره شناس انگلیسی کشف شده است.در این سال در نتیجه یک انفجار به دلایل نامعلوم نورانیت دنباله دار چند برابر شد وهمین موجب کشف شدنش شد چراکه در حالت عادی بدلیل کوچک بودن هسته اش (قطر آن در حدود سه کیلومتر است) دارای قدری در حدود 17 می باشد ونورانیت آن بسیار ناچیز است.
نورانیت این دنباله دار درسال 1892 یعنی در سالی که کشف شد به قدر 4 تا 5 رسید و چند هفته ای در همین وضعیت بسر برد.مدار این دنباله دار بطور مستقل توسط هینریچ کروتز وجورج مری سیرل مشخص شد وآشکارگردید که در تاریخ 13 ژوئن به نقطه حضیض مداری می رسد ودوره تناوب آن 6.9 سال می باشد.
این دنباله دار در سالهای 1899 و1906 دوباره آشکارگردید ولی از آن زمان ناپدید شد. بعد از حدود 60 سال که گم شده بود دوباره در سال 1964 توسط الیزابت روئمر از رصد خانه نیروی دریایی آمریکا واقع در ایالت آریزونا کشف شد.از آن سال تاکنون همواره این دنباله دار رصد شده است.
درباره انفجارات ناگهانی تاکنون دلایل متفاوتی ذکر شده است. بر اساس یکی از دلایل ٬ساختمان درونی این دنباله دار مانند پنیر سوییسی سوراخ سوراخ است.گهگاهی ریزش ورمبشی در آن رخ می دهد ومانند یک ساختمان قدیمی که در حال ریزش است مانند گردوخاکی که به هوا بر می خیزد٬ غبار ویخ تشکیل دهنده آن به فضاپرتاب می شود وبر اثر برهمکنش با نور خورشید نورانیت آن چند برابر می شود. این دنباله دار در حال حاضر نیز در چنین مرحله ای به سر می برد بگفته ستاره شناسان طی چند ساعت اولیه انفجار قدر آن از 17 به 2.5 رسیده است یعنی افزایشی در حدود یک میلیون برابر در نورانیت.هم اکنون ( در اکتبر سال ۲۰۰۷) این دنباله دار مانند ستاره ای از قدر 2.2 مانند ستاره قطبی در آسمان در صورت فلکی برساووش می درخشدوبرای دیدن آن حتی به تلسکوپ هم احتیاجی نیست.دوره تناوب چرخش حول خورشید 6.88 سال٬ نیم قطر بزرگ مداری 3.61 واحد نجومی٬ زاویه بین صفحه مداری وصفحه مدار زمین بدور خورشید(کشیدگی مداری) 19.11 درجه است.
این دنباله دار در ماه می میلادی ۲۰۰۷در نقطه حضیض بوده است ودر زمان افزایش نورانیت در حال دور شدن از خورشید وزمین بوده است یکی از دلایل عجیب بودن دنباله دار همین افزایش نورانیت در زمان دور شدن از خورشید است.
مدار این دنباله دار بطور کامل درون مدار مریخ و مشتری است واز زمان کشف تاکنون 16 بار دور خورشید چرخیده است.بیشترین فاصله این دنباله دار از خورشید 5.18 واحد نجومی کمترین فاصله از خورشید 2.05 واحد نجومی می باشد.پیش بینی می شود که دنباله دار در 22 مارس 2014 دوباره به نزدیکترین فاصله از خورشید یعنی حضیض برسد.
این دنباله دار از خانواده مشتری است(بطور کلی دنباله دار هایی که دوره تناوب آنها بدور خورشید کمتر از 20 سال باشد با این نام شناخته می شوند) و مبداء پیدایش آن از کمر بند کویی پر می باشد.کمر بند کویی پر منطقه ای ماورای مدار سیاره نپتون می باشد که هزاران عدد هسته یخی در آن مناطق بدور خورشید می چرخند و با تحت تاثیر قرار گرفتن گرانش سیارات بزرگ ٬بویژه مشتری مستعد نزدیک شدن به خورشید وتبدیل شدن به دنباله دار هستند.
این دنباله دار در سال 1892 توسط ادوین هولمز ستاره شناس انگلیسی کشف شده است.در این سال در نتیجه یک انفجار به دلایل نامعلوم نورانیت دنباله دار چند برابر شد وهمین موجب کشف شدنش شد چراکه در حالت عادی بدلیل کوچک بودن هسته اش (قطر آن در حدود سه کیلومتر است) دارای قدری در حدود 17 می باشد ونورانیت آن بسیار ناچیز است.
نورانیت این دنباله دار درسال 1892 یعنی در سالی که کشف شد به قدر 4 تا 5 رسید و چند هفته ای در همین وضعیت بسر برد.مدار این دنباله دار بطور مستقل توسط هینریچ کروتز وجورج مری سیرل مشخص شد وآشکارگردید که در تاریخ 13 ژوئن به نقطه حضیض مداری می رسد ودوره تناوب آن 6.9 سال می باشد.
این دنباله دار در سالهای 1899 و1906 دوباره آشکارگردید ولی از آن زمان ناپدید شد. بعد از حدود 60 سال که گم شده بود دوباره در سال 1964 توسط الیزابت روئمر از رصد خانه نیروی دریایی آمریکا واقع در ایالت آریزونا کشف شد.از آن سال تاکنون همواره این دنباله دار رصد شده است.
درباره انفجارات ناگهانی تاکنون دلایل متفاوتی ذکر شده است. بر اساس یکی از دلایل ٬ساختمان درونی این دنباله دار مانند پنیر سوییسی سوراخ سوراخ است.گهگاهی ریزش ورمبشی در آن رخ می دهد ومانند یک ساختمان قدیمی که در حال ریزش است مانند گردوخاکی که به هوا بر می خیزد٬ غبار ویخ تشکیل دهنده آن به فضاپرتاب می شود وبر اثر برهمکنش با نور خورشید نورانیت آن چند برابر می شود. این دنباله دار در حال حاضر نیز در چنین مرحله ای به سر می برد بگفته ستاره شناسان طی چند ساعت اولیه انفجار قدر آن از 17 به 2.5 رسیده است یعنی افزایشی در حدود یک میلیون برابر در نورانیت.هم اکنون ( در اکتبر سال ۲۰۰۷) این دنباله دار مانند ستاره ای از قدر 2.2 مانند ستاره قطبی در آسمان در صورت فلکی برساووش می درخشدوبرای دیدن آن حتی به تلسکوپ هم احتیاجی نیست.دوره تناوب چرخش حول خورشید 6.88 سال٬ نیم قطر بزرگ مداری 3.61 واحد نجومی٬ زاویه بین صفحه مداری وصفحه مدار زمین بدور خورشید(کشیدگی مداری) 19.11 درجه است.
این دنباله دار در ماه می میلادی ۲۰۰۷در نقطه حضیض بوده است ودر زمان افزایش نورانیت در حال دور شدن از خورشید وزمین بوده است یکی از دلایل عجیب بودن دنباله دار همین افزایش نورانیت در زمان دور شدن از خورشید است.
مدار این دنباله دار بطور کامل درون مدار مریخ و مشتری است واز زمان کشف تاکنون 16 بار دور خورشید چرخیده است.بیشترین فاصله این دنباله دار از خورشید 5.18 واحد نجومی کمترین فاصله از خورشید 2.05 واحد نجومی می باشد.پیش بینی می شود که دنباله دار در 22 مارس 2014 دوباره به نزدیکترین فاصله از خورشید یعنی حضیض برسد.
این دنباله دار از خانواده مشتری است(بطور کلی دنباله دار هایی که دوره تناوب آنها بدور خورشید کمتر از 20 سال باشد با این نام شناخته می شوند) و مبداء پیدایش آن از کمر بند کویی پر می باشد.کمر بند کویی پر منطقه ای ماورای مدار سیاره نپتون می باشد که هزاران عدد هسته یخی در آن مناطق بدور خورشید می چرخند و با تحت تاثیر قرار گرفتن گرانش سیارات بزرگ ٬بویژه مشتری مستعد نزدیک شدن به خورشید وتبدیل شدن به دنباله دار هستند.
هرکجا هستم باشم ، آسمان مال من است!