03-21-2009, 08:41 PM
البته که ممکنه. منتهی ستاره‌هایی که از غبار اولیه‌ی عالم و کهکشان‌ها شکل گرفتند. اصطلاحاً به این نوع ستارگان protostars می‌گیم. کلاً غبارکیهانی و بین ستاره‌ای این اجرام زنده‌ی کیهان رو خلق میکنن.
چیزی که ما از اون بنام سحابی اسم می‌بریم همون غبارییه که منظور منه. البته به طور مختصر هم در نوشته‌ی قبلی اشاره کرده بودم. در بخش نقد کتاب یک کتاب زیبا رومعرفی میکنم تا یکی دو روز آینده که کامپیوتر و اسکنر دراختیار داشته باشم، در اون کتاب این موضوع رو بهزبان ساده «اوبر ریوز» توضیح داده. «اتم‌های سکوت».
ستاره‌های چندگانه هستند. سیاه‌چاله ها و ستاره‌های البته هستندکه از ستاره‌ی همدم خودشون تغذیه میکنند. و علت اینکه نزدیک بسیاری از ستارگان سحابی نمی بینم اینه که غبار اولیه به دلیل دینامیک کهکشان یا خوشه‌ی ستاره‌ای محلی و یا سیارات و خرده سیارات تشکیل شده دیگه وجود ندارند. چگالی ماده بسیار پایین امده.
چیزی که ما از اون بنام سحابی اسم می‌بریم همون غبارییه که منظور منه. البته به طور مختصر هم در نوشته‌ی قبلی اشاره کرده بودم. در بخش نقد کتاب یک کتاب زیبا رومعرفی میکنم تا یکی دو روز آینده که کامپیوتر و اسکنر دراختیار داشته باشم، در اون کتاب این موضوع رو بهزبان ساده «اوبر ریوز» توضیح داده. «اتم‌های سکوت».
ستاره‌های چندگانه هستند. سیاه‌چاله ها و ستاره‌های البته هستندکه از ستاره‌ی همدم خودشون تغذیه میکنند. و علت اینکه نزدیک بسیاری از ستارگان سحابی نمی بینم اینه که غبار اولیه به دلیل دینامیک کهکشان یا خوشه‌ی ستاره‌ای محلی و یا سیارات و خرده سیارات تشکیل شده دیگه وجود ندارند. چگالی ماده بسیار پایین امده.
Science is a way of trying not to fool yourself. The first principle is that you must not fool yourself, and you are the easiest person to fool. Richard Feynman