06-10-2015, 01:58 PM
کشف توده شیشه*ای روی مریخ
محققان مدارگرد شناسایی مریخ (mro) متعلق به ناسا، توده*هایی از شیشه* را در دهانه*های سطح مریخ یافته*اند.
این نخستین توده*هایی هستند که تاکنون روی مریخ کشف شده*اند و می*توانند به دانشمندان در مورد وجود حیات بر روی سیاره سرخ کمک کنند.
شیشه زمانی بر روی مریخ تولید شده که شهاب*سنگ*ها به سطح آن برخورد کرده*اند و دارای نیروی کافی برای ذوب*کردن تعدادی از صخره*ها بوده*اند. زمانی که این صخره*ها به سرعت در جو مریخ خنک شدند، به شیشه*ای موسوم به «شیشه برخورد» تبدیل شدند.
بر روی زمین، دانشمندان نشان داده*اند که شیشه برخورد، حاوی مقادیر ریز مواد آلی از زمانی است که یک شهاب*سنگ عظیم، میلیون*ها سال پیش به سیاره خاکی برخورد کرده است.
محققان امیدوارند چنانچه زمانی حیات بر روی مریخ وجود داشته، ردپای آن در توده*های شیشه*ای به جا مانده باشد. یکی از مکان*های احتمالی برای فرود کاوشگر بعدی مریخ که در سال 2020 پرتاب می*شود، به احتمال قوی در مناطق حاوی توده*های شیشه*ای خواهد بود.
شیشه، در طبیعت و زمانی شکل می*گیرد که صخره ذوب*شده با سرعت بسیار بالای منجمد شود و اتم*های متحرک در آن، وقت کافی برای صف*آرایی در اشکال منظم را نداشته باشند. در واقع، در این حالت، اتم*ها در هر جایی که هستند منجمد می*شوند و سطوح شیشه*ای درخشان و سخت را خلق می*کنند. اما چنانچه این اتم*ها به کندی خنک می*شدند، می*توانستند در اشکال منظم آرایش یابند.
محققان مدارگرد شناسایی مریخ (mro) متعلق به ناسا، توده*هایی از شیشه* را در دهانه*های سطح مریخ یافته*اند.
این نخستین توده*هایی هستند که تاکنون روی مریخ کشف شده*اند و می*توانند به دانشمندان در مورد وجود حیات بر روی سیاره سرخ کمک کنند.
شیشه زمانی بر روی مریخ تولید شده که شهاب*سنگ*ها به سطح آن برخورد کرده*اند و دارای نیروی کافی برای ذوب*کردن تعدادی از صخره*ها بوده*اند. زمانی که این صخره*ها به سرعت در جو مریخ خنک شدند، به شیشه*ای موسوم به «شیشه برخورد» تبدیل شدند.
بر روی زمین، دانشمندان نشان داده*اند که شیشه برخورد، حاوی مقادیر ریز مواد آلی از زمانی است که یک شهاب*سنگ عظیم، میلیون*ها سال پیش به سیاره خاکی برخورد کرده است.
محققان امیدوارند چنانچه زمانی حیات بر روی مریخ وجود داشته، ردپای آن در توده*های شیشه*ای به جا مانده باشد. یکی از مکان*های احتمالی برای فرود کاوشگر بعدی مریخ که در سال 2020 پرتاب می*شود، به احتمال قوی در مناطق حاوی توده*های شیشه*ای خواهد بود.
شیشه، در طبیعت و زمانی شکل می*گیرد که صخره ذوب*شده با سرعت بسیار بالای منجمد شود و اتم*های متحرک در آن، وقت کافی برای صف*آرایی در اشکال منظم را نداشته باشند. در واقع، در این حالت، اتم*ها در هر جایی که هستند منجمد می*شوند و سطوح شیشه*ای درخشان و سخت را خلق می*کنند. اما چنانچه این اتم*ها به کندی خنک می*شدند، می*توانستند در اشکال منظم آرایش یابند.