04-27-2015, 11:25 AM
رصد نخستین سیاره ی فراخورشیدی در مدار میزبان
تیمی از محققان رصدخانه جنوب اروپا توانسته*اند نخستین بازتاب مستقیم از نور یک سیاره فراخورشیدی را در مدار ستاره میزبانش شناسایی کنند.
سیاره ۵۱ Pegasi b به عنوان یک مشتری داغ توصیف شده که شکل رایجی از غول*های گازی هستند و در فاصله بسیار نزدیک از ستاره مادر خود و حتی نزدیک*تر از سیاره مشتری به خورشید قرار دارند.
این سیاره از شهرت زیادی برخوردار است، زیرا ۲۵ سال پیش به عنوان نخستین سیاره فراخورشیدی در اطراف ستاره*ای شبیه خورشید، خبرساز شده بود.
در حال حاضر، شیوه ابتدایی شناسایی یک سیاره فراخورشیدی، رصد ستارگان دور برای مدت طولانی و جستجو برای کمرنگ شدن درخشش آن*ها در زمان عبور یک جسم سیاره*ای از برابرشان است.
ستاره*شناسان با استفاده از این اختفاء می*توانند بسیاری از ویژگی*های یک سیاره فراخورشیدی از جمله جو آن را با درجه* قطعیت متفاوت شناسایی کنند. این روش طیف*سنجی انتقال نام دارد، اما از محدودیت*های شدیدی نیز برخوردار است و برای مثال نمی*تواند هیچ سیاره*ای را که مدارش بطور مستقیم بین ستاره میزبان و زمین قرار ندارد، شناسایی کند.
رصد اخیر با استفاده از ابزار HARPS تلسکوپ ۳٫۶ متری رصدخانه جنوب اروپا و با استفاده از طیف نور تابیده شده از ستاره میزبان به عنوان الگو و بررسی بازتاب نور در جو ۵۱ Pegasi b انجام شده است.
این نوع روش شناسایی از اهمیت علمی زیادی برخوردار است، زیرا به دانشمندان اجازه می*دهد تا جرم و تمایل مداری سیاره را که برای درک کامل سیستم ضروری است، اندازه*گیری کنند. همچنین این روش اجازه برآورد بازتاب*پذیری سیاره را به ستاره*شناسان می*دهد که می*تواند برای پی بردن به ترکیب سطح و جو سیاره مورد استفاده قرار بگیرد.
تحقیقات این دانشمندان در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2015/04/planet.jpg
منبع : ساری اسکای
تیمی از محققان رصدخانه جنوب اروپا توانسته*اند نخستین بازتاب مستقیم از نور یک سیاره فراخورشیدی را در مدار ستاره میزبانش شناسایی کنند.
سیاره ۵۱ Pegasi b به عنوان یک مشتری داغ توصیف شده که شکل رایجی از غول*های گازی هستند و در فاصله بسیار نزدیک از ستاره مادر خود و حتی نزدیک*تر از سیاره مشتری به خورشید قرار دارند.
این سیاره از شهرت زیادی برخوردار است، زیرا ۲۵ سال پیش به عنوان نخستین سیاره فراخورشیدی در اطراف ستاره*ای شبیه خورشید، خبرساز شده بود.
در حال حاضر، شیوه ابتدایی شناسایی یک سیاره فراخورشیدی، رصد ستارگان دور برای مدت طولانی و جستجو برای کمرنگ شدن درخشش آن*ها در زمان عبور یک جسم سیاره*ای از برابرشان است.
ستاره*شناسان با استفاده از این اختفاء می*توانند بسیاری از ویژگی*های یک سیاره فراخورشیدی از جمله جو آن را با درجه* قطعیت متفاوت شناسایی کنند. این روش طیف*سنجی انتقال نام دارد، اما از محدودیت*های شدیدی نیز برخوردار است و برای مثال نمی*تواند هیچ سیاره*ای را که مدارش بطور مستقیم بین ستاره میزبان و زمین قرار ندارد، شناسایی کند.
رصد اخیر با استفاده از ابزار HARPS تلسکوپ ۳٫۶ متری رصدخانه جنوب اروپا و با استفاده از طیف نور تابیده شده از ستاره میزبان به عنوان الگو و بررسی بازتاب نور در جو ۵۱ Pegasi b انجام شده است.
این نوع روش شناسایی از اهمیت علمی زیادی برخوردار است، زیرا به دانشمندان اجازه می*دهد تا جرم و تمایل مداری سیاره را که برای درک کامل سیستم ضروری است، اندازه*گیری کنند. همچنین این روش اجازه برآورد بازتاب*پذیری سیاره را به ستاره*شناسان می*دهد که می*تواند برای پی بردن به ترکیب سطح و جو سیاره مورد استفاده قرار بگیرد.
تحقیقات این دانشمندان در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شده است.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2015/04/planet.jpg
منبع : ساری اسکای