08-28-2014, 01:41 PM
(آخرین تغییر در ارسال: 08-28-2014, 01:46 PM توسط رضا باجلان.)
ثبت حساس ترین تصویر از یک کهکشان با امواج رادیویی
تیمی از دانشمندان اروپایی با استفاده از فرکانس های بالاتر از ایستگاه های رادیویی اف ام، به حساس ترین تصویر از یک کهکشان دارای امواج با فرکانس زیر یک گیگاهرتز دست یافته اند !
منجمان جرم کیهانی Messier 51 ملقب به «کهکشان گرداب» را در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری رصد کردند و برای این کار از رادیوتلسکوپ «آرایه با فرکانس پایین» (LOFAR) در طیف فرکانسی ۱۱۵ تا ۱۷۵ مگاهرتز بهره بردند. این طیف بالاتر از باند فرکانسی ۸۸ تا ۱۰۸ مگاهرتز اف ام قرار دارد.
این نتایج نخستین مشاهدات سامانه LOFAR از یک کهکشان مجاور به شمار می آیند. سیستم مزبور شامل ۳۸ ایستگاه در هلند، شش ایستگاه در آلمان و یک ایستگاه در هر یک از کشورهای انگلیس، فرانسه و سوئد است. در این پروژه، سیگنال های تمامی این ایستگاه ها در سامانه محاسباتی قدرتمند دانشگاه گرونینگن هلند ترکیب شدند.
نجوم رادیویی دو جزء مهم کهکشان ها را که برای تلسکوپ های نوری نامرئی هستند، نشان می دهد. این دو جزء، الکترون های تابش کیهانی و میادین مغناطیسی هستند که نقش مهمی را در ثبات و تکامل کهکشان ها ایفا می کنند.
با حساسیت بالای LOFAR، منجمان الکترون ها و میادین مغناطیسی را در بازوهای مارپیچ و دیسک گسترده کهکشان گرداب شناسایی کردند؛ این دیسک تا فاصله ۴۰ هزار سال نوری از مرکز کهکشان بسط یافته بود.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شد.
منبع: ساری اسکای
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2014/08/m51.jpg
تیمی از دانشمندان اروپایی با استفاده از فرکانس های بالاتر از ایستگاه های رادیویی اف ام، به حساس ترین تصویر از یک کهکشان دارای امواج با فرکانس زیر یک گیگاهرتز دست یافته اند !
منجمان جرم کیهانی Messier 51 ملقب به «کهکشان گرداب» را در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری رصد کردند و برای این کار از رادیوتلسکوپ «آرایه با فرکانس پایین» (LOFAR) در طیف فرکانسی ۱۱۵ تا ۱۷۵ مگاهرتز بهره بردند. این طیف بالاتر از باند فرکانسی ۸۸ تا ۱۰۸ مگاهرتز اف ام قرار دارد.
این نتایج نخستین مشاهدات سامانه LOFAR از یک کهکشان مجاور به شمار می آیند. سیستم مزبور شامل ۳۸ ایستگاه در هلند، شش ایستگاه در آلمان و یک ایستگاه در هر یک از کشورهای انگلیس، فرانسه و سوئد است. در این پروژه، سیگنال های تمامی این ایستگاه ها در سامانه محاسباتی قدرتمند دانشگاه گرونینگن هلند ترکیب شدند.
نجوم رادیویی دو جزء مهم کهکشان ها را که برای تلسکوپ های نوری نامرئی هستند، نشان می دهد. این دو جزء، الکترون های تابش کیهانی و میادین مغناطیسی هستند که نقش مهمی را در ثبات و تکامل کهکشان ها ایفا می کنند.
با حساسیت بالای LOFAR، منجمان الکترون ها و میادین مغناطیسی را در بازوهای مارپیچ و دیسک گسترده کهکشان گرداب شناسایی کردند؛ این دیسک تا فاصله ۴۰ هزار سال نوری از مرکز کهکشان بسط یافته بود.
جزئیات این دستاورد علمی در مجله Astronomy & Astrophysics منتشر شد.
منبع: ساری اسکای
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/2014/08/m51.jpg