bigstar344 نوشته: سلام به همگی یه ایده به ذهنم رسیده امیدوارم کمکم کنید تا بتونم به نتیجه برسم, مگر نه اینکه قسمت اعظم کارایی یک تلسکوپ به قطر عدسی و یا آینه برمیگرده مخصوصاً شفافیت وضوح و بزرگنمایی قابل قبول و این موضوع به نور برمیگرده یعنی نوری که وارد دستگاه میشه سوالی که برام پیش اومد این بود که آیا میشه با همین تلسکوپ که دارم میزان ورود نور رو بیشتر کنم چیزی که کمتر به ذهن آدم میرسه و بیشتر روس چشمی ها کار میشه تا آینه اصلی (در نیوتونی) حالا بنظر شما میشه ؟ من فکر مینکم بشه البته نه با تعویض آینه بلکه با چندتا آینه تخت و همون سیستم یادتونه تو بچگیا با یه آینه نور خورشیدو مینداختیم رو دیوار و وقتی چند نفر بودیم نور هارو رو هم مبنداختیم :o و البته اون دایره روشن تر میشد ینی نور بیشتری بهش میرسید خودتونم میتونید امتحان کنید حالا ایده من استفاده از چندتا آینه هست به این شکل (البته هرچی بیشتر بهتر) مثلا 3 تا 5 آینه تخت که یکم از قطر آینه اصلی تلسکوپ بزرگتر هستند اطراف لوله بزارین و همشونو به سمت یک آینه دیگه که دقیقا جلوی لوله اپتیکی قرارداره نشونه برید حالا اتفاقی که میوفته اینه که نور از بینهایت به چندتا آینه اول میخوره بعد هرکدوم با نور یکسان به آینه آخر و درنهایت وارد تلسکوپ میشه یه چیزی مثل آباژور برعکس هرکدوم از آبنه ها با زاویه مناسب نور رو انتقال میدن چون در آبنه تخت نور همگرا یا واگرا نمیشه بزرگنمایی وجود نداره و همون نور از تصویر بینهایت به آینه اصلی میرسه ولی با نور بیشتر فکرشو بکنین شاید بشه حتی عکاسی رو با نوردهی کمتر و با دوربین های معمولی انجام داد کیفیت تصاویر نور و رنگ بیشتر میشه و خلاصه تلسکوپ ارتقا پیدا میکنه اگه بنظرتون ایده خوبی میاد و مسخره نیست روش کار میکنم شایدم دارم اشتباه میکنم وایده خوبیه در هرصورت سعی میکنم یه نقاشی تو فتوشاپ از طرحم بکشم
ایده فوق العاده ای هست, ولی فقط وقتی اندازه و تعداد اینه ها به بی نهایت میل کنه.
منم این ایده رو قبلا برای ساخت یه تلسکوپ جداگانه داشتم.
ولی میدونی ایرادش چیه؟ اینه که هر اینه تخت یه تصویر تشکیل میده و در مجموع به تعداد اینه هامون تصویر داریم, ولی جهت هرکدوم متفاوته و تصاویر نهایی روی هم نمیفتن تا پرنور تر بشن و همینطور یک تصویر تشکیل بدن.
اگر اینه های تخت رو درست تنظیم کنیم, در بهترین حالت, فقط نقطه مرکز تصویر کاملا واضحه و هر چقدر از مرکز دور بشیم فاصله بین تصاویر حاصل از اینه های تخت بیشتر میشه.
برای اینکه بفهمی چی میگم, میتونی با سه پرتو نور این ایدتو امتحان کنی. منظورم بصورت تئوری هست.
باید تو کاغذ رسمشون کنی. یا اگه با نرم افزار های مهندسی بتونی برنامه نویسی کنی دقیقتر میشه. ولی من خودم کاغذ و مدادو ترجیح میدم چون مفهومو بهتر منتقل میکنه.
باید اینه های تختتو به سمت کانون اینه اولیه هدف بری و به هر کدوم 3 تا پرتو موازی که یکیشون خارج از خط دو تای دیگه باشه (شرط تشکیل صفحه با سه نقطه (که میشه یه مثلث)) بتابونی. توجه داشته باش که این سه پرتو به همه ی اینه ها در نقاط مشابهی برخورد کنن. بعد مسیر بازتاب نورو تا اخر ادامه بدی. میبینی که هر خطی با خط مشابش در یک نقطه برخورد میکنه و سه تا محل برخورد داری. این در حالیه که باید یدونه محل برخورد برای همه ی پرتو ها وجود داشته باشه.
فرق اینه تخت و سهموی تو همینه که اینه های سهموی هر پرتویی که موازی با محور اینه بتابه رو به نقطه کانونی بازتاب میکنن ولی اینه های تخت پرتو ها رو بصورت دسته های موازی هدایت میکنن و فقط بعضی پرتو ها به کانون میرسن.