03-01-2014, 11:10 PM
به نظر نمی رسد که ستاره شناسان در مورد سیاهچاله های باردار شده نگرانی داشته باشند زیرا ستارگانی که فرو میریزند و از قرار معلوم سیاهچاله تشکیل میدهند نمی توانند بار الکتریکی بزرگ ساکنی داشته باشند .
فرض کنید که بتوانیم به خورشید بار مثبت بزرگی بدهیم ، خورشید شروع به دفع پروتونها از تاج خودش و جذب الکترونها خواهد کرد و به زودی به بار خنثی باز خواهد گشت . از این رو انتظار میرود که سیاهچاله ها از نظر الکتریکی خنثی باشد .
اما به نظر می رسد که هر چیزی در جهان دوران داشته باشد و ستارگان در حال هوار همچنان که بقاء اندازه حرکت زاویه ای دارند به طور سریع می چرخند . بنابراین انتظار میرود که سیاهچاله ها اندازه حرکت زاویه ای داشته باشند . در سال 1963 میلادی ریاضیدانان زلاندنو (( ری.پی.کر )) حلی برای معادلات انیشتین پیدا کرد که یک سیاهچاله در حال چرخش را توضیح میدهد . این مطلب اکنوم به نام (( سیاهچاله کر )) شناخته شده است .
فرض کنید که بتوانیم به خورشید بار مثبت بزرگی بدهیم ، خورشید شروع به دفع پروتونها از تاج خودش و جذب الکترونها خواهد کرد و به زودی به بار خنثی باز خواهد گشت . از این رو انتظار میرود که سیاهچاله ها از نظر الکتریکی خنثی باشد .
اما به نظر می رسد که هر چیزی در جهان دوران داشته باشد و ستارگان در حال هوار همچنان که بقاء اندازه حرکت زاویه ای دارند به طور سریع می چرخند . بنابراین انتظار میرود که سیاهچاله ها اندازه حرکت زاویه ای داشته باشند . در سال 1963 میلادی ریاضیدانان زلاندنو (( ری.پی.کر )) حلی برای معادلات انیشتین پیدا کرد که یک سیاهچاله در حال چرخش را توضیح میدهد . این مطلب اکنوم به نام (( سیاهچاله کر )) شناخته شده است .
جهان های حبابی