08-26-2013, 04:39 PM
هنگامی که برای اولین بار ستاره شناسان تلسکوپ های رادیویی را به گردش در آوردند ، آن ها سرچشمه امواج های رادیویی برخی اجرام کیهانی ، شامل باقی مانده های ابرنواخترها ، ناحیه اطراف کهکشان ها و مناطق پرقدرت پیدایش ستارها را ردیابی کردند. اما نوعی خاص از اجرام هستند که چیزی بیش از یک نقطه نورانی هستند ، شاید یک ستاره. به علاوه مشاهدات نشان می دهد که اجرام فاصله بسیاری از ما دارند ، این بدان معناست که آن ها میتوانند تنها بخشی از ناحیه اطراف کهکشان ها باشند. این اجرام کوازار ها یا اختر نماها نامیده میشوند ، که تصور میشد که مراکز فوق العاده درخشان کهکشان های دوردست هستند.
فاصله تا کوازار ها بسیار زیاد و اندازه واقعی آنها بسیار کوچک است (در حدود اندازه منظومه شمسی) . این واقعیت که ما می توانیم آن ها را بوسیله تلسکوپ ها مشاهده کنیم ، اخترنما (کوازار) ها را به درخشان ترین جرم کشف شده در جهان مبدل کرده است. در حقیقت هابل با اثبات این موضوع که یک کهکشان مخفی در پشت تابش خیره کننده اخترنما ها است سهم خود را در راز پیچیده کوازار ها یا اخترنما ها برجاگذاشت.
این بخشی از مقاله است | مشاهده کامل مقاله
منبع : وبسایت تلسکوپ فضایی هابل
ترجمه : تیمور خسروی
دانشنامه ستاره شناسی | سفید مشکی
[COLOR="#000000"]اگه میخواین کهکشانی از مطالب رو تو ایمیلتون داشته باشین ...
پیشنهاد من : ستاره شناسی به سبک سفید مشکی
گروه اینترنتی سفید مشکی
دانشنامه ستاره شناسی | سفید مشکی SefidMeshki.ir[/COLOR]
پیشنهاد من : ستاره شناسی به سبک سفید مشکی
گروه اینترنتی سفید مشکی
دانشنامه ستاره شناسی | سفید مشکی SefidMeshki.ir[/COLOR]