10-12-2012, 04:46 PM
جو دی اکسید کربنی زهره میتواند گرما را به وسیله فرایندی به دام اندازد که اثر گلخانه ای نامیده میشود . وقتی نور خورشید از طریق سقف شیشه ای یک گلخانه به درون آن میتابد گیاهان داخل گلخانه را گرم میکند . گرما به صورت تابش فرو سرخ پرتو افکنی میکند در حالی که فوتونهای فرو سرخ نمیتوانند از طریق شیشه بیرون آیند . گرما درون گلخانه به دام می افتد و دما بالا میرود تا اینکه شیشه خودش را به اندازه کافی گرم میکند و گرما را به همان سرعتی که نور خورشید وارد میشود به نقاط دور دست میتاباند .
در مورد یک سیاره _ دی اکسید کربن در درون جو ورود نور خورشید را میسر میسازد و سطح گرم میشود . با این وجود دی اکسید کربن نسبت به تابش فرو سرخ شفاف نیست لذا گرما به دام می افتد و دمای سطح سیاره بالا میرود .
زهره به وسیله یک اثر گلخانه ای گریخته گرفته شد . افزایش دما دی اکسید کربن بیشتری را در بیرون سطح سوزاند و جو نسبت به تابش فروسرخ شفافیت کمتری پیدا کرد که در نتیجه آن دما بیشتر افزایش میابد . اکنون سطح آنقدر داغ است که حتی کلورین و فلورین به بیرون از صخره سوزانده شده و اسید هیدروکلریک و بخار اسید هیدروفلوریک را تشکیل داده اند .
زمین از این اثر گلخانه ای گریخته جلوگیری کرد زیرا دورتر از خورشید و سردتر میباشد . بنابراین زمین میتوانست اقیانوسهای آب مایع را برای جذب دی اکسید کربن جو تشکیل داده و حفظ کند . بنابراین یک جو نیتروژنی را باقی میگذارد که نسبتا در بعضی از نواحی تابش فروسرخ شفاف است . اگر تمام دی اکسید کربن موجود در رسوبات زمین به جو برگردانده شود چگالی هوای ما به چگالی هوای زهره میرسد .
در مورد یک سیاره _ دی اکسید کربن در درون جو ورود نور خورشید را میسر میسازد و سطح گرم میشود . با این وجود دی اکسید کربن نسبت به تابش فرو سرخ شفاف نیست لذا گرما به دام می افتد و دمای سطح سیاره بالا میرود .
زهره به وسیله یک اثر گلخانه ای گریخته گرفته شد . افزایش دما دی اکسید کربن بیشتری را در بیرون سطح سوزاند و جو نسبت به تابش فروسرخ شفافیت کمتری پیدا کرد که در نتیجه آن دما بیشتر افزایش میابد . اکنون سطح آنقدر داغ است که حتی کلورین و فلورین به بیرون از صخره سوزانده شده و اسید هیدروکلریک و بخار اسید هیدروفلوریک را تشکیل داده اند .
زمین از این اثر گلخانه ای گریخته جلوگیری کرد زیرا دورتر از خورشید و سردتر میباشد . بنابراین زمین میتوانست اقیانوسهای آب مایع را برای جذب دی اکسید کربن جو تشکیل داده و حفظ کند . بنابراین یک جو نیتروژنی را باقی میگذارد که نسبتا در بعضی از نواحی تابش فروسرخ شفاف است . اگر تمام دی اکسید کربن موجود در رسوبات زمین به جو برگردانده شود چگالی هوای ما به چگالی هوای زهره میرسد .