01-09-2009, 12:17 AM
سلام دوست عزیز براتون کلی شعر از حافظ آوردم!
از میان شاعران بزرگ ایران, حافظ برخی از تجلیات و افکار نجومی را بیشتر در آثار خود بکار برده است که نشان از مهارت از او در زمینه های مختلف نجوم دارد.در این قسمت به نمونه هایی از آثار این شاعر توانا اشاره می کنیم:
زآفتاب قدح ارتفاع عیش مگیر
چرا که طالع وقت آنچنان نمی بینم
در این بیت منظور شاعر ارتفاع گرفتن خورشید که نشان از بخت و اقبال بلند بوده است که با اسطرلاب انجام می شده است.
در بیت دیگر از حافظ می خوانیم:
غزل خواندی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
منظور حافظ از آوردن کلمه ثریا همان ستاره های هفتگانه یا خوشه ی پروین بوده است که این شب ها با ارتفاعی مناسب از افق می درخشند. شایان ذکر است که خوشه پروین در فهرست مشهور مسیه با عدد 45 به ثبت رسیده شده است.
در بخش دیگر این شاعر فرزانه سروده است:
به آهوان نظر،شیر آفتاب گیر
به ابروان دو تا قوس مشتری بشکن
در زمان حیات حافظ رویداد نجومی ویژه ای رخ داده بود .و او در شعر خود بیان داشته است که مشتری در صورت فلکی قوس و خورشید در اسد قرار گرفته است.
زرقیب دیو سیرت به خدای پناه خواهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی کند سها را
در صورت فلکی دب اکبر ستاره ای است بنام عناق که در کنار آن ستاره کم نوری بنام سها وجود دارد و در قدیم شکارچیان برای امتحان قدرت دیدشان از آن استفاده می کردند که حافظ کم نوری آن را در برابر با ستاره شهاب ثاقب مانند«ما و خدا»می داند.
مثالها و نمونه های دیگری نیز در اشعار حافظ از اصطلاحات نجومی و اسامی صور و ستارگان به کار گرفته شده که از آنها می توان به کهکشان،اسد،شهباز،سنبله،شلیاق،دو پیکریا جبار،زحل،مشتری،زهره،ماه،آفتاب و...
که استفاده از آنها کاملا به دور از خرافه ها و با استفاده از اصطلاحات صحیح نجومی بوده و کاملا درست وصحیح به کار گرفته شده اند که نشان از جایگاه این علم در بین ایرانیان و فرهنگ آنها دارد.
منبع: مجله آندرومدا----- شماره 3
از میان شاعران بزرگ ایران, حافظ برخی از تجلیات و افکار نجومی را بیشتر در آثار خود بکار برده است که نشان از مهارت از او در زمینه های مختلف نجوم دارد.در این قسمت به نمونه هایی از آثار این شاعر توانا اشاره می کنیم:
زآفتاب قدح ارتفاع عیش مگیر
چرا که طالع وقت آنچنان نمی بینم
در این بیت منظور شاعر ارتفاع گرفتن خورشید که نشان از بخت و اقبال بلند بوده است که با اسطرلاب انجام می شده است.
در بیت دیگر از حافظ می خوانیم:
غزل خواندی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
منظور حافظ از آوردن کلمه ثریا همان ستاره های هفتگانه یا خوشه ی پروین بوده است که این شب ها با ارتفاعی مناسب از افق می درخشند. شایان ذکر است که خوشه پروین در فهرست مشهور مسیه با عدد 45 به ثبت رسیده شده است.
در بخش دیگر این شاعر فرزانه سروده است:
به آهوان نظر،شیر آفتاب گیر
به ابروان دو تا قوس مشتری بشکن
در زمان حیات حافظ رویداد نجومی ویژه ای رخ داده بود .و او در شعر خود بیان داشته است که مشتری در صورت فلکی قوس و خورشید در اسد قرار گرفته است.
زرقیب دیو سیرت به خدای پناه خواهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی کند سها را
در صورت فلکی دب اکبر ستاره ای است بنام عناق که در کنار آن ستاره کم نوری بنام سها وجود دارد و در قدیم شکارچیان برای امتحان قدرت دیدشان از آن استفاده می کردند که حافظ کم نوری آن را در برابر با ستاره شهاب ثاقب مانند«ما و خدا»می داند.
مثالها و نمونه های دیگری نیز در اشعار حافظ از اصطلاحات نجومی و اسامی صور و ستارگان به کار گرفته شده که از آنها می توان به کهکشان،اسد،شهباز،سنبله،شلیاق،دو پیکریا جبار،زحل،مشتری،زهره،ماه،آفتاب و...
که استفاده از آنها کاملا به دور از خرافه ها و با استفاده از اصطلاحات صحیح نجومی بوده و کاملا درست وصحیح به کار گرفته شده اند که نشان از جایگاه این علم در بین ایرانیان و فرهنگ آنها دارد.
منبع: مجله آندرومدا----- شماره 3