هر چه میخواهد دل تنگت بگو....

[هلیا]

سلام
خیلی دلم گرفته الان که دارم اینا رو مینویسم توی جهرم شیراز هستم خونه ی داییم اینا دعوت بودیم و بالاخره مجبور شدیم که بیایم. امشب وقتی که از بیرون برگشتیم خواستم برم اسمون رو ببینم البته تلسکوپم هم با خودم اورده م بعد وقتی خواستم برم بالای پشت بام داییم و زن داییم که کار داشتن به جز ما خالم اینا هم اونجا بودن هر کی خسته راه بود منم که تنهایی میترسیدم برم بالا از پسرخالم خواستم که بریم بالا اونم بعدش بهم گفت اخه مجبوری خودت رو با این کارای مسخره مشغول کنی(این پسرخالم همونیه که جلوش سوتی دادم یه مجموعه ستاره رو با هواپیما اشتباه گرفتم) بعدشم ادامه داد که بابا مییای ما رو میبری بالا پشت بام بعدش لامپ کوچه رو میبینی میگی سفینه مجودات فضایی!
من خیلی ناراحت شدم اوصلا ادمی نیستم که کسی حرفی رو بهم بزنه بهم بر بخوره ولی از اینکه اون به رصد کردن گفت کار مسخره خیلی ناراحت شدم ولی به خاطر خستگی بین راه و اینجور مسائل حسابی اعصابم خورد بود میخواستم گریه کنم بعدش خیلی با ارامش وارد مجلس شدم و کمی بعد اومدم نشستم پای کامپیوتر و توی نت چرخ زدن .
الان که دارم اینا رو مینویسم چشام پر از اشکه و دارم گریه میکنم گریه کردن من هم به خاطر رصد نرفتم نیست بلکه به خاطر اینکه یاد بابابزرگم افتاده بودم و حسابی دلم واسش تنگ شده بود هر موقع به تلسکوپم نگاه میکنم به یاد بابابزرگم اشک توی چشام جمع میشه اخه تلسکوپ رو باباجون واسه تولدم واسم کادو گرفته بود
چقد سخته وقتی عزیزی از دنیا میره و افراد با خاطره اون فرد زندگی میکنن .
الانم یه ارزو میکنم یه ارزوی کوچیک ولی با تمام وجودم امید وارم هیچ کی عزیزش رو از دست نده
تمامی آرزویم دیدار روی تو بود،تو هم برای من بخواه که به ارزویم برسم.
سعدی