[COLOR="#0000FF"]کودکان امروز بزرگان فردا هستن .
همیشه علاقه مند کردن به شکل مستقیم و یا آموزش به طریق مستقیم جوابگو نیست .کودکان دارای احساسی هستن که میشه این احساس رو بر انگیخت و این حس حسی است به نام حس کنجکاوی . کودکان بیشتر دوست دارن خودشون به مسائل پی ببرن تا اینکه بهشون آموزش داده بشه .با همسو کردن کودکان در این راستا میشه غیر مستقیم راه را برای آنان هموار کرد . شما بیا سه سال در مورد آب و فرمولش و فوایدش برای بچه ها کلاس بزار اما بچه ها کی به وجود آب اهمیت میدن معلومه زمانی که تشنه هستن . شما این حس تشنگی دنیای مرموز نجوم رو باید برای فرزندان محیا کنید. که کار ساده ای هم نیست . بزارید اینقدر سوال توی ذهنشون جمع بشه که نگهداری این سوالات برای آنها دیگه مقدور نباشه و زبان به پرسش باز کنند. و اینجاست که یک انسان خلاق باید پاسخگو باشد . جوری که در خور فهم و شعور سن آنها باشد .کودکان را در این مسائل گیج و سردرگم نکنید.اول خودتون هم سوالات اونها رو برای خودتان به شکلی که انگار اولین بار است با این پرسش برخورد میکنید با صدای بلند بازگو کنید . جوری که اشتیاق پرسش از آنان گرفته نشود . مثلا کودکان میپرسن مامان اگه زمین گرده چرا ما از روی آن نمی افتیم و یا سوال همه گانه کودکان که ستاره گان روزها کجا میرن ؟ باید از پرسش این سوالات اینقدر به وجد بیائید که کودک اینجور فکر کنه که سوالاش واقعا با اهمیت و به جا بوده و اینجور توضیح بدید که بیا با هم بشینیم و در موردش فکر کنیم و سعی کنید به طور خیلی آروم و همزمان با حالات کودک به پرسش آنها پاسخ بدید. با مطالب آقای جعفری زاده هم موافقم .[/COLOR]
همیشه علاقه مند کردن به شکل مستقیم و یا آموزش به طریق مستقیم جوابگو نیست .کودکان دارای احساسی هستن که میشه این احساس رو بر انگیخت و این حس حسی است به نام حس کنجکاوی . کودکان بیشتر دوست دارن خودشون به مسائل پی ببرن تا اینکه بهشون آموزش داده بشه .با همسو کردن کودکان در این راستا میشه غیر مستقیم راه را برای آنان هموار کرد . شما بیا سه سال در مورد آب و فرمولش و فوایدش برای بچه ها کلاس بزار اما بچه ها کی به وجود آب اهمیت میدن معلومه زمانی که تشنه هستن . شما این حس تشنگی دنیای مرموز نجوم رو باید برای فرزندان محیا کنید. که کار ساده ای هم نیست . بزارید اینقدر سوال توی ذهنشون جمع بشه که نگهداری این سوالات برای آنها دیگه مقدور نباشه و زبان به پرسش باز کنند. و اینجاست که یک انسان خلاق باید پاسخگو باشد . جوری که در خور فهم و شعور سن آنها باشد .کودکان را در این مسائل گیج و سردرگم نکنید.اول خودتون هم سوالات اونها رو برای خودتان به شکلی که انگار اولین بار است با این پرسش برخورد میکنید با صدای بلند بازگو کنید . جوری که اشتیاق پرسش از آنان گرفته نشود . مثلا کودکان میپرسن مامان اگه زمین گرده چرا ما از روی آن نمی افتیم و یا سوال همه گانه کودکان که ستاره گان روزها کجا میرن ؟ باید از پرسش این سوالات اینقدر به وجد بیائید که کودک اینجور فکر کنه که سوالاش واقعا با اهمیت و به جا بوده و اینجور توضیح بدید که بیا با هم بشینیم و در موردش فکر کنیم و سعی کنید به طور خیلی آروم و همزمان با حالات کودک به پرسش آنها پاسخ بدید. با مطالب آقای جعفری زاده هم موافقم .[/COLOR]