01-12-2012, 07:19 PM
من به خاطر یه بارش شهابی (که احتمالا بارش برساوشی بود) به نجوم علاقه مند شدم. فکر کنم 8 سالم بود که یه شب اخبار گفت بارش شهابیه و در حین پخش خبر هم یه فیلمم ازش نشون داد که شهاب های زیادیم داشت. نمی دونم چرا ولی کل تصویر سبز بود.
من فکر کردم احتمالا از پشت یه دوربین دوچشمی دید شب فیلم گرفتن که اینطوری سبز افتاده و حتما باید شهابا رو با دوچشمی دید. خودمم یه دوچشمی کوچیک(یادم نیست چند در چند) داشتم. برای همین بدون توجه به جهت کانون بارشو, تعداد شهاب ها و از همه مهمتر اینکه با دوچمی نمیشه بارش شهابی دید ساعت 9 شب (که فکر کنم کانون بارش هنوز طلوع نکرده بود) به سمت سرسو یکم متمایل به جنوب( که تقریبا میشد استوای سماوی در حالی که برساوش در بهترین حالت هم به اونجا نمیرسه) با دوچشمی شروع به رصد کردم. تقریبا نیم ساعت همینجوری به اسمون خیره شده بودم ولی حتی یدونه شهاب هم ندیدم. که البته بدیهیه.
این اولین پروژه نجومی بنده بود که به شکست منتهی شد. بعد از اون به نجوم علاقه مند شدم ولی شروع جدی نجومم با دیدن شماره 148 نجوم تو کیوسک روزنامه فروشی بود. من تو این زمینه خیلی خوش شانس بودم چون شماره بعدی یعنی 149 ویژه نامه عکاسی نجومی( که بهترین شماره نجوم بود که تا حالا خوندم) بود که من با خوندن اون به عکاسی نجومی هم علاقه مند شدم و یک سال بعد با خریدن دروبین Zenit 412 اولین عکسامو گرفتم. که البته فقط عکسای ماه از پشت تلسکوپ 50mm شکستی(خالی) خوب افتاد و بقیه عکسا همه سیاه بود. اگه تونستم اولین عکس ماهمو اسکن می کنم, میزارم براتون.
من فکر کردم احتمالا از پشت یه دوربین دوچشمی دید شب فیلم گرفتن که اینطوری سبز افتاده و حتما باید شهابا رو با دوچشمی دید. خودمم یه دوچشمی کوچیک(یادم نیست چند در چند) داشتم. برای همین بدون توجه به جهت کانون بارشو, تعداد شهاب ها و از همه مهمتر اینکه با دوچمی نمیشه بارش شهابی دید ساعت 9 شب (که فکر کنم کانون بارش هنوز طلوع نکرده بود) به سمت سرسو یکم متمایل به جنوب( که تقریبا میشد استوای سماوی در حالی که برساوش در بهترین حالت هم به اونجا نمیرسه) با دوچشمی شروع به رصد کردم. تقریبا نیم ساعت همینجوری به اسمون خیره شده بودم ولی حتی یدونه شهاب هم ندیدم. که البته بدیهیه.
این اولین پروژه نجومی بنده بود که به شکست منتهی شد. بعد از اون به نجوم علاقه مند شدم ولی شروع جدی نجومم با دیدن شماره 148 نجوم تو کیوسک روزنامه فروشی بود. من تو این زمینه خیلی خوش شانس بودم چون شماره بعدی یعنی 149 ویژه نامه عکاسی نجومی( که بهترین شماره نجوم بود که تا حالا خوندم) بود که من با خوندن اون به عکاسی نجومی هم علاقه مند شدم و یک سال بعد با خریدن دروبین Zenit 412 اولین عکسامو گرفتم. که البته فقط عکسای ماه از پشت تلسکوپ 50mm شکستی(خالی) خوب افتاد و بقیه عکسا همه سیاه بود. اگه تونستم اولین عکس ماهمو اسکن می کنم, میزارم براتون.