01-07-2012, 01:19 PM
شما دارید مقایسه برعکس میکنین. چون ما خیلی کوچیکیم از دور دیده نمیشیم پس چرا ما که کوچیکیم می تونیم یه چیز بزرگو ببینیم. زمین هم با بزرگنمایی بالا(هر چقدر) از دور دیده میشه و ما هم با بزرگنمایی داریم کهکشان ها و ستاره هاشونو نگاه می کنیم.
در ضمن ستاره ها خیلی از زمین بزرگترن. حتی ستاره های کهکشان های دیگه هم بصورت منفرد دیده میشن. تا یه فاصله معین برای اندازه گیری فاصله ستاره از ما از ستاره های متغییر قیفاووسی استفاده می کنن. قبلا خونده بودم ولی الان یادم نیست چه جوری. ولی از یه فاصله ای به بعد دیگه این ستاره ها دیده نمیشن. تو این فواصل از ابر نواختر های نوع Ia استفاده می کنن. این ابرنواختر ها وقتی اتفاق میفتن که تو یه منظومه دوتایی کوتوله سفید-ستاره, کوتوله سفید به علت گرانش زیادش جرم ستاره رو میگیره و شروع به بزرگ و داغ شدن میکنه. تا اینکه در اخر دما تو هستش به حدی میرسه که می تونه همجوشی هسته ای انجام بده و تو این لحظه منفجر میشه. دانشمندا با استفاده از اونا فاصله های کهکشان های بسیار دور از ما رو اندازه می گیرن.
در اخر هم بگم یک میلیارد کیلومتر از خورشید داخل منظومه شمسی هست.
در ضمن ستاره ها خیلی از زمین بزرگترن. حتی ستاره های کهکشان های دیگه هم بصورت منفرد دیده میشن. تا یه فاصله معین برای اندازه گیری فاصله ستاره از ما از ستاره های متغییر قیفاووسی استفاده می کنن. قبلا خونده بودم ولی الان یادم نیست چه جوری. ولی از یه فاصله ای به بعد دیگه این ستاره ها دیده نمیشن. تو این فواصل از ابر نواختر های نوع Ia استفاده می کنن. این ابرنواختر ها وقتی اتفاق میفتن که تو یه منظومه دوتایی کوتوله سفید-ستاره, کوتوله سفید به علت گرانش زیادش جرم ستاره رو میگیره و شروع به بزرگ و داغ شدن میکنه. تا اینکه در اخر دما تو هستش به حدی میرسه که می تونه همجوشی هسته ای انجام بده و تو این لحظه منفجر میشه. دانشمندا با استفاده از اونا فاصله های کهکشان های بسیار دور از ما رو اندازه می گیرن.
در اخر هم بگم یک میلیارد کیلومتر از خورشید داخل منظومه شمسی هست.