10-09-2008, 01:58 AM
با عرض سلام خدمت تمامی دوستان و به خصوص آقای امیر فواد عزیز
راستش خیلی خوشحالم که نوشته های من رو خوندید و سوالات خیلی خوب و جالبی پرسیدید!!!
اولاً که فراموش نکنید که تمام گفته های من نظریه است!
البته نظریه من نیست!!!
در مطالب فوق هم ( نظریه ) اگر توجه کرده باشبد تناقض وجود دارد در جایی از نظریه ذکر شده که اگر ماه نبود زمین منحرف نمی شد!
و در جایی دیگر گفته شده که اگر ماه نبود زمین مثل ارانوس به صورت خوابیده حرکت وضعی داشت!
البته شاید اون بنده خدایی که اینها رو به ما می گفت چندین نظریه مختلف رو توضیح می داد!؟
در رابطه با نکته اول( حرکت زهره!!! نکته شما کاملا درسته من اشتباه تایپ کردم) ((زهره برعکس سیارت دیگر به دور خورشید چرخش کند)) منظورم به دور خود بود که اشتباهاً خورشید تایپ کردم!
در رابطه با توضیح دومتون!
من متوجه منظورتون نشدم!
*در قسمتی از نظریه گفته شده بود که زمین دچار سرنوشتی مشابه ارانوس می شود*
در رابطه با نکته سوم
بازهم نکته شما کاملا درست بوده و جای 11 کیلومتر در ثانیه(سرعت گریز گرانش زمین)، اشتباهاً 11 کیلومتر در ساعت تایپ کردم که از همه عذر خواهی می کنم!
اما راجع به سوالاتون
1-قطر زمینی که هم اکنون ما در آن زندگی می کنیم در استوا 12760 کیلومتر است
که حداقل سه چهارم سطح سیاره را آب پوشانده!
فراموش نکنید که منظور ما روی سطح سیاره بوده نه از مرکز هسته سیاره!!!
اگر نظریه برخورد درست باشد! سیاره قبل از برخورد می بایست از این سیاره کنونی کوچک تر باشد و با توجه سطح و جنس خاک ماه و بخشی از کره زمین این گونه حدس زده می شود سیاره ای که با زمین برخورد کرده فاقد اب به صورت مایع بوده و اگر هم داشته به این وسعت و فراوانی نداشته در نتیجه با توجه به مقدار زیاد آب در سطح زمین حدس زده شده که اگز برخوردی صورت نمی گرفته با توجه به مقدار آب و اندازه سیاره قبلی می بایست سیاره کاملا پوشیده از آب مایع باشد
در ضمن فراموش نشود که هم اکنون تمامی زمین شناسان این نکته را قبول دارند که در زمان های گذشته تمامی سطح سیاره زیر آب بوده و ما هم اکنون کوه هایی با ارتفاع بیش از 3000 متر داریم که جنش سنگ های آن رسوبی هستند.
سنگ های رسوبی بر اثر ته نشین شدن املاح و مواد در کف دریا ها قرار می گیرند ، ساخته می شوند!
پس کوه با ارتفاع بیش از سه هزار متر روزی کف دریا بوده!!!
و نکته جالبی که ما مسلمانان به آن افتخار می کنیم این است که در قرآن کریم این مطلب ذکر شده که روزگاری تمام عالم زیر آب بوده و اولین قسمتی که از زیر آب بیرون آمده زمین کعبه بوده و به همین دلیل آن محل مورد توجه قرار گرفته ( دهوالعرض) البته می توانیم به داستان حضرت نوح (ع) هم اشاره کنیم
باز هم فراموش نشود که تمام این نکات در مورد زمین بعد از برخورد بوده پس به طور کاملا مشخص زمین قبل از برخورد که کوچک تر هم بوده باز همین شرایط را داشته است.
در جواب سوال شماره 2 باید بگم که اگر ما قبول کنیم که ماه باعث بوجود آمدن فصل ها و انحنای سیاره و تنظیم مدار آن و سرعت روز و شب است!
پس در صورتی که این تنظیم کننده نباشد تمامی این شرایط عوض می شود و زمین نمی توانست میزبان خوبی برای حیات باشد.
در جواب سوال آخر شما در رابطه با انحراف سیاره زمین و مقایسه آن با مریخ!
من می خوام سیارات کمربند حیات منظومه را مورد بررسی قرار دهم چون از نظر جنس و خیلی از شرایط عمومی بیشتر به هم شبیه هستند تا سیارات بیرونی( سیارات گازی)
خوب سیاره زهره که خواهر زمین نیز خوانده می شود بدون قمر است! و فقط 3 درجه انحنا دارد
و از نظر اندازه تفریبا برابر زمین است!
اما زمین، یک قمر دارد و 23 درجه انحنا! پس اگر ما بخواهیم این دو سیاره را با هم مقایسه کنیم تنها دلیل انحنا زمین می تواند وجود قمر باشد که با دور شدن آن انحنا زمین نیز تغییر کرده و می کند!
و اما مریخ سیاره مورد علاقه من که معتقدم در آینده بشر آنجا را مثل یکی از کشور های سیاره زمین می کند!
مریخ از دارای دو قمر ( سیارک بسیار کوجک به نام های فوبوس و دیموس ) است که مسلماً نمی توان آنها را قمر نامید!( از لحاظ تاثیر بر سیاره مثلاً جذر و مد)
پس قطعا دلیل انحراف آن قمر هایش نمی تواند باشد! ولی فراموش نکنید که مرخ همسایه غولی است به نام مشتری، البته درسته که مشتری خیلی با مریخ فاصله دارد ولی مریخ سیاره ای تقریبا نصف اندازه زمین با قدرت گرانش بسیار کم و میدان مغناطیسی ضعیف و هسته ای جامد( اگر هسته سیارت مایع باشد جاذبه آنها قوی تر است) حتی نتوانست جو خود را حفظ کند
حالا سیاره ای به این ضعیفی را در نظر بگیرید، قطعا مشتری بر آن تاثیر می گذارد
( به نظر من دلیل انحنای مریخ جاذبه مشتری است)
در کل اگر شما قبول داشته باشید که ماه هر سال از زمین دورتر می شود باید این را نیز قبول داشته باشید که انحنای زمین با دور شدن ماه کم می شود (فصل ها در گذشتهی دور این گونه نبودند و در آینده ای دور هم این گونه نخواهند بود)
پس تنها دلیل این تغییر ( انحنای زمین ) بی شک ماه است چون با دور شدن خود انحراف را کم می کند.
امیدوارم که تونسته باشم کمکتون کرده باشم!
حالا من یه سوال از شما و تمام دوستان دارم
اونم اینکه اگر سیاره ارپئوس با زهره برخورد می کرد، زهره دارای قمری بزرگ تر از زمین می شد به نظر شما دلیل علمی این چه می تواند باشد؟؟؟
محسن شیرمردی
دبیر انجمن ستاره شناسی شهرکرد
راستش خیلی خوشحالم که نوشته های من رو خوندید و سوالات خیلی خوب و جالبی پرسیدید!!!
اولاً که فراموش نکنید که تمام گفته های من نظریه است!
البته نظریه من نیست!!!
در مطالب فوق هم ( نظریه ) اگر توجه کرده باشبد تناقض وجود دارد در جایی از نظریه ذکر شده که اگر ماه نبود زمین منحرف نمی شد!
و در جایی دیگر گفته شده که اگر ماه نبود زمین مثل ارانوس به صورت خوابیده حرکت وضعی داشت!
البته شاید اون بنده خدایی که اینها رو به ما می گفت چندین نظریه مختلف رو توضیح می داد!؟
در رابطه با نکته اول( حرکت زهره!!! نکته شما کاملا درسته من اشتباه تایپ کردم) ((زهره برعکس سیارت دیگر به دور خورشید چرخش کند)) منظورم به دور خود بود که اشتباهاً خورشید تایپ کردم!
در رابطه با توضیح دومتون!
من متوجه منظورتون نشدم!
*در قسمتی از نظریه گفته شده بود که زمین دچار سرنوشتی مشابه ارانوس می شود*
در رابطه با نکته سوم
بازهم نکته شما کاملا درست بوده و جای 11 کیلومتر در ثانیه(سرعت گریز گرانش زمین)، اشتباهاً 11 کیلومتر در ساعت تایپ کردم که از همه عذر خواهی می کنم!
اما راجع به سوالاتون
1-قطر زمینی که هم اکنون ما در آن زندگی می کنیم در استوا 12760 کیلومتر است
که حداقل سه چهارم سطح سیاره را آب پوشانده!
فراموش نکنید که منظور ما روی سطح سیاره بوده نه از مرکز هسته سیاره!!!
اگر نظریه برخورد درست باشد! سیاره قبل از برخورد می بایست از این سیاره کنونی کوچک تر باشد و با توجه سطح و جنس خاک ماه و بخشی از کره زمین این گونه حدس زده می شود سیاره ای که با زمین برخورد کرده فاقد اب به صورت مایع بوده و اگر هم داشته به این وسعت و فراوانی نداشته در نتیجه با توجه به مقدار زیاد آب در سطح زمین حدس زده شده که اگز برخوردی صورت نمی گرفته با توجه به مقدار آب و اندازه سیاره قبلی می بایست سیاره کاملا پوشیده از آب مایع باشد
در ضمن فراموش نشود که هم اکنون تمامی زمین شناسان این نکته را قبول دارند که در زمان های گذشته تمامی سطح سیاره زیر آب بوده و ما هم اکنون کوه هایی با ارتفاع بیش از 3000 متر داریم که جنش سنگ های آن رسوبی هستند.
سنگ های رسوبی بر اثر ته نشین شدن املاح و مواد در کف دریا ها قرار می گیرند ، ساخته می شوند!
پس کوه با ارتفاع بیش از سه هزار متر روزی کف دریا بوده!!!
و نکته جالبی که ما مسلمانان به آن افتخار می کنیم این است که در قرآن کریم این مطلب ذکر شده که روزگاری تمام عالم زیر آب بوده و اولین قسمتی که از زیر آب بیرون آمده زمین کعبه بوده و به همین دلیل آن محل مورد توجه قرار گرفته ( دهوالعرض) البته می توانیم به داستان حضرت نوح (ع) هم اشاره کنیم
باز هم فراموش نشود که تمام این نکات در مورد زمین بعد از برخورد بوده پس به طور کاملا مشخص زمین قبل از برخورد که کوچک تر هم بوده باز همین شرایط را داشته است.
در جواب سوال شماره 2 باید بگم که اگر ما قبول کنیم که ماه باعث بوجود آمدن فصل ها و انحنای سیاره و تنظیم مدار آن و سرعت روز و شب است!
پس در صورتی که این تنظیم کننده نباشد تمامی این شرایط عوض می شود و زمین نمی توانست میزبان خوبی برای حیات باشد.
در جواب سوال آخر شما در رابطه با انحراف سیاره زمین و مقایسه آن با مریخ!
من می خوام سیارات کمربند حیات منظومه را مورد بررسی قرار دهم چون از نظر جنس و خیلی از شرایط عمومی بیشتر به هم شبیه هستند تا سیارات بیرونی( سیارات گازی)
خوب سیاره زهره که خواهر زمین نیز خوانده می شود بدون قمر است! و فقط 3 درجه انحنا دارد
و از نظر اندازه تفریبا برابر زمین است!
اما زمین، یک قمر دارد و 23 درجه انحنا! پس اگر ما بخواهیم این دو سیاره را با هم مقایسه کنیم تنها دلیل انحنا زمین می تواند وجود قمر باشد که با دور شدن آن انحنا زمین نیز تغییر کرده و می کند!
و اما مریخ سیاره مورد علاقه من که معتقدم در آینده بشر آنجا را مثل یکی از کشور های سیاره زمین می کند!
مریخ از دارای دو قمر ( سیارک بسیار کوجک به نام های فوبوس و دیموس ) است که مسلماً نمی توان آنها را قمر نامید!( از لحاظ تاثیر بر سیاره مثلاً جذر و مد)
پس قطعا دلیل انحراف آن قمر هایش نمی تواند باشد! ولی فراموش نکنید که مرخ همسایه غولی است به نام مشتری، البته درسته که مشتری خیلی با مریخ فاصله دارد ولی مریخ سیاره ای تقریبا نصف اندازه زمین با قدرت گرانش بسیار کم و میدان مغناطیسی ضعیف و هسته ای جامد( اگر هسته سیارت مایع باشد جاذبه آنها قوی تر است) حتی نتوانست جو خود را حفظ کند
حالا سیاره ای به این ضعیفی را در نظر بگیرید، قطعا مشتری بر آن تاثیر می گذارد
( به نظر من دلیل انحنای مریخ جاذبه مشتری است)
در کل اگر شما قبول داشته باشید که ماه هر سال از زمین دورتر می شود باید این را نیز قبول داشته باشید که انحنای زمین با دور شدن ماه کم می شود (فصل ها در گذشتهی دور این گونه نبودند و در آینده ای دور هم این گونه نخواهند بود)
پس تنها دلیل این تغییر ( انحنای زمین ) بی شک ماه است چون با دور شدن خود انحراف را کم می کند.
امیدوارم که تونسته باشم کمکتون کرده باشم!
حالا من یه سوال از شما و تمام دوستان دارم
اونم اینکه اگر سیاره ارپئوس با زهره برخورد می کرد، زهره دارای قمری بزرگ تر از زمین می شد به نظر شما دلیل علمی این چه می تواند باشد؟؟؟
محسن شیرمردی
دبیر انجمن ستاره شناسی شهرکرد