11-10-2011, 06:05 PM
[COLOR="#0000FF"]
[B][COLOR="#FF0000"]اخترشناسان یک قدم به کشف ماده تاریک نزدیک* تر شدند[/COLOR]
15 آبان 1390
در حالی که پژوهشگران در سرتاسر جهان بی*وقفه به دنبال یافتن ماده تاریک هستند، محققان دانشگاه استکهلم اخیرا موفق شده*اند با استفاده از روشی نوین گام بزرگی در جهت حل معمای ماده تاریک بردارند.
جهان هستی کماکان به صورت یک راز بزرگ باقی است. ما فقط ۵ درصد از مواد تشکیل دهنده کیهان را می*شناسیم و ۹۵ درصد بقیه به صورت معما باقی مانده است. پژوهشگران تا کنون صرفا دریافته*اند که بخش بزرگی از کیهان، حدود ۲۳ درصد، از نوع دیگری از ماده تشکیل شده است. هیچ کس این نوع ماده را تا به حال ندیده است و هیچ کس نمی*داند این ماده از چه چیزی ساخته می*شود. اما ۷۲ درصد باقی گیتی از چیزی حتی اسرارآمیز*تر تشکیل می*شود که دانشمندان آن را انرژی تاریک می*خوانند.
اخیرا یک تیم از پژوهشگران دانشگاه استکهلم سوئد با استفاده از روشی نوین موفق به برداشتن گامی بزرگ در جهت یافتن ماده تاریک شده*اند. یکی از محققان این تیم به نام جان کُنراد این طور توضیح می*دهد: *» ما با روشی جدید برای اولین بار موفق شدهایم تا برخی از مدلهایی که به نظر طبیعی*ترین پاسخ برای معمای ماده تاریک می*رسیدند را حذف کنیم. آن*چه در مورد این روش مهم است دقت بالای آن است که باعث می*شود نتایج ما بسیار قابل اعتماد باشند. ما نمی*توانیم ماده تاریک را ببینیم چرا که با ماده عادی برهم*کنشی ندارد. به علاوه نوری هم از خود ساطع نمی*کند. به عبارت دیگر ماده تاریک به نوعی نامرئی است. اما ما می*توانیم بفهمیم که که آیا ماده تاریک تاثیراتی بر ماده معمولی داشته است یا خیر. به عنوان نمونه ما می*توانیم ببینیم که چگونه نحوه چرخش یک کهکشان توسط عاملی نامرئی ولی با جرم زیاد تحت تاثیر قرار می*گیرد. همچنین مشاهده می*کنیم که گازهای موجود در خوشه های کهکشانی رفتاری متفاوت با حالتی دارند که گویی فقط ماده مرئی در کهکشان وجود داشته باشد. بنابراین ما می*دانیم که چیزی وجود دارد. آنچه نمی*دانیم ماهیت این چیز است. مدل های نظری بسیاری بسط یافته اند که در آن*ها ذراتی به عنوان اجزای تشکیل دهنده ماده تاریک پیش بینی شده اند. اما برای تایید هر یک از این نظریه*ها نیاز به شواهد تجربی است».
از آنجایی که ماده تاریک نامرئی است، ما تنها می*توانیم آثار آن را مشاهده کنیم. یک راه مشاهده این آثار بررسی تابش های پرانرژی گاما است. به کمک ماهواره و تلسکوپ وسیع فرمی (Fermi Large Area Telescope) پژوهشگران قادرند این تابش*ها را در نظر بگیرند و به دنبال آثار ماده تاریک بگردند.
مایا لنا گارد (Maja Llena Garde)، از دیگر اعضای تیم پژوهشی، به این موضوع اشاره می*کند:«ما تابش های گامای کهکشانهای کوتوله را مورد بررسی قرار داده ایم. این کهکشان*ها کوچک و کم نور ولی به شدت پرجرم هستند. به همین دلیل محتمل به نظر می*رسد که از ماده تاریک تشکیل شده باشند. متاسفانه ما هنوز تابش گامایی که ناشی از ماده تاریک در این کهکشان*ها باشد مشاهده نکرده ایم. ولی مطمئنا در حال نزدیک*تر شدن به این مهم هستیم. راهکار جدید ما مبتنی بر مشاهده همزمان چند کهکشان کوتوله و ترکیب نتایج مشاهدات به کمک روشی نوین است که منتهی به نتایج بسیار دقیقی می*شود. اکنون زمان بسیار هیجان انگیزی است چرا که ما به هدف خود نزدیک و نزدیک*تر می*شویم».
نویسنده: امیرحسام صلواتی[/B][/COLOR]
[B][COLOR="#FF0000"]اخترشناسان یک قدم به کشف ماده تاریک نزدیک* تر شدند[/COLOR]
15 آبان 1390
در حالی که پژوهشگران در سرتاسر جهان بی*وقفه به دنبال یافتن ماده تاریک هستند، محققان دانشگاه استکهلم اخیرا موفق شده*اند با استفاده از روشی نوین گام بزرگی در جهت حل معمای ماده تاریک بردارند.
جهان هستی کماکان به صورت یک راز بزرگ باقی است. ما فقط ۵ درصد از مواد تشکیل دهنده کیهان را می*شناسیم و ۹۵ درصد بقیه به صورت معما باقی مانده است. پژوهشگران تا کنون صرفا دریافته*اند که بخش بزرگی از کیهان، حدود ۲۳ درصد، از نوع دیگری از ماده تشکیل شده است. هیچ کس این نوع ماده را تا به حال ندیده است و هیچ کس نمی*داند این ماده از چه چیزی ساخته می*شود. اما ۷۲ درصد باقی گیتی از چیزی حتی اسرارآمیز*تر تشکیل می*شود که دانشمندان آن را انرژی تاریک می*خوانند.
اخیرا یک تیم از پژوهشگران دانشگاه استکهلم سوئد با استفاده از روشی نوین موفق به برداشتن گامی بزرگ در جهت یافتن ماده تاریک شده*اند. یکی از محققان این تیم به نام جان کُنراد این طور توضیح می*دهد: *» ما با روشی جدید برای اولین بار موفق شدهایم تا برخی از مدلهایی که به نظر طبیعی*ترین پاسخ برای معمای ماده تاریک می*رسیدند را حذف کنیم. آن*چه در مورد این روش مهم است دقت بالای آن است که باعث می*شود نتایج ما بسیار قابل اعتماد باشند. ما نمی*توانیم ماده تاریک را ببینیم چرا که با ماده عادی برهم*کنشی ندارد. به علاوه نوری هم از خود ساطع نمی*کند. به عبارت دیگر ماده تاریک به نوعی نامرئی است. اما ما می*توانیم بفهمیم که که آیا ماده تاریک تاثیراتی بر ماده معمولی داشته است یا خیر. به عنوان نمونه ما می*توانیم ببینیم که چگونه نحوه چرخش یک کهکشان توسط عاملی نامرئی ولی با جرم زیاد تحت تاثیر قرار می*گیرد. همچنین مشاهده می*کنیم که گازهای موجود در خوشه های کهکشانی رفتاری متفاوت با حالتی دارند که گویی فقط ماده مرئی در کهکشان وجود داشته باشد. بنابراین ما می*دانیم که چیزی وجود دارد. آنچه نمی*دانیم ماهیت این چیز است. مدل های نظری بسیاری بسط یافته اند که در آن*ها ذراتی به عنوان اجزای تشکیل دهنده ماده تاریک پیش بینی شده اند. اما برای تایید هر یک از این نظریه*ها نیاز به شواهد تجربی است».
از آنجایی که ماده تاریک نامرئی است، ما تنها می*توانیم آثار آن را مشاهده کنیم. یک راه مشاهده این آثار بررسی تابش های پرانرژی گاما است. به کمک ماهواره و تلسکوپ وسیع فرمی (Fermi Large Area Telescope) پژوهشگران قادرند این تابش*ها را در نظر بگیرند و به دنبال آثار ماده تاریک بگردند.
مایا لنا گارد (Maja Llena Garde)، از دیگر اعضای تیم پژوهشی، به این موضوع اشاره می*کند:«ما تابش های گامای کهکشانهای کوتوله را مورد بررسی قرار داده ایم. این کهکشان*ها کوچک و کم نور ولی به شدت پرجرم هستند. به همین دلیل محتمل به نظر می*رسد که از ماده تاریک تشکیل شده باشند. متاسفانه ما هنوز تابش گامایی که ناشی از ماده تاریک در این کهکشان*ها باشد مشاهده نکرده ایم. ولی مطمئنا در حال نزدیک*تر شدن به این مهم هستیم. راهکار جدید ما مبتنی بر مشاهده همزمان چند کهکشان کوتوله و ترکیب نتایج مشاهدات به کمک روشی نوین است که منتهی به نتایج بسیار دقیقی می*شود. اکنون زمان بسیار هیجان انگیزی است چرا که ما به هدف خود نزدیک و نزدیک*تر می*شویم».
نویسنده: امیرحسام صلواتی[/B][/COLOR]