09-29-2011, 08:51 PM
جهان در حال انبساط : در اواخر دهه 1920 ادوین هابل (1953 - 1889 ) ستاره شناس امریکائی به بررسی نور دریافتی از ستارگان کهکشانهای دوردست پرداخت . اومتوجه شد که طول موجهای این نور بلندتر از میزان مورد انتظار است . این پدیده که قرمز گرائی نام دارد ، نشان داد که کهکشانها با سرعت زیادی در حال دور شدن از زمین هستند . مشاهده پدیده های مشابه در تمام جهات آسمان ، ستاره شناسان را به این نتیجه رسانده که جهان در حال بزرگ شدن است .
نظریه حالت پایا :طبق نظریه حالت پایا ، جهان آغازی نداشته و پایانی نیز نخواهد داشت . همچنین این نظریه چگالی جهان را ثابت فرض میکند ، که لازمه این ثبات ایجاد مداوم مواد جدید با سرعتی است که دقیقا انبساط جهان را جبران کند. با کشف تشعشع مایکروویو زمینه کیهان ( تشعشع حاصل از انفجار بزرگ ، به وسیله آرنو پنزیاس (1933) و رابرت ویلسون (1936) در سال 1965 ، نظریه حالت پایا اعتبار خود را از دست داد . هنوز هم بعضی ستاره شناسان ، خصوصا صاحب این نظریه ، فرد هویل 1915 به این نظریهی پایبند هستند.
نظریه حالت پایا :طبق نظریه حالت پایا ، جهان آغازی نداشته و پایانی نیز نخواهد داشت . همچنین این نظریه چگالی جهان را ثابت فرض میکند ، که لازمه این ثبات ایجاد مداوم مواد جدید با سرعتی است که دقیقا انبساط جهان را جبران کند. با کشف تشعشع مایکروویو زمینه کیهان ( تشعشع حاصل از انفجار بزرگ ، به وسیله آرنو پنزیاس (1933) و رابرت ویلسون (1936) در سال 1965 ، نظریه حالت پایا اعتبار خود را از دست داد . هنوز هم بعضی ستاره شناسان ، خصوصا صاحب این نظریه ، فرد هویل 1915 به این نظریهی پایبند هستند.