09-25-2011, 05:43 PM
سحابی ها(Nebulas)
در بین ستاره ها فضایی وجود دارد که فضای میان ستاره ای نامیده می شود.
بین این فضای میان ستاره ای ابرهای وسعی که عمدتا در ساختار خود هیدروژن(Hydrogen) دارند فراگرفته اند که آن ها سحابی می نامند.
سحابی هایی که در آسمان دیده می شوند خود نیز درخشنده نیستند بلکه ستارگان اطراف آن ها ، آن ها را برای ما نمایان می کند.
چگالی سحابی ها هزاران مرتبه بیشتر از ماده میان ستاره ای است.
سحابی ها انواع مختلف دارند که به هرکدام از آن ها به طور مختصر می پردازیم.
سحابی های گسیلشی
این سحابی ها بسیار داغ و درخشان هستند و ستارگانی که در اطراف باعث روشنی آن ها می شوند اغلب از گونه طیفی O یا B هستند. در این سحابی ها نور فرا بنفش ستاره های اطراف باعث برانگیخته شدن عناصر(یعنی از دست دادن الکترون با گرفتن انرژی) هیدروژن و اکسیژن می شوند که موجب گسیل نور مشخصی از آن ها می شوند. معروفترین سحابی گسیلشی سجابی جبار(M42) در صورت فلکی جبار است.
سحابی جبار
سحابی های بازتابی
اگر ستارگان اطراف سحابی سردتر از گونه طیفیB باشند باعث می شوند که سحابی نتواند نور را گسیل کند. طیف این سحابی ها با طیف ستارگان اطراف یکی است. نمونه بارز این سحابی ها در اطراف خوشه پروین یافت می شوند.
خوشه پروین(M45)
سحابی ها تاریک
این سحابی ها در اطرافشان ستاره ای وجود ندارد و همانطور که گفتیم سحابی ها از خود نوری ندارند و نور را از ستارگان اطراف می گیرند ، پس این سحابی ها دیده نمی شوند و از این رو به آن ها سحابی های تاریک گفته می شود. معروفترین سحابی تاریک سحابی سر اسب در صورت فلکی جبار است.
در بین ستاره ها فضایی وجود دارد که فضای میان ستاره ای نامیده می شود.
بین این فضای میان ستاره ای ابرهای وسعی که عمدتا در ساختار خود هیدروژن(Hydrogen) دارند فراگرفته اند که آن ها سحابی می نامند.
سحابی هایی که در آسمان دیده می شوند خود نیز درخشنده نیستند بلکه ستارگان اطراف آن ها ، آن ها را برای ما نمایان می کند.
چگالی سحابی ها هزاران مرتبه بیشتر از ماده میان ستاره ای است.
سحابی ها انواع مختلف دارند که به هرکدام از آن ها به طور مختصر می پردازیم.
سحابی های گسیلشی
این سحابی ها بسیار داغ و درخشان هستند و ستارگانی که در اطراف باعث روشنی آن ها می شوند اغلب از گونه طیفی O یا B هستند. در این سحابی ها نور فرا بنفش ستاره های اطراف باعث برانگیخته شدن عناصر(یعنی از دست دادن الکترون با گرفتن انرژی) هیدروژن و اکسیژن می شوند که موجب گسیل نور مشخصی از آن ها می شوند. معروفترین سحابی گسیلشی سجابی جبار(M42) در صورت فلکی جبار است.
سحابی جبار
سحابی های بازتابی
اگر ستارگان اطراف سحابی سردتر از گونه طیفیB باشند باعث می شوند که سحابی نتواند نور را گسیل کند. طیف این سحابی ها با طیف ستارگان اطراف یکی است. نمونه بارز این سحابی ها در اطراف خوشه پروین یافت می شوند.
خوشه پروین(M45)
سحابی ها تاریک
این سحابی ها در اطرافشان ستاره ای وجود ندارد و همانطور که گفتیم سحابی ها از خود نوری ندارند و نور را از ستارگان اطراف می گیرند ، پس این سحابی ها دیده نمی شوند و از این رو به آن ها سحابی های تاریک گفته می شود. معروفترین سحابی تاریک سحابی سر اسب در صورت فلکی جبار است.