07-17-2011, 05:00 PM
سلام...گفتم که یکم اطلاعات در مورد این کهکشان بذارم بد نیست... 
کهکشان معروفm31 یاNGC 224 که در صورت فلکی اندرومدا قرار دارد. این کهکشان به همراه کهکشان راه شیری دو کهکشان مارپیچی بزرگ و اصلی خوشه ی محلی کهکشان ها هستند. این کهکشان نزدیک ترین و بزرگ ترین کهکشان مارپیچی به زمین است. و در فاصله ی 52/2 میلیون سال نوری قرار دارد. قسمت های مرکزی این کهکشان در شرایط دید خوب با چشم غیر مسلح قابل مشاهده استو اندازه ی ظاهری ان نیز حدود3*1 درجه است. قدر ان 4/3 قدر مطلق4/21 _ {قدر مطلق کهکشان با روش های غیر مستقیم5/20 _ به دست امده است} این کهکشان اولین بار توسط عبدالرحمن صوفی...ستاره شناس ایرانی به عنوان یک ابر کوچک معرفی شده است. این کهکشان در سال 1612 زمان کوتاهی بعد از اختراع تلسکوپ ...توسط سیمون ماریوس مورد بررسی قرار گرفته و تا چند قرن بعد ستاره شناسان ان را به عنوان تکه از کهکشان راه شیریو در محدوده ی ان در نظر می گرفتند. طبیعت مارپیچی گونه ی این سحابی اولین بار توسط ایزاک روبرتز در سال 1880 به کمک یک تلسکوپ نیم متری انجام شد. و در سال 1885 برای اولین بار یک ابرنواختر در ان مشاهده شد و ان را Sاندرومدا نامیدند. ادوین هابل در سال 1923_24 به کمک یک تلسکوپ 5/2متری بازتابی به نام هوکر قسمت های بیرونی ان را به ستارگانی مجزا تفکیک نمود و موفق به کشف ستارگان ابی گردید.
مشاهدات جدید..که بین سال های 1940 تا 55 توسط والتر باده به کمک تلسکوپ 5 متری
hock: انجام شدند نشان دادند که هسته ی این کهکشان با ستارگان قرمز پیر که بسیار ضعیف تر از ستارگان ابی روشن هاله ی که اطراف کهکشان هستند پر شده است.
این کهکشان از نوعSAB و قطر ان 22000سال نوری استhock: ...
بهعقیده ی دانشمندان...همه ی کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری ابر سیاهچاله ای را در مرکز خود جای داده اند :roll: ...مطالعاتی که از سال 1999 تا سال 2006 میلادی توسط رصد خانه ی فضایی چاندرا انجام شد حاکی از وضعیتی ارام در اندرومدا بود.......اما........در ششم ژانویه ی 2006...ناگهان سیاه چاله ی مرکزی این کهکشان در اثر فوران عظیمی از پرتو های ایکس صد برابر درخشان تر شد.
پس از ان اتفاق اندرومدا باز هم در وضعیتی ارام و یکنواخت به سر می برد اگر چه درخشش کهکشان 10 برابر بیش تر از قبل شده است.
خب اینم از این کهکشان...امید وارم که این مطلب کمکی برای شما دوستان باشه...
ممنون
کهکشان معروفm31 یاNGC 224 که در صورت فلکی اندرومدا قرار دارد. این کهکشان به همراه کهکشان راه شیری دو کهکشان مارپیچی بزرگ و اصلی خوشه ی محلی کهکشان ها هستند. این کهکشان نزدیک ترین و بزرگ ترین کهکشان مارپیچی به زمین است. و در فاصله ی 52/2 میلیون سال نوری قرار دارد. قسمت های مرکزی این کهکشان در شرایط دید خوب با چشم غیر مسلح قابل مشاهده استو اندازه ی ظاهری ان نیز حدود3*1 درجه است. قدر ان 4/3 قدر مطلق4/21 _ {قدر مطلق کهکشان با روش های غیر مستقیم5/20 _ به دست امده است} این کهکشان اولین بار توسط عبدالرحمن صوفی...ستاره شناس ایرانی به عنوان یک ابر کوچک معرفی شده است. این کهکشان در سال 1612 زمان کوتاهی بعد از اختراع تلسکوپ ...توسط سیمون ماریوس مورد بررسی قرار گرفته و تا چند قرن بعد ستاره شناسان ان را به عنوان تکه از کهکشان راه شیریو در محدوده ی ان در نظر می گرفتند. طبیعت مارپیچی گونه ی این سحابی اولین بار توسط ایزاک روبرتز در سال 1880 به کمک یک تلسکوپ نیم متری انجام شد. و در سال 1885 برای اولین بار یک ابرنواختر در ان مشاهده شد و ان را Sاندرومدا نامیدند. ادوین هابل در سال 1923_24 به کمک یک تلسکوپ 5/2متری بازتابی به نام هوکر قسمت های بیرونی ان را به ستارگانی مجزا تفکیک نمود و موفق به کشف ستارگان ابی گردید.
مشاهدات جدید..که بین سال های 1940 تا 55 توسط والتر باده به کمک تلسکوپ 5 متری
hock: انجام شدند نشان دادند که هسته ی این کهکشان با ستارگان قرمز پیر که بسیار ضعیف تر از ستارگان ابی روشن هاله ی که اطراف کهکشان هستند پر شده است.این کهکشان از نوعSAB و قطر ان 22000سال نوری است
hock: ...بهعقیده ی دانشمندان...همه ی کهکشان ها از جمله کهکشان راه شیری ابر سیاهچاله ای را در مرکز خود جای داده اند :roll: ...مطالعاتی که از سال 1999 تا سال 2006 میلادی توسط رصد خانه ی فضایی چاندرا انجام شد حاکی از وضعیتی ارام در اندرومدا بود.......اما........در ششم ژانویه ی 2006...ناگهان سیاه چاله ی مرکزی این کهکشان در اثر فوران عظیمی از پرتو های ایکس صد برابر درخشان تر شد.
پس از ان اتفاق اندرومدا باز هم در وضعیتی ارام و یکنواخت به سر می برد اگر چه درخشش کهکشان 10 برابر بیش تر از قبل شده است.
خب اینم از این کهکشان...امید وارم که این مطلب کمکی برای شما دوستان باشه...
ممنون