سوال: شناسایی جرم صبح گاهی

[supr nova]

عناصری که برای سوختن در مراحل بعد از هیدروژن سوزی استفاده میشن دقیقا مثل ماشینای دوگانه سوز عمل می کنن که وقتی یکی از سوختاشون تموم شد از سوخت دیگه ای استفاده می کنن و این امر به هیچ وجه باعث کوتاه شدن عمر ستاره نمیشه بلکه عمر اونو زیاد میکنه.
ولی باید به این نکته توجه داشت که فقط ستاره های بسیار بزرگ و داغ می تونن عناصر سنگین بسوزونن که خود این ستاره ها هم عمر کوتاهی دارن.
در ضمن عناصر سنگین در ابر اولیه نمی تونن باعث ایجاد ستاره ای بشن که ابرنواختر بوجود بیاره نمونش خورشید که از بقایای ابرنواختر یک ستاره که اونم از بقایای یه ابرنواختر بوجود اومده بود بوجود اومده. پس اگر قرار بود ستاره هایی که عناصر سنگین دارن ابرنواختر بوجود بیارن خورشید یکی از بزرگترین ابرنواختر ها رو داشت. hock:

ببینید ،بنده عرض کردم این ابرهای حاوی عناصر سنگین می تونن ستارگانی رو بسازند که در پایان عمرشون تبدیل به ابرنواختر بشن . مقصود این نیست که صد درصد ستارگان بوجود آمده از این عناصر ابرنواختر می شوند.
بیایید یه مروری داشته باشیم روی عواملی که یک ستاره رو به ابرنواختر تبدیل می کنن:
زمانی که یک ستاره متولد می شود ، از همان ابتدا شروع به هیدروژن سوزی میکند و به نسبت جرمی که دارد به مراحل بالا تر (هلیم سوزی _ کربن سوزی ... و کبالت وآهن سوزی )می رسد. همان طور که میدانیم ستارگان یک بخش اصلی به نام هسته دارند که فعالیت ها و کنش و واکنش های هسته ای از جمله همین همجوشی هسته ای درون اون اتفاق می افته . بخش دیگر یک ستاره در اطراف هسته قرار گرفته و دمای کمتری نسبت به هسته داره و علاوه براون از گاز های سبکتری هم تشکیل شده.
خوب اگر جرم یک ستاره زیاد باشه (حداقل 5 برابر خورشید ما !) اون وقت ستاره بعد از کوباندن اتم عناصر سبکتر به هم و بوجود آوردن عناصر سنگین تر مدام جرم هسته ی خودش رو افزایش می ده . این در حالیه که حجم اون تغییر چندانی نمی کنه .پس درواقع چگالی هسته بالا می ره . هسته ی چگال جاذبه ی زیادی پیدا می کنه و به همین دلیل شروع به جذب گاز های سبکتری که در اطراف هسته وجود دارند می کنه . هسته که خود فشار خیلی زیادی رو تحمل می کرده حالا با جذب مواد بیشتر فشار بیشتری پیدا می کنه . تا این که فشار داخلی هسته به حدی می رسه که از حد تحمل اون خارجه . سپس هسته ناگهان دچار یک انفجار مهیب می شه و به این ترتیب ستاره تبدیل به یک ابرنواختر می شه . گاهی این گاز های به جا مانده از انفجار ابرنواختری که عمدتا گاز های سنگین هستند ، تشکیل یک سحابی رو می دن که خود این سحابی بعد ها زایشگاه ستاره ای می شود.
خوب اگر گفته های بنده رو قبول دارید ،پس این موضوع که احتمال این که از عناصر سنگین ستارگان ابرنواختری بوجود بیان زیاده، منطقیه...

اگه جایی ازاین مطالب اشتباهی وجود داره ، بفرمایید