پلانک

[Owl]

بله، ارتباطش هم اساسیه! بگذارید کمی از اصطلاحات تخصصی استفاده کنم. در ترمودینامیک آماری، رفتار ذرات رو به صورت دسته جمعی بررسی می کنیم. این رفتار ها در واقع با الگوهای ریاضیاتی بیان میشن. اینجا توزیع بولتزمن استفده شد. یعنی وقتی مجموع شدت به مجموع یا حجم کُل یا همان انتگرال را می گرفتیم، مقداری داشتیم بر حسب انرژی. پس نتیجه می گیریم که انرژی را از این رابطه بدست آورده ایم. اما انتگرال یعنی پویسته گرفتن طیف انرژی یا همان انرژی بدست آمده. پلانک توانست با راه کار ریاضی نمودار لگاریتمی یا صرفا فرودی را به نموداری تبدیل کند که ابتدا به نقطه ماکسیمم می رسید و سپس به صورت لگاریتمی یا به عبارت بهتر به آرامی(دست کم نسبت به نقطه اوج رسیدنش) افت انرژی داشت. این نمودار به صورت تجربی در کاواک بدست آمد. و پلانک یا گسسته گرفتن همان انتگرال ها یا به عبارت بهتر صرفا جمع معمولی بستن یا به طور کُلی سیگما به جای انتگرال یا مقدار پیوسته مقدار شدت و حجم را گسسته در نظر گرفت. وقتی انرژی بدست آمد البته با عدد گذاری های متعدد، نموداری که شکل گرفت همانی بود که ما الان نمودار پلانک می خوانیم.
با محاسبات سخت یا شاید بهتر بگویم شلوغ به همان رابطه معروفی می رسیم که انرژی برابر است با ضریبی ثابت بنام ثابت استفان-بولتزمن ضربدر دما. این سطح زیر نمودار پلانک است. حالا اگر بخواهیم می توانیم رابطه را به جای اینکه برحسب دما باشد برحسب فرکانس بنویسیم. این را هم از قانون ساده
« وین» داریم. حالا رابطه بدست آمده برای اختلاف انرژی یا انرژی در طیف تشکیل شده از هر عنصر یا به فرض جسم سیاه، برابر است با ضریبی ثابت در فرکانس، این ضریب ثابت همان ثابت پلانک است.
در آزمایش های متعدد بارها بارها اندازه گیری شده و مقداری تقریبا ثابت از خود نشان داده است.