09-04-2010, 07:59 PM
تا اونجائی که من ميدونم اگه جرمه ستاره کمتر از 10 برابر خورشيد باشه،بخشه زيادی از هيدرژن به هسته به هليم و سپس با بلاتر رفتن دمايه هسته هليم به اکسيژن و کربن تبديل ميشه.هسته فشرده شده و اترفش بد ميکنه و غوله سرخ ايجاد ميشه که بعدن به سحابی سياره نما تبديل ميشه و مرکز به کتله سفيد،اما اگر جرم بيشتر از 10 برابر خورشيد باشه،دوباره هيدرژون به هليم تبديل مشه و تبديل به ابر غول سرخ ميشه و هليوم به اکسيژن کربن منگنز سيليکن و آهن تبديل ميشه و بعد دمايه هسته پايين ميياد و گرانش غلبه ميکنه رمبش ستاره اي رخ ميده(هنگامی که آهن ميخواد واکنش بدهد هسته سرد شده انرژی بر اثر هم جوشی ايجاد نميشود)هسته مواد فرو ريخته را پس ميزند که انفجاری بزرگ به نام ابر نو اختری رخ ميدهد که سحابی sنr،بازمنده اش است.الکترن و پرتن های وهسته هم بر اسره فسشره زياد با هم ترکيب شده و ستريه نترنی ايجاد ميشود.(ببخشيد اگه اطلا عاتم ناقص بود و يا مفييد
نبود
نبود