10-05-2014, 10:30 PM
کهکشان های کوتوله سرنخی برای آغاز سیاه چاله ها
ستاره شناسان با مطالعه دقیق داده هایی که از بررسی وسیع آسمان بدست آمد،بیش از ۱۰۰ کهکشان کوتوله کشف کردند که دارای سیاهچاله های پر جرمی هستند که از گاز های اطرافشان تغذیه میکنند.این کشف یک نظریه عامه مبنی بر اینکه تنها کهکشان هایی بسیار بزرگتر همچین هیولاهایی را نگه میدارند را رد میکند و به ما کمک میکند به این پرسش پاسخ دهیم که چگونه چنین سیاهچاله هایی در کیهان به وجود آمدند و رشد کردند.
ایمی رینز از رصد خانه ی تلسکوپ های رادیویی ملی میگوید:”ما نشان دادیم که حتی کهکشان های کوچک هم میتوانند حامل سیاهچاله های پرجرم شوند و ممکن است عمومی تر از آنچه قبلش فکر میکردیم باشد.این واقعا شگفت انگیز است زیرا این کهکشان های کوچک دارای سرنخ هایی از منشا اولین بذر های سیاهچاله های پرجرم در کیهان هستند.”رینز و همکارانش کشف خود را به جامعه نجومی آمریکایی در واشینگتن ارائه کردند.
سیاهچاله ها اجرامی متمرکز با چگالی بسیار بالا هستند که حتی نور هم نمیتوتند از کشش گرانشی آنها عبور کند. تقریبا تمام کهکشانها دارای سیاهچالهای پرجرم هستند که هسته آنها میلیون ها و میلیاردها بار پرجرم تر از خورشید است.اگرچه تا این اواخر تصور نمیشد که کهکشان های کوچکتر دارای چنین سیاهچالههای پرجرمی باشند.
رینز همراه با جنی گرین از دانشگاه پرینستون و “مارلا گیا” از دانشگاه “یل” با آنالیز داده ها از کاوش آسمان بیش از ۱۰۰ کهکشان کوتوله پیدا کردند که الگوی انتشار نور آنها نشان دهنده ی حظور سیاهچاله های پرجرم و فعالیت تغذیه آنهاست.
گیا میگوید: اندازه این کهکشان ها قابل مقایسه با ابر های ماژلانی، کهکشان های کوچک منظومه شمسی، هستند. قبل از این تصور میشد این کهکشانها بسیار کوچک هستند که بتوانند دارای چنین سیاهچاله های پرجرمی باشند.
ستاره شناسان یک رابطه مستقیم میان جرم سیاهچاله ی مرکزی یک کهکشان وبرآمدگی کهکشان در مرکزش کشف کردند.این نشان میدهد که سیاهچاله ها و برآمدگی ها ممکن است بر رشد یکدیگر تاثیر گذاشته باشند.
گرین گفت: کشف این کهکشان های کوچک با سیاهچاله های پرجرم قدمی مهم در جهت کشف چگونگی ایجاد کهکشان ها و سیاهچاله ها درکنار یکدیگر است.این کهکشان های کوتوله کوچکترین هایی هستند که دارای سیاهچاله های پرجرم اند و میتوانند سرنخ هایی از اینکه نخست چگونه این سیاهچاله های ابر پرجرم ساخته شدند بدهند.
درحالی که امروزه کهکشان های بزرگ حامل سیاهچاله هایی میلیون ها و میلیارد ها سنگین تر از خورشید میباشند، طبق مطالعات اخیر کهکشان های کوتوله به سختی دارای سیاهچاله هایی با جرم صدهزار برابر خورشید هستند. سیاهچاله های ابر پرجرم و پرجرم با سیاهچاله هایی که از انفجارو متلاشی شدن ستاره ای پرجرم در پایان زندگی طبیعی اش به وجود میایند (فقط چند برابر جرم خورشید هستند) فرق دارند.
به گفته دانشمندان همچنان نامعلوم است که آیا سیاهچاله های پرجرم در ابتدا به عنوان باقی مانده هایی از ستاره هایی بسیار سنگین اولیه اند یا سناریویی از کم شدن چگالی.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...GC4395.jpg
منبع : ساری اسکای
ستاره شناسان با مطالعه دقیق داده هایی که از بررسی وسیع آسمان بدست آمد،بیش از ۱۰۰ کهکشان کوتوله کشف کردند که دارای سیاهچاله های پر جرمی هستند که از گاز های اطرافشان تغذیه میکنند.این کشف یک نظریه عامه مبنی بر اینکه تنها کهکشان هایی بسیار بزرگتر همچین هیولاهایی را نگه میدارند را رد میکند و به ما کمک میکند به این پرسش پاسخ دهیم که چگونه چنین سیاهچاله هایی در کیهان به وجود آمدند و رشد کردند.
ایمی رینز از رصد خانه ی تلسکوپ های رادیویی ملی میگوید:”ما نشان دادیم که حتی کهکشان های کوچک هم میتوانند حامل سیاهچاله های پرجرم شوند و ممکن است عمومی تر از آنچه قبلش فکر میکردیم باشد.این واقعا شگفت انگیز است زیرا این کهکشان های کوچک دارای سرنخ هایی از منشا اولین بذر های سیاهچاله های پرجرم در کیهان هستند.”رینز و همکارانش کشف خود را به جامعه نجومی آمریکایی در واشینگتن ارائه کردند.
سیاهچاله ها اجرامی متمرکز با چگالی بسیار بالا هستند که حتی نور هم نمیتوتند از کشش گرانشی آنها عبور کند. تقریبا تمام کهکشانها دارای سیاهچالهای پرجرم هستند که هسته آنها میلیون ها و میلیاردها بار پرجرم تر از خورشید است.اگرچه تا این اواخر تصور نمیشد که کهکشان های کوچکتر دارای چنین سیاهچالههای پرجرمی باشند.
رینز همراه با جنی گرین از دانشگاه پرینستون و “مارلا گیا” از دانشگاه “یل” با آنالیز داده ها از کاوش آسمان بیش از ۱۰۰ کهکشان کوتوله پیدا کردند که الگوی انتشار نور آنها نشان دهنده ی حظور سیاهچاله های پرجرم و فعالیت تغذیه آنهاست.
گیا میگوید: اندازه این کهکشان ها قابل مقایسه با ابر های ماژلانی، کهکشان های کوچک منظومه شمسی، هستند. قبل از این تصور میشد این کهکشانها بسیار کوچک هستند که بتوانند دارای چنین سیاهچاله های پرجرمی باشند.
ستاره شناسان یک رابطه مستقیم میان جرم سیاهچاله ی مرکزی یک کهکشان وبرآمدگی کهکشان در مرکزش کشف کردند.این نشان میدهد که سیاهچاله ها و برآمدگی ها ممکن است بر رشد یکدیگر تاثیر گذاشته باشند.
گرین گفت: کشف این کهکشان های کوچک با سیاهچاله های پرجرم قدمی مهم در جهت کشف چگونگی ایجاد کهکشان ها و سیاهچاله ها درکنار یکدیگر است.این کهکشان های کوتوله کوچکترین هایی هستند که دارای سیاهچاله های پرجرم اند و میتوانند سرنخ هایی از اینکه نخست چگونه این سیاهچاله های ابر پرجرم ساخته شدند بدهند.
درحالی که امروزه کهکشان های بزرگ حامل سیاهچاله هایی میلیون ها و میلیارد ها سنگین تر از خورشید میباشند، طبق مطالعات اخیر کهکشان های کوتوله به سختی دارای سیاهچاله هایی با جرم صدهزار برابر خورشید هستند. سیاهچاله های ابر پرجرم و پرجرم با سیاهچاله هایی که از انفجارو متلاشی شدن ستاره ای پرجرم در پایان زندگی طبیعی اش به وجود میایند (فقط چند برابر جرم خورشید هستند) فرق دارند.
به گفته دانشمندان همچنان نامعلوم است که آیا سیاهچاله های پرجرم در ابتدا به عنوان باقی مانده هایی از ستاره هایی بسیار سنگین اولیه اند یا سناریویی از کم شدن چگالی.
http://sarisky.ir/wp-content/uploads/201...GC4395.jpg
منبع : ساری اسکای
