در مورد مریخ

[Regulus]

من نمیگم دنبالشون نگردیم، میگم نباید با دست خودمون موجود رها کنیم.

[mars]

موجودات تک سلولی، فرت و فرت توشون جهش بوجود میاد و تشخیص اینکه فلان موجود از نسل زمینی هاست یا مریخی ها تقریبا غیر ممکن میشه.

این ادبیاتت منو کشته ...دلتنگش شده بودیم .
اما خب بدون شک دانشمندان هیچ کاری را بدون دلیل و بی فکر انجام نمیدهند . حتی اگر بخوان ویروس یا میکروبی را از زمین به مریخ برده و کشت دهند . روی کوچکترین مسائل روزها و ماهها وقت میزارن ( همین چیزی که ما نمیزاریم )و با انتخاب بهترین راه کارشان را دنبال میکنند .

[M_Saturn]

این ادبیاتت منو کشته ...دلتنگش شده بودیم .

واقعا؟؟:confused:
به نظر من مریخ فقط یه آزمایشگاه نسبتا خوب برای ماست. نه محلی برای پیدا کردن موجود زنده!

[Regulus]

راستی، سال اینده دنباله دار siding spring از فاصله بسیار نزدیکی از مریخ عبور میکنه و احتمال بسیار کم برخورد داره.
اگه برخورد کنه خیلی باحال میشه. البته خیلی برای مطالعات هم خوبه.
ولی سفر به مریخو ممکنه تا چند ده سال عقب بندازه.

[mars]

برای سفر به مريخ آماده شويد
دانشمندان انگلیسی، ماموریت مفهومی را برای فرود فضانوردان بر روی مریخ تا سال 2021 طراحی کرده اند که 12 سال زودتر از زمان مورد انتظار ناسا برای اعزام ماموریت های سرنشین دار به سیاره سرخ است.
این طرح، یک سفر سه نفره را به مریخ با استفاده از یک فضاپیمای دو قسمتی کوچک پیش بینی می کند.

ناسا می گوید سال 2033 زودترین زمانی است که می توان برای سفر انسان به مریخ در نظر گرفت اما دانشمندان کالج امپریال لندن ماموریتی را توصیف می کند که طی آن انسان تا هشت سال دیگر روی مریخ فرود خواهد آمد.
پروفسور تام پایک سرپرست محققان انگلیسی می گوید این سفر می تواند گام مهم بعدی برای بشر در فضا باشد. به گفته وی چنین سفری به مریخ می تواند مشابه ماموریت نیل آرمسترانگ و باز آلدرین به ماه، البته این بار در قرن بیست و یکم و به مریخ باشد.
وی اظهار داشت: اکنون ماموریت مفهومی را طراحی کرده ایم که از روبات و انسان برای رفتن به مریخ و بازگشت به خانه استفاده می کند. این روبات ها به دشت های شمالی مریخ اعزام می شوند و با یک موشک بدون سوخت به زمین باز می گردند.
این دانشمند معتقد است، ارسال مخازن خالی میزان زیادی از جرم را در زمان پرتاب حفظ می کند. در عوض این روبات ها می توانند یخ مریخ را حفاری کنند. وقتی یخ ذوب شود می توانیم از برق خورشیدی برای تولید هیدروژن و اکسیژن برای پر کردن مخازن سوخت استفاده کنیم. ترکیب هیدروژن با اتمسفر می تواند متان قدرتمند بسازد.
به گفته پایک سپس سه خدمه به این ماموریت اعزام می شوند و 9 ماه طول می کشد تا از زمین به مریخ برسند. بدون جاذبه، عضلات ضعیف و استخوانها شکننده می شوند از این رو فضانوردان به گرانش مصنوعی نیاز دارند.
به گفته وی تقسیم فضاپیما به دو بخش که توسط یک افسار به هم متصل می شوند و چرخیدن این دو بخش به دور یکدیگر، مشکل گرانش را حل می کند. با سرعت چرخش مناسب، فضانوردان تصور می کنند که گرانش را حس می کنند.

فرود بر روی مریخ فقط چند دقیقه طول می کشد و مودول فرود با سرعت بسیار بالای 22530.8 کیلومتر بر سرعت به مریخ نزدیک می شود.
به گفته پایک اتمسفر مریخ سرعت فرود را به 1126.5 کیلومتر بر ساعت کاهش می دهد سپس چترها و موشک سرعت مودول را بیشتر کاهش داده و فضاپیما در گرم ترین نقطه بر روی مریخ در نزدیکی استوا فرود خواهد آمد.
این پژوهشگر اظهار داشت برای بازگشت، خدمه باید یک سفر هزار و 600 کیلومتری را از استوا به شمال مریخ انجام دهند تا به موشک بازگشت برسند.

[mars]

مشکلاتی که مسافران آینده مریخ با آن مواجه هستند

یک پژوهش جدید نشان داده که مسافران آینده سیاره مریخ ممکن است در طول ماموریت طولانی*مدت با مشکلات سلامتی از جمله مشکلات خواب، بی*حالی و کاهش قابلیت اجرای کارهای ذهنی مواجه شوند.

تجربه «مریخ 520-d» یک آزمایش بین*المللی بوده که توسط آکادمی علوم روسیه با همکاری سازمان فضایی اروپا و چین اجرا شد. در این تجربه شش فضانورد بین سالهای 2010 و 2011 در یک فضاپیمای شبیه*سازی شده به سوی مریخ برای 250 روز متوالی قرار گرفتند.
هدف این تجربه، بررسی چگونگی وضع فیزیکی و روانی فضانوردان در چنین شرایط ایزوله*ای بود. از ادرار و خون داوطلبان به طور کامل و روزانه آزمایش به عمل آمده و الگوهای خواب آنها نیز ارزیابی می*شد.
نتایج این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.از جمله یافته*های بزرگ این تجربه این بوده که تفاوتهای زیادی بین واکنش افراد به این شرایط انزوا وجود داشت.چهار مورد از این نتایج نشان*دهنده مساله*ای است که می*تواند منجر به عوارض جانبی شدیدی در ماموریتهای طولانی*مدت شود.
تجربه*های مشابه در گذشته به بررسی روانشناسی گروه*های در انزوا مانند پژوهشی که افراد در سرمای زمستانی قطب جنوب گذراندند، پرداخته اما ماموریت مریخ 500 اولین شبیه سازی دقیق از شرایطی بود که ممکن است در طول یک ماموریت انسانی به مریخ به وجود بیاید.
در حالی که دو تن از داوطلبان توانستند به خوبی از پس این دوره طولانی تنهایی برآیند، همه اعضا از واکنشهای گوناگونی برخوردار بودند. بیشتر اعضا در یک برنامه دوره خواب 24 ساعته قرار داشتند، در حالی که یکی از داوطلبان به دوره 25 ساعته دچار شده بود. بر اساس نتایج، این فرد در 20 درصد موارد تنها کسی بود که برخلاف بقیه خواب یا بیدار می*شد.
به گفته محققان، این جداشدگی برای دینامیک و انسجام گروه خوب نبوده و باید در یک ماموریت واقعی فضای عمیق از آن جلوگیری شود.
مشاهدات جالب دیگر در این تجربه این بود که همه داوطلبان بسیار بیشتر از حد معمول می*خوابیدند. به عقیده محققان، این امر به این دلیل بوده که در بیشتر دوران این ماموریت، کار خاصی برای انجام نبود. بیشتر مردم در جامعه مدرن از کسری خواب رنج می برند، چرا که شیوه زندگی آنها را به فعالیت مداوم و استفاده از کافئین ترغیب می*کند. با خواب بجا، بیشتر شرکت*کنندگان از عملکرد شناختی افزایش یافته برخوردار شده بودند.
روی دیگر این تجربه این بود که داوطلبان اغلب تسلیم خستگی و یکنواختی شده و زمانهای زیادی را به نواختن ساز می*پرداختند. داوطلبان در این تجربه بی*حرکت بوده و در زمان بیداری از تحرک کمی برخوردار بودند که منجر به خواب و استراحت بیشتر می*شد.
اما حتی در این مورد نیز بین افراد تفاوتهای زیادی وجود داشت. یکی از اعضای این پژوهش زمانهای کمتری را می*خوابید که باعث مشکل*دار شدن توانائیهای شناختی وی شده بود و دیگری به افسردگی دچار شده بود.
به گفته محققان، پژوهشهای بیشتر در آینده می*تواند به شفاف*سازی عوامل خاصی کمک کند که در شرایط مختلف مانند میزان حریم خصوصی یا زمانهای تعامل اجتماعی بر اعضای ماموریت تاثیر می*گذارند اما محققان دیگر ممکن است بخواهند بر چگونگی تاثیر روزهای مریخی بر فضانوردان تحقیق کنند.از آنجایی که روزهای مریخ از زمین کمی بلندتر است (به میزان 24.65 ساعت)، فضانوردان در سطح مریخ ممکن است با مشکل ناهماهنگ شدن ریتم شبانه روزی بدن نسبت به دوره*های شب و روز واقعی روبرو شوند.اگرچه دراین ماموریت اتفاق جدی برای اعضا رخ نداد، اما مسائل زیادی را برای تلاشهای بیشتر دانشمندان در بهتر کردن شرایط جهت یک ماموریت واقعی انسانی در سفرهای طولانی فضایی روشن کرده است. دانشمندان احتمالا باید نشانه*های اصلی را که نشان می*دهد چه نوع مشکل خواب یا روحیه برای چه افرادی اتفاق می*افتد، شناسایی کنند.از آنجایی که بسیاری از مشکلات در ماموریت مریخ 500 به نسبت زودهنگام رخ دادند، محققان امیدوارند که انتخاب گروه آینده شامل یک شبیه*سازی مشابه اما کوتاهتر باشد تا افرادی که تحت تاثیر قرار گرفته یا نگرفته*اند، بررسی شوند.
یکی از راه*های ساده برای هماهنگ سازی افراد در ماموریتهای آینده به فضا یا در سطح مریخ می*تواند تنظیم نسبت نور آبی مشاهده شده در ساعتهای مختلف روز توسط فضانوردان باشد.
شبکیه چشم از یک رنگدانه خنثی موسوم به ملانوپسین برخوردار است که به طول موج آبی حساس بوده و یک بازتاب مستقیم را برای هیپوتالاموس مغز فراهم می*کند. افزایش نور آبی منجر به افزایش فعالیت می شود در حالیکه نور قرمز بیشتر فرد را خواب*آلوده می*کند.
ایستگاه فضایی بین*المللی در سال 2015، نورپردازی خود را از فلورسنت به ال*ای*دی ارتقا خواهد بخشید که طول موج آبی آنها قابل تنظیم بوده و می*توانند نشانه*های بیشتری را برای تنظیم خواب فضانوردان ارائه کنند.
در نهایت این پژوهش همچنین می*تواند برای انسانهایی که در زمین با مشکلات خواب روبرو هستند، مفید بوده و به ارتقای ادراکی نیز کمک کند.

[amir adib]

[color="#006400"]ماموریت پژوهشی یک میلیون دلاری ناسا به پایان خود نزدیک شده و شش فضانورد ماموریت پس از چهار ماه در حال آماده سازی برای فرود به سطح زمین از دامنه های یکی از آتشفشانهای هاوایی هستند.
این گروه مدت 120 روز را در یک زیستگاه گنبدی ژئودزیک در آتشقشان مونالوآ زندگی کرده و بر روی زمین های خشک گدازه با لباس فضایی حرکت می کردند.

هدف اولیه ماموریت hi-seas که هزینه آن توسط برنامه پژوهش انسانی ناسا، دانشگاه هاوایی و کرنل تامین شده، بررسی چگونگی زندگی و پخت غذا در محیطی شبیه مریخ بوده است.

آنگلو ورمولن، فرمانده این ماموریت اظهار کرد که برخی از غذاهای موفق در این ماموریت شامل سوپ برش روسی، طاجین مراکش، انچیلادا و سوپ چاودر دریایی بودند.

به گفته ورمولن، در حالت کلی ایده استفاده از سبزیجات خشک و منجمد به طور روزانه برای اکثر غذاها موفقیت آمیز بوده است.

دیروز(سه شنبه) این گروه زیستگاه خود را ترک کرده و به همراه دستور غذاهای ایده آل برای ماموریت های آینده به مریخ از سفر خیالی خود به فضا به سطح زمین بازگشتند. [/color]

مبع : خبرگزاری ایسنا

[رضا باجلان]

همون طور که میدونید مریخ دو قمر به اسم فوبوس ودیموس داره . در زمان قدیم یونانیان ورومیان میگفتند که مریخ خدای جنگ است.وبه خاطر رنگ قرمزش میگفتند که مریخ نماد خون و خون ریزیه و اسم قمر هاشو فوبوس یا ترس ودیموس یا وحشت گذاشتند که فوبوس و دیموس اسم دوتا اسب ارابه ی خدای جنگ در افسانه هااست.
http://www2.astro.psu.edu/users/niel/ast...obdeim.gif

[amir adib]

[COLOR="#008000"] مطالعه جدید دانشمندان نشان می دهد تمامی حیات بر روی مریخ و نه زمین، آغاز شده است.

بر اساس این تحقیق، عنصری که تصور می شود در منشا حیات اساسی بوده، فقط بر روی سطح سیاره سرخ وجود داشته است.

پروفسور استیون بنر، ژئوشیمی دان موسسه علم و فناوری فلوریدا، مدعی است "بذرهای" حیات احتمالا در شهاب سنگ هایی وجود داشته اند که توسط برخورد یا فوران های آتشفشانی از مریخ جدا شدند و به زمین رسیدند.

به عنوان مدرک، این دانشمند به شکل معدنی اکسیدشده عنصر مولیبدنوم اشاره می کند که تصور می*شود، کاتالیزوری بوده که به تبدیل شدن و توسعه مولکول های آلی به نخستین ساختارهای زنده کمک کرده است.

علاوه بر این، مطالعه وی حاکی از آن است شرایطی که برای منشا حیات مساعد هستند، هنوز هم بر روی سیاره سرخ وجود داشته باشد.

به گفته بنر، فقط هنگامی که مولیبدنوم تا حد زیادی اکسید می شود، قادر به اثرگذاری بر روی چگونگی شکل گیری حیات آغازین بوده است.

این شکل از مولیبدنوم نمی توانسته بر روی زمین و زمانی که حیات ابتدایی آغاز شده، وجود داشته باشد، زیرا سه میلیارد سال پیش سطح زمین دارای اکسیژن اندکی بوده اما مریخ مملو از این گاز بوده است.

این موضوع شاهد دیگری بر این واقعیت است که حیات احتمالا بر روی شهاب سنگ های مریخی به زمین وارد شد و این که منشا آن زمین نیست.

پروفسور بنر با مطرح کردن ادعایش، با دو تناقض روبه رو می شود که امکان درک چگونگی آغاز حیات بر روی زمین را دشوار کرده اند.

نخستین تناقض به گفته وی، "تناقض قیر" نام دارد که بر اساس آن، تمامی اشیای زنده از مواد آلی ساخته شده اند اما چنانچه گرما یا نور به مولکول های آلی افزوده و به حال خود رها شوند، حیات را خلق نمی کنند، بلکه، تبدیل به مولفه ای مانند قیر، نفت یا آسفالت خواهند شد.

به ادعای بنر، عناصر خاصی قادرند گرایش مواد آلی را برای تبدیل به قیر، به ویژه بور و مولیبدنوم، کنترل کنند، بنابراین وی معتقد است مواد معدنی حاوی هر دوی این مواد برای شروع حیات آغازین اساسی بوده اند.

تحلیل اخیر از یک شهاب سنگ مریخی نشان داده که بور بر روی مریخ وجود داشته و بنر مدعی است شکل اکسیدشده مولیبدنوم نیز در آن جا وجود داشته است.

تناقض دوم این است که حیات برای آغاز بر روی زمین ابتدایی جنگیده است، زیرا به نظر می رسد در آن زمان زمین کاملا پوشیده از آب بوده است.

این امر نه تنها مانع از تراکم های کافی شکل گیری بور شده، بلکه آب برای «آر ان ای» نیز تباه کننده بوده است. دانشمندان معتقدند آر ان ای نخستین مولکول ژنتیکی بوده است.

بنر مدعی است، گرچه بر روی مریخ آب وجود داشته، اما نواحی کوچک تری را در مقایسه با زمین ابتدایی پوشانده است.

چنین شواهدی نشان می دهد تمامی انسان ها مریخی هستند و این که حیات بر روی مریخ شروع شد و سپس به زمین آمد.

این دانشمند یافته های خود را در اجماع ژئوشیمی دان ها در نشست سالانه Goldschmidt ارائه خواهد داد. [/COLOR]

منبع :ایسنا

[maheshab]

الان مریخ رو میتونیم ببینیم؟