اطلاعات نجومی ***سری جدید***

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 1 (ستارگان نواختر)

ستارگان نواختر
در سال ۱۵۹۲ ، هنگامی که در صورت فلکی ذات الکرسی ستاره جدیدی با روشنی قابل توجه ، مشاهده شد، نجوم اروپایی از خواب طولانی برخاسته بود. تیکو براهه جوان ستاره جدید را به دقت رصد کرد و کتاب نواختران (Denous Stella) را نوشت. بر اساس نام این کتاب است که هر ستاره جدید را نواختر خوانده اند.

▪ ابر نواخترها
قابل توجه ترین نواختری که پس از اختراع تلسکوپ ظاهر شد ستاره ای بود که ارنست هارویک (Ernest Hanwrg) اخترشناس آلمانی ، در سال ۱۸۸۵ در کهکشان امراهٔ المسلسه کشف کرد و به آن نام امراهٔ المسلسه S داده شد. اگر این ستاره کمی روشن بود، با چشم غیر مسلح نیز دیده می شد. در آن زمان کسی نمی دانست که کهکشان مزبور چقدر دور است یا چقدر بزرگ است. اما پس از نتیجه گیریهای هابل درباره فاصله این کهکشان ، ناگهان روشنایی نواختری که در سال ۱۸۸۵ ظاهر شده بود، اخترشناسان را دچار حیرت کرد. این نو اختر می بایست ۱۰۰۰۰ برابر روشن تر از نواختران معمولی باشد. این یک ابر نواختر (Super nova) بود.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 2 (کوتوله ها)

کوتوله ها
در اثر تغییرات زیاد ، ستاره به مرحله متغیر بودن می رسد. نهایتا هیچ منبع ممکن برای آزاد سازی انرژی باقی نمی ماند. ستارگان کوچکتر ، در اثر انقباض تبدیل به کوتوله های سفید می شوند. ستارگان سنگین تر به صورت ابرنواختر منفجر می شوند. ماده بیرون ریخته از یک نواختر ، بخشی از گاز بین ستاره ای را تشکیل می دهد که زادگاه ستارگان جدید است.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 3 (ستاره ها)

ستاره ها
با چشم غیر مسلح در یك شب تاریك و بدون ماه و در هوای صاف می توان حدود ۲۵۰۰ ستاره را در آسمان شناسایی كرد. با دوربین یا تلسكوپ می شود میلیون ها ستاره را تشخیص داد. از سیاره های منظومه شمسی خودمان نظیر (زهره) و (زحل) كه چشم پوشی كنیم تمامی این ستارگان دوردست خورشیدها یا به عبارت دیگر گلوله های گازی پر حرارتی هستند كه در سطح خود می توانند تا هزاران درجه و در درون خود تا میلیون ها درجه حرارت داشته باشند. در حقیقت بعضی از آنها با شدتی ده هزار برابر خورشید ما می درخشند و برخی از آن ها هم خیلی كم نورتراز ستاره مركزی منظومه ما هستند. ولی تمام ستارگان در یك مورد مشتركند: آن ها در ژرفای درون خود از طریق تبدیل هیدروژن به هلیم انرژی هسته ای تولید می كنند این چشمه جوشان و پایان ناپذیر انرژی به ستارگان كمك می كند كه عمری بسیار طولانی داشته باشند. مثلا خورشید با مواد سوختنی كه دارد ۱۰ میلیارد سال عمر خواهد كرد. انرژی ایجاد شده در مركز ستاره به خارج منتقل می شود و از سطح ستاره به شكل پرتوهای ماورای بنفش رونتگن ذره ای نوری گرمایی و امواج رادیویی انتشار می یابد. برخی از ستارگان در پایان عمر خود از طریق انفجارهای بسیار عظیم از بین می روند. آنگاه از آن ها فقط گوی های مادی كوچك و كاملا در هم فشرده ای باقی می ماند كه در علم ستاره شناسی ( كوتوله های سفید ) ( ستاره نوترونی) و یا (سیاهچاله) نامیده می شوند. خورشید هم روزی تبدیل به یك كوتوله سفید خواهد شد.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 4 (قدر ستاره ها)

قدر ستارگان
نگاه اجمالی
میزان روشنایی ستارگان را قدر می نامند. اخترشناسان یونان باستان برای نخستین بار مقیاسی برای ستارگان وضع کردند. آنها گمان می کردند که روشنایی یک ستاره فقط به اندازه آن بستگی دارد. در مقیاس آنها ، نورانی ترین ستاره در شش قدر از این رده بندی ستاره قدر اول بود که شش بار نورانی تر از ستاره قدر ششم بود.
▪ مقیاس قدر ستارگان
مقیاسی که اخترشناسان امروزی به کار می برند، به روش یونانیان شبیه است. در این مقیاس نیز کم نورترین ستاره قابل روئیت برای چشم غیر مسلح ، در قدر ششم است ولی ستارگانی که ۲.۵ بار نورانیتر از قدر ششم هستند، در قدر پنجم قرار دارند، یعنی ستارگان نورانی تر از ستارگان قدر ششم ، در قدر پنجم هستند، ستارگان نورانی تر از ستارگان قدر پنجم ، در قدر چهارم هستند و ... . همچنین در این مقیاس از اعداد منفی استفاده می شود. مثلا ستاره ای با قدر ۱ ، ۲.۵ بار نورانیتر از ستاره ۰ است. قدر نورانی ترین ستاره آسمانی شب ، .... ، ۱.۴ و قدر خورشید ۲۷ است.
▪ قدر مطلق ستارگان
نورانیت ستارگان ، علاوه بر اندازه ، به فاصله آنها نیز بستگی دارد. اگر همه ستارگان در فاصله ای یکسان بودند. آنگاه می توانستیم به روشنایی واقعی آنها پی ببریم. با این کار قدر مطلق ستارگان به دست می آید. فاصله استاندارد برای اندازه گیری قدر مطلق ، ۳۲.۶ سال نوری است. بنابراین اگر خورشید در این فاصله قرار می گرفت، به صورت ستاره ای از قدر پنجم دیده می شد.
▪ قدر تابش سنجی
اختر شناسان با به کار بردن صافیهای گوناگون شدت نور ستارگان را در طول موجهای مختلف مثلا آبی یا فرابنفش اندازه می گیرند. این نوع قدر ، قدر تابش سنجی نامیده می شود.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 5 (سحابیهای سیاره ای)

▪ سحابیهای سیاره ای
ستارگان در یکی از آخرین مراحل زندگی خود ، پیش از آنکه به کوتوله سفید تبدیل شوند، منظره بسیار زیبایی در آسمان بوجود می آورند. این مرحله ، پیدایش سحابی های سیاره ای است. شکل منظم و رنگهای زیبا ، سبب جذابیت آنها می شود (هیچ رابطه ای بین سحابیهای سیاره ای و سیارات وجود ندارد. این اصطلاح یادگار رصدهای قدیم تلسکوپی است که شکل دایره آنها با سیاره ها اشتباه می شد.). یک سحابی سیاره ای هنگامی شکل می گیرد که ستاره مرکزی آن ، لایه ای به بیرون پرتاب می کند. لایه گاز همانند حلقه ای از دود منبسط می شود.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 6 (آینده جهان)
آینده جهان
هرسه مورد فوق نظریاتی فرضی هستند، با قبول دو نظر اول ، اگر نیروی گرانشی کل کائنات به اندازه کافی نیرومند باشد، روزی انبساط جهان پایان خواهد یافت و کائنات با روندی معکوس مراحل عظیم انفجار بزرگ را تجربه خواهد کرد. این احتمال را کائنات بسته می گویند. ولی اگر گرانش نیروی دوم برای عقب کشیدن کهکشانها را نداشته باشد، انبساط کائنات تا ابد ادامه خواهد یافت. این احتمال را هم کائنات باز می گویند. نظریه سوم تا آینده بی نهایت جهان را بی تغییر می داند.
هر چند که ماهیت اجسام شبه ستاره ای هنوز بطور کامل شناخته نشده است، چنین به نظر می رسد که اجسامی جوان و متراکم باشند که فقط در پایانه های جهان مرئی یافت می شوند. وجود شبه ستاره ها باعث شد تا بسیاری به اعتبار نظریه حالت پایا مشکوک شوند. با کشف تشعشع میکرو ویو زمینه کیهان توسط آرنو پنزیس (۱۹۳۶ ۱۹۳۳) و رابرت ویلسون در سال ۱۹۶۵ ، نظریه حالت پایا اعتبار خود را تقریبا بطور کامل از دست داد. تشعشع مایکرو ویو زمینه کیهان توسط جورج گاموف (۱۹۶۸ ۱۹۰۴) ، ستاره شناس آمریکایی اوکراینی تبار ، پیش بینی شده بود و امروزه به عنوان بازتابی از انفجار بزرگ تصور می شود.

[ali_solo_ejay]

اطلاعات نجومی 7 (روشهای مختلف بررسی ستارگان)

روشهای مختلف بررسی ستارگان
یک روش این است که به عنوان قدیمی ترین دانش مشاهده ای که درباره آسمان پر ستاره بحث می کند، مورد مطالعه قرار گیرد.
▪ روش دیگر این است که به عنوان جوانترین علم ، هنگامی که با اختر فیزیک نظری ترکیب می شود، مورد مطالعه قرار گیرد. ستاره شناسی و اختر فیزیک پهنه کیهان ، از سیارات نزدیک تا اختروشهای دور قابل دسترس ، را تحت پوشش قرار می دهد.
● ستاره چیست؟
ستارگان اجرامی آسمانی هستند که دارای منبع انرژی بوده و این انرژی را با تابش خود بصورت امواج الکترومغناطیسی خرج می کند. اکثر ستارگان انرژی خود را در ناحیه مرئی گسیل می دارند.
● تحول ستارگان
هر ستاره ای در آسمان شب با درخشندگی خاصی مشاهده می شود، نمی تواند بطور دائم وجود داشته باشد. زیرا در نهایت ذخیره انرژی آن به پایان خواهد رسید و ستاره خاموش خواهد شد. از طرف دیگر درخشنده ترین ستارگانی که در آسمان می بینیم فقط می توانند برای چندین میلیون سال با درخشندگی فعلی بر فضای خارج انرژی گسیل دارند. پس اگر این ستارگان همزمان با خورشید بوجود آمده بودند، باید خیلی وقت پیش ذخیره انرژی آنها به پایان رسیده و خاموش شده بودند. امروزه وقتی که چنین ستارگانی را در آسمان مشاهده می کنیم، می توانیم نتیجه گیری کنیم که این ستارگان (در سالهای اخیر) متولد شده باشند و دلیلی وجود ندارد که امروزه نیز شاهد متولد شدن ستارگان نباشیم.

[ansari]

اطلاعات جالبی بود

[Regulus]

اطلاعات نجومی 8 ؟

[ali_solo_ejay]

با سلام و عرض پوزش به خاطر تاخیر در به روز کردن.
دلیل تاخیرم شرکت در همایش رصد هلال ماه شیراز و خرید تلسکوپ بود.

بالاخره تلسکوپ خریدم(10 اینچ دابسونی لوله جومع شونده الماس سیاه) ولی هنوز موفق به رصد باهاش نشدم آخه این چند روز هوا ابری و بارونیه.

از توجه شما به این تاپیک هم ممنونم, باعث دلگرمی شد که به دنبال اطلاعات این تاپیک هستید.