پرسش علمی

[New Astronomer]

سلام

خواهش میکنم یک نفر به صورت کاملاً علمی و البته خلاصه و دقیق توضیح بده که چرا رنگ اجرم آسمانی از پشت تلسکوپ توسط چشم فقط سياه و سفید بنظر میرسه، اما هنگام ثبت عکس، همان منظره بصورت رنگی ظاهر میشه؟

چرا مثلاً دوربین عکاسی، رنگ مناظر اطراف ما را دقیقاً همانطور که چشم نشون میده ثبت میکنه، اما در مورد تصاویر آسمان این تفاوت به چشم میخوره؟

حتی در مورد تصویر برداری مستقیم از آسمان (بدون تلسکوپ و بزرگنمایی) هم، یک دوربین خوب رنگهایی رو ثبت میکنه که چشم ما نمی‌تونه ببینه.

مثلاً این عکس.

متشکر/.

[New Astronomer]

کسی نبود، خودم برم دنبال جواب؟ :wink:

[only orion]

برای دیدن رنگ باید روشنایی سطحی جسم به اندازه ای باشد که سلول های مخروطی چشم را به کار وادارد.فهرست اجرام غیر ستاره ای که اینقدر پرنور باشد بسیار کم شمار است.سحابی بزرگ جبار مهم ترین جرمی است که این شرایط را دارد.برخی در بهترین شرایط رصدی با تلسکوپ های مناسب رنگ زرد یا نارنجی را در نواحی خارجی سحابی تشخیص می دهند.برخی سحابی های سیاره نمای کوچک اما پرنور و خوشه های کروی را هم می توان در این فهرست جای داد.توانایی تشخیص رنگ بین افراد متفاوت است و گاهی گزارش های هیجان انگیزی هم منتشر می شود.نگاه از کنار راه حل تشخیص رنگ ها نیست.سلول های مخروطی (حساس به رنگ) در بخش مرکزی شبکیه ضخیم ترند، پس بهتر است برای این کار مستقیم نگاه کنید و از بزرگنمایی های کمتر استفاده کنید.
منبع:نجوم 180-صفحه ی 129

[New Astronomer]

تشکر. خیلی لطف فرمودید. جواب واقعاً کاملی بود و تقریباً سئوالم کاملاً برطرف شد.

میشه لطفاً در صورت امکان منبع رو کاملتر معرفی بفرمایید. من متوجه نشدم. منظورتون کتابی با عنوان "نجوم 180" هست یا مجله نجوم 180 یا...

و یه سئوال دیگه:

آیا مثلاً جبار از پشت تلسکوپ‌های خیلی قوی (مثلاً با قطر چند متر) که قابلیت جمع آوری نور بالایی رو دارند، رنگی دیده میشه؟


باز هم ممنون/.

[only orion]

خواهش می کنم.
منظورم مجله ی نجوم شماره ی 180 بود.اما در مورد سوالتون باید بگم قاعدتا جوب مثبت هست.چون با تلسکوپ های آماتوری هم همان طور که گفتم میشه یه کم رنگ ها رو تشخیص داد و قطعا با تلسکوپ های حرفه ای و بزرگ این کار راحت تر میشه و حتی باعث میشه که تنوع رنگ ها هم بیشتر بشه.