ستارگان انفجاری

[M_Saturn]

1-نواختر 2-اَبَر نو اختر
منجمان باستانی متوجه شده بودند که گاهی ستارگان جدید در آسمان نمایان می شود و پس از مدتی دوباره ناپدید میشوند.در قرون وسطی منجمان این ستاره ها را نو اختر نامیدند . مه،در لاتین به معنی ستاره نو است.برخی از این ستارگان نو بسیار پر نور بودند.سه تا از این ابر نو اختر ها در دوران تاریخی مشاهده شدند.
ابر نو اختر تیکو براهه ،مه در سال 1572 به وقوع پیوست.ابرنو اختر کپلر که در سال 1604 بسیار درخشان شدو یک ابر نو اختر که منجمان چینی در سال 1054 مشاهده کردند.جالب است بگویم در محل ابر نواختر چینی ،اکنون سحابی خرچنگ را در صورت فلکی ثور مشاهده میکنیم.
درخشندگی ابر نو اختران
درخشندگی ابر نواختران هنگامی که آتش ابر نو اختر بر می فروزد،نورانیت ستاره به طور اعجاب انگیزی افزایش می یابدکه بسیار بیشتر از افزایش نورانیت در مورد نو اختران است.در حالی که نو اختر حد اکثر به درخشندگی می رسد که آنرا به یکی از نورانی ترین ستارگان این کهکشان بدل میکند،ابرنو اختر به چنان نورانیتی دست می یابدکه با مجموع نورانیت های تمام ستارگان یک کهکشان برابری می کند.نورانی ترین ابر نو اختران مشاهده شده در کهکشان های دیگر،گاهی چند برابر نورانی تر از خود کهکشان بوده اند.درخشندگی یک ابر نو اخترتامقادیری در حدود یک ملیارد برابرنورانیت خورشید می رسد.
منشاء ابر نو اختران
متاسفانه قبل از انفجار ابر نو اختر در ابر بزگ ماژلانی،هیچ شخصی ابر نو اختری را مشاهده نکرده بود.در این مورد ستاره موجود در ابر نو اختر قبلاً رصد و سند ولیاک آنها را به عنوان ابر غول طبقه بندی کرده بود .البته این واقعه ثبت نشده احتمالاً به علت کم نوری،قابل مشاهده نبوده است.سایر ابر نو اختر های کهکشان های دورتر بوده اند و در نتیجه غبار میان ستاره ای مانع از مشاهده آنها شده است.
:wink:

[M_Saturn]

بقایای ابر نو اختران
آنها بقایای مادی بر جای می گذارند که قابل مشاهده اند و معمولاًدر طول موجهای رادیویی بسیار واضح دیده میشوند.طیف تابش رادیویی به همان شکل طیف تابش تولید شده در اتم شکن های بزرگ است.ویژگی های رادیویی بقایای ابر نو اختران در کهکشان ما اختر شناسان را قادر ساخته تا از روی تابش های رادیویی آنها،ده ها عدد از این اجسام را تشخیص دهند . این تابش ها،از روی شکل طیف مشخصه ی خود از دیگر منابع رادیدیی قابل تشخیص هستند .بسیاری ازبقایای ابر نو اختران را تنها میتوان از تابش های رادیویی آنها آشکار کرد،زیرا وجود غبار در سر راه دید،در بسیاری از موارد،بخشهای مرئی طیف را تیره میکند.در موارد اندکی ، مانند سحابی خرچنگ و ابر نو اختر 1572 (نو اختر تیکو)نمودهای اپتیکی کشف شده است.
:wink:

[M_Saturn]

نو اختر ها
حالا در باره گروهی از نو اختر ها صحبت می کنیم که روشنایی کمتری دارند.اما فراوانتر هستند.این ها به اصطلاح همان نواختر های کلاسیک هستند.آنها به قدر های مطلق بصری تا9-،یعنی در حدود 10 قدر کمتر از ابرنواختر ها میرسند.چند نو اختردر طول فوران رصد شده اند که در طول فوران،روشنایی آنها تا بیش از 9 قدر در چند روز متغیر بوده.البته منحنی های نور برای نو اختر ها مختلف است.نواختر های تند،متوسط و کند.اما بدون شک از ستارگان اصلی نیستند و درخشندگی آنها کمتر از معمول است.
:wink: