ستارگان - نسخه قابل چاپ +- تالار گفتگو ستاره‌شناسان (https://www.astrotalk.ir) +-- انجمن: گوناگون (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=7) +--- انجمن: آموزش ستاره شناسی (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=54) +--- موضوع: ستارگان (/showthread.php?tid=625)

ستارگان - M_Saturn - 03-14-2009 بنام خالق آسمانها ستارگان زینت های زیبایی هستند در آسمان شبهایمان. اما زمانی این زیبایی تکامل می یابد که شناختمان را درباره چگونگی تشکیل آنها،ویژگی های رنگ،دما ،فاصله وانواع آنها و همچنین رابطه این ویژگی ها با هم بیشتر کنیم و لذت رصد را چند برابر کنیم.در این مقاله سعی بر آنست که توضیحاتی هرچند مختصردر باره ستارگان به دوستداران آسمان شب داده شود. ستارگان برای به وجود آمدن نیاز به مواد اولیه ای دارند که شامل گاز میان ستاره ای و غبار میان ستاره ای است و به صورت ابرهای نسبتاً چگال هستندکه درصد بسیاری از مواد این ابر ها را، گاز هیدروژن تشکیل میدهد.این گازبه صورت های اتم های خنثی و یونیده و مولکول یافت می شود.البته به جز هیدروژن مواد دیگری در این ابر ها وجود دارند مثل:اکسیژن،هلیوم،کربن و ...که به تشکیل ستاره ها و ادامه زندگی آنها کمک می کنند.نوری که ما از ستارگان دریافت میکنیم در اثر واکنشهای درون هسته ستاره ها ست که از ترکیب هسته ها در زمان برخورد با یکدیگر رخ میدهد این واکنش ها را واکنش های جوش هسته ای می نامند. به وسیله رصد ستارگان دوردست به وجود ماده ای به نام غبار میان ستاره ای پی برده شد.این ماده باعث می شود تا ستارگان دور،تاریکتر و به رنگ متمایل به قرمز دیده شوند.ستارگان دور با از دست دادن تابش آبی خود و کاهش کمتر نور قرمز(به علت تفاوت درضریب شکست دو نور آبی و قرمز) قرمز و تیره به نظر می رسند.و میتوان نتیجه گرفت که قرمز بودن یک ستاره به معنی غول سرخی بودن آن نیست بلکه باید فاصله آن ستاره از زمین را نیز در نظر بگیریم. نکته در موردغول سرخی ها اینکه ستارگانی که رنگ های آنها به سمت طیف رنگ قرمز میرود به زمان مرگشان نزدیک تر هستند(در مقالات آینده به چگونگی مرگ ستارگان و غول سرخی ها خواهم پرداخت) به طور کلی یک ستاره زمانی تشکیل میشود که نواحی متراکم گاز میان ستاره ای دچار رمبش گرانشی و از یک نوع موج تکانشی متاثر شود. هنگامی که واکنش در درون گازها شروع میشود رمبش متوقف میشود و گاز ها به مرور داغ تر و سر انجام هسته های هیدروژن با هم ترکیب میشوند و هلیم را به وجود می آورند.و انرژی،دما و فشار درون ستاره افزایش می یابد.بعد از این مراحل واکنش های درون ستاره ای به حالت پایدار و منظمی می رسد و از این لحظه زندگی اصلی یک ستاره شروع میشود و تا روزی که هیدروژن در ستاره باقی است، این زندگی ادامه دارد.اما بهتر است در مورد خورشید و واکنش های درون آن که سبب تولید انرژی در آن می شود توضیحی بدهم.چرا که خورشید نزدیک ترین ستاره به ماست،در اولین مرحله دو هسته هیدروژن ترکیب می شوند تا یک هسته واحد را تشکیل دهد که هیدروژن سنگین است.در مرحله دوم هسته هیدروژن سنگین با گسیل پرتوگاما، پروتون دیگری را جذب میکند و به هلیم سبک تبدیل میشود.و در سومین مرحله که مرحله نهایی است دو هسته هلیم سبک ترکیب می شوند تا هسته هلیم معمولی و دو هسته هیدروژن تشکیل شود. نتیجه نهایی این واکنشها،تبدیل 4هسته هیدروژن به یک هسته هلیم به اضافه انرژی آزاد شده است. این واکنشهای درون خورشید روی میدهد و اکثر ستارگان از طریق واکنشهای جوشی که توضیح دادم انرژی تولید میکنند. ستارگان - M_Saturn - 04-09-2009 كسي مطلبي يا سوالي نداره؟ :?: :!: ستارگان - Castor va Pollux - 09-06-2009 ستاره دوتایی: به دو ستاره گفته می‌شود که به هم نزدیک هستند و به دور مرکز ثقلشان گردش می‌کنند. به ستاره کوچکتر ستاره همدم گفته می‌شود.تحقیقات جدید نشان می‌دهد درصد زیادی از ستارگان بخشی از یک سامانه حداقل دو ستاره‌ای هستند. ستارگان دوتایی در اخترفیزیک بسیار مهم هستند زیرا مدار آنها جرمشان را مشخص می‌کند.جرم بسیاری از ستارگان تکی از روی برون‌یابی جرم ستارگان دوتایی بدست می‌آید. ستاگان دوتایی با ستاره دوتایی نوری یکی نیستند, تفاوت آنها در این است که ستارگان دوتایی نوری از زمین نزدیک یکدیگر دیده می‌شوند ولی آنها هیچ اثر گرانشی بر یکدیگر ندارند.ستارگان دوتایی از روی طیف‌سنجی هم شناخته می‌شوند. اگر مدار حرکت این ستارگان در راستای دید زمین باشد آنها از طریق گرفت تشخیص داده خواهند شد. به سامانه‌های بیشتر از دو ستاره ستاره چندتایی می‌گویند که فراوانی آن کم نیست.ستاره‌های دوتایی می‌توانند بین یکدیگر جرم تبادل کنند و تکامل یابند از معروفترین ستارگان دوتایی می‌توان به الغول(ستاره دوتایی گرفتی)شباهنگ و ماکیان ایکس یک(که همدم کوچکتر قویترین احتمال سیاهچاله است). لفظ ستاره دوتایی از سال ۱۸۰۲ توسط سر ویلیام هرشل به کار رفت, در تعریف او آمده است, «یک ستاره دوتایی واقعی- متشکل از دو ستاره‌است به طوری که به یکدیگر را جذب می‌کنند».دو ستاره نزدیک به هم به طور تصادفیستاره دوتایی نوری نام می‌گیرند, مشهورترین ستاره دوتایی نوری ستاره زتا خرس بزرگ است که در صورت فلکی خرس بزرگ قرار دارد. دوتایی‌های غیر واقعی را دوتایی نوری می‌گویند. با اختراع تلسکوپ ستارگان دوتایی بیشتری کشف شدند. هرشل, در ۱۷۸۰ میلادی,۷۰۰ سامانه دوتایی, و حدود ۵۰ سامانه که به نظرش بیشتر از دو ستاره دارند ثبت نمود.[۱][۲] یک سامانه دوتایی واقعی، دو ستاره‌است که جاذبه گرانشی دارند.وقتی دو ستاره تفکیک می‌شوند که با بالابردن دقت تلسکوپ‌ها به اندازه کافی (در صورت لزوم از روش‌های اینترفرمتریک استفاده می‌شود) دو ستاره کاملا مجزا دیده شوند که به آنها دوتایی مرئی می‌گویند.[۳][۴][۵] نشان بروز دیگر تغییر طول موج بر اثر پدیده دوپلر است. که به این نوع ستارگان دوتایی دوتایی طیفی[۳]گفته می‌شود در این ستاره‌ها خطوط طیفی بر اساس حرکت به سمت زمین یا مخالف آن به سمت ترتیب به آبی و قرمز حرکت می‌کنند, اگر خطوط به سمت آبی و سپس به سمت قرمز میل کنند نشان دهنده این است که این ستاره به دور مرکز ثقلی حرکت می‌کند, البته به شرط اینکه با دوره منظمی این اتفاق بیافتد. اگر مدار آنها بسیار نزدیک به خط دید ما باشد, قدر ستاره به طور منظمی کاهش و افزایش می‌یابد(البته با ستاره متغیر متفاوت است), که به آنها دوتایی گرفتی می‌گویند بهترین مثال آن ستاره الغول است.[۶] ستارگان دوتایی که هم مرئی و هم طیفی باشند، نادر هستند, و اگر یافت شوند اطلاعات مفیدی را در اختیار ستاره‌شناسان قرار می‌دهند چون ستارگان دوتایی بصری غالبا جدایی بزرگی در حالت واقعی دارند و دوره‌هایشان بین ده‌ها تا قرن‌هاست; ستارگان دوتایی که در مدار کوچکتری دارند، ستارگان دوتایی طیفی می‌شوند. به عبارت دیگر ستارگان دوتایی طیفی در مدار خود بسیار سریع حرکت می‌کنند زیرا مدار کوچکتری دارند بنابر این ستارگان دوتایی که هم طیفی باشند و هم مرئی باید بسیار به زمین نزدیک باشند تا دیده شوند. اخترشناسان نوعی ستاره دوتایی کشف کرده‌اند که به آن دوتایی نجوم‌سنجی[۳] می‌گویند این گونه ستارگان به ظاهر حول یک منطقه خالی چرخش می‌کنند که با بررسی بیشتر جرم زیادی در آن منطقه پیدا می‌شود که نامرئی است مانند سیاه‌چاله، ستاره نوترونی و.... بعضی از دوتایی‌های طیفی فقط یک خطوط طیفی متحرک دارند.[۷]بررسی بیشتر در طول موج پرتو ایکس در بعضی از این گروه ستارگان منبع بزرگی از پرتو ایکس در مرکز جرم را نشان می‌دهد. بهترین مثال آن ماکیان ایکس یک است, از روی جرم یافت شده که نه برابر جرم خورشید است و از روی حد تولمن-اوپنهایمر-ولکف (حداکثر مقدار جرم یک ستاره نوترونی از این مقدار کمتر است). این مرکز جرم بزرگترین نامزد برای سیاهچاله‌است. منبع:ویکی پدیا ستارگان - abadanastro - 01-23-2010 اینم یه سری مطلب بصورت مختصر در رابطه با ستاره ها دما - رنگ - جرم نمودار هرتس پرونگ - راسل رشته اصلی کوتوله سفید - کوتوله قهوه ای - ستاره نوترونی - سیاه چاله - غول سرخ - نواختر ها و ابر نواختر ها - تپ اختر ها - سیاه چاله و .... http://www.4shared.com/file/205926606/3 ... /star.html ستارگان - Sun girl - 01-26-2010 سلام دوستان. من یه سوال دارم آیا ممکنه یک ستاره ی نارس در شرایط خاصی تبدیل به ستاره ی رسیده شود؟ ستارگان - Owl - 01-26-2010 همه چيز تحت شرايطي ممكن است. منتهي توجه داشته باشيد كه مشتري هم يك ستاره‌ي ناقص البته من اين اسم رو انتخاب كردم. چرا؟‌ چون فرايندهاي مشابه هسته‌اي در ابعاد بسيار محدود. ولي شرايط محيطي و چگالي ماده‌ي مركزي يعني خورشيد مانع از فعال شدن مشتري شد. عناصر و مولكول‌هاي سنگين حتي شكل گرفتند در لايه‌هاي گازي. وقتي مرحله اي رو يك جرم سماوي طي مي‌كنه ممكنه ديگه هيچ وقت چنين اتفاقي براش نيفته كه تقريبا هميشه همين‌طوره.