شعر نجومی - نسخه قابل چاپ +- تالار گفتگو ستاره‌شناسان (https://www.astrotalk.ir) +-- انجمن: گوناگون (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=7) +--- انجمن: پرسش و پاسخ (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=48) +--- موضوع: شعر نجومی (/showthread.php?tid=1344)

شعر نجومی - zamani - 02-04-2010 من شهرام زمانی منجم آماتور از لارستان هستم که این شعر را به علاقمندان به آسمان شب تقدیم می کنم آسمان پر از ستاره است لحظه ، لحظه ی نظاره است شب، زمان کاوشی دوباره است کهکشان سکوت خویش را شکسته است ماه روی بام قیرگون شب نشسته است دیده را به دورها بدوز چشمک ستارگان تو را به اوج می برد نور ها تو را عروج می دهد تا سها تا خدا تا به اوج آسمان تا کرانه های دور لامکان تا جزیره های دور کهکشان تا سپیده دم که روشنی صبح پاک را نوید می دهد تا طلوع مهربان مهر شعر نجومی - abadanastro - 02-04-2010 خیلی خوب بود . شعر نجومی - foroogh - 02-05-2010 خوب بود.مرسی :wink: شعر نجومی - blade - 02-05-2010 عالی بود شعر نجومی - Castor va Pollux - 02-05-2010 احسنت.خیلی زیبا بود.شاعر خودتون هستید؟ شعر نجومی - EBN e SINA - 02-19-2010 یکی دیگه از دوستان عزیزمون هم یه همچین سوژه ای رو قرار داده بودند. من هم یه شعر دیشب گفتم که می ذارم رو سایت. امیدوارم که خوشتون بیاد دوستان. شهر من کو؟ شهر من در پشت ابران سیاه، دور از چشمان من، چشم من بی تاب دیدارش، غم در آغوشش گرفته شهر زیبای مرا. شهر من با من مدارا می کنی یا نه؟ اسب زیبای بزرگت را نمی بینم. نکند ارابه ران آنرا گرفته، میتازد به سوی هفت اورنگ. سگ کوچک و بزرگ، پاسبان صاحب کرسی نیستند دیگر، خرس کوچک را فراری می دهند؟ پس چرا ناهید و کیوان را نمی بینم، پس بهرام کو؟ راستی مرد شکارچی در کجا پنهان شده؟ نکند شیر نری را پوست دارد می کند. هرکجا هستند خوشحالم که در شهر منند. شهر من با من مدارا کن که بی تاب توأم، ابرهای سرد و تاریک را از خود دور کن تا باز هم باهم بخوانیم این ترانه، جاودان باد شهر من. شعر نجومی - only orion - 02-19-2010 من در ادبیات سررشته ای ندارم ولی واقعا شعر قشنگی بود.امیدوارم اولین دیوان شعر نجومی رو شما به چاپ برسونید. شعر نجومی - doctorp30 - 02-20-2010 بسیار عالی و لطیف سروده اید. واقعا عالی می شه روزی که یک دیوان نجومی به ثبت برسه... به امید آن روز شعر نجومی - shahramz - 03-31-2010 شهرام زمانی از لارستان هستم و این شعر نجومی را که خودم سروده ام به علاقمندان تقدیم می کنم گر فلک این گنبد مینا نداشت خوشه ی پروین و ثریا نداشت بام جهان اینهمه زیبا نبود نور فشان اختر شعرا نداشت مهر فروزنده و خورشید روز ماه شب افروز و دل آرا نداشت اختر عیوق درخشان نبود صورت اکلیل و چلیپا نداشت همدم کم نور عناق و سها در دل شب بهر تماشا نداشت اینهمه قندیل نگین چون بلور در شب دیجور چو یلدا نداشت بام منقش شده با اختران طاق مقرنس شده بالا نداشت اینهمه را لطف خدا آفرید بی بصر آن کو دل بینا نداشت شهرام زمانی از لارستان 1389