نظر - نسخه قابل چاپ +- تالار گفتگو ستاره‌شناسان (https://www.astrotalk.ir) +-- انجمن: گوناگون (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=7) +--- انجمن: هوش فرا زمینی (https://www.astrotalk.ir/forumdisplay.php?fid=51) +--- موضوع: نظر (/showthread.php?tid=1300)

نظر - ali k - 01-04-2010 سلام خوب هستین؟... می خواستم یه مطلب بگذارم گفتم این مطلب را باید پس از طی جند مرحله دیگر بگذارم... فکر کردم که جی بگذارم که بتونه تو این تالار بگیره.... خوب باید درباره ی چیزی مطلب بگذارم که همه بتونن نظر بدن ....... به نظر شما درباره ی چه چیزی بگذارم؟.... میخواین همون فروهر را با عکس و به صورت تصویری بحثشو شروع کنم؟تا بحث قبلی را اذامه بدیم؟......... منتظر نظراتون هستم... مرسی... نظر - abadanastro - 01-04-2010 طبق تحقیقاتی که من کردم علم طالع بینی بوسیله کواکب در گذشته خیلی رایج بوده و به این نتیجه رسیدم که بیشتر این اطلاعات رو بوسیله ی احضار موکل ها جن یا فرشته بدست می آوردند شاید این مطلب با اشکال باستانی ارتباط داشته باشه ! نظر - pepe - 01-04-2010 خوبه بزار ببینیم چی است :wink: نظر - abadanastro - 01-04-2010 این مطلبی که من گفتم به بحث علم طالع بینی نجومی گذشتگان بر می گرده که اینجا مناسب نیست توضیح بدم به همین دلیل یه تاپیک دیگه برای این موضوع در آینده باز می کنم فقط می خواستم بگم شاید اون کسایی که از غیب خبر می آوردند این شکلی بودند شاید هم ساحران باستان این اشکال رو می ساختند ! فقط بگم سحر و جادو در دین زرتشت و اوستا هم بوده واژهٔ «جادو» در زبان پهلوی jâdug بوده‌است. واژهٔ «magic» معادل انگلیسی آن است، که از واژهٔ «Magus» گرفته شده که در فارسی قدیم نام یکی از موبدان ستاره شناس زردشتی نه نام «maguš» یا «مجوس» بوده که یعنی «مربوط به منطقه Medes». که Medes نیز خود به معنی «قلمرو ماد» است. پس از فتح ایران، اعراب، زردشتیان را مجوس می خواندند. و این واژه همچنان به همین معنی به کار می رود. واژهٔ «مجیک» با حروف فارسی در نوشته‌های کهن ایران به چشم می خورد. مثلاً اوستا کتاب مقدس رزتشتیان پنج قسمت می‌باشد که یک قسمت آن مربوط به جادوگری یا جادوی سفید می باشد و این بخش مجیک نامیده می‌شود که مغ ها (روحانیون زرتشتی) بعد از آموزش های مجیک به سطح ماگی یا مجیکن نایل می‌شدند. به طور روشن مشخص نشده که واژه مجیک ایرانی می‌باشد یا نه. از طرفی شواهد و مدارک زبانشناسان و تکرار این کلمه در نوشته‌ها حکایت از ایرانی بودن آن دارد؛ و از طرف دیگر تا کنون کسی جواب روشنی به منشاء این کلمه در زبان اوستایی نداده است واژهٔ «مجوس» برگرفته از واژهٔ «مگوش» یا «مگو» از فارسی باستان است که پس از ورود به زبان یونانی به شکل «ماگوس» در آمد.(واژهٔ magic در انگلیسی برگرفته از همین واژه‌است). با ورود به زبان عربی این واژه شکل «مجوس» را به خود گرفت. در قرآن سورهٔ حج آیهٔ ۱۷، زرتشتیان را مجوس نامیده‌است و در ردیف پیروان ادیان آسمانی آورده‌است.« "إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَالَّذِينَ هَادُوا وَالصَّابِئِينَ وَالنَّصَارَىٰ وَالْمَجُوسَ وَالَّذِينَ أَشْرَكُوا إِنَّ اللَّهَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚإِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ" مسلما کسانی که ایمان آورده‏اند، و یهود و صابئان و نصاری و مجوس و مشرکان، خداوند در میان آنان روز قیامت داوری می‏کند، خداوند بر هر چیز گواه است. » در قرآن کلمهٔ مجوس به عنوان یک دین ذکر شده‌است. همچنین در برخی احادیث اسلامی از زرادشت به عنوان پیامبر مجوس نام برده شده‌است. این بحث خیلی گسترده است که بعدا مفصل توضیح میدم نظر - ali k - 01-06-2010 خيلي بحث جالب هست اگر 15 روز ديگه مطلبش را بگذاريد من هم چيزاي جالبي توش ميگم نظر - abadanastro - 01-06-2010 باشه ، مطلب رو میذاریم برای بعد از امتحانات