سلام به همه دوستان
از سال گذشته شاهد اضافه شدن مجله ای جدید به پیشخوان مطبوعات بودیم.
مجله موفق نشنال جئوگرافی که به 36 زبان مختلف دنیا ترجمه می شد هم اکنون با نام گیتانما و با زبان فارسی قابل تهیه است.
پیشنهاد می کنم این مجله را از دست ندهید
[ATTACH=CONFIG]1819[/ATTACH]
قیمت:15000 تومان
اين خط برفي که براي نخستين بار تصويربرداري شده است، بصورت يک ديسک از اطراف خورشيد همانند ستاره tw وجود دارد و مي تواند به دانشمندان اطلاعات فراواني در خصوص تشکيل سيارات و دنباله دارها بدهد. گفتني است: دانشمندان اميدوار هستند تا با اين اطلاعات بتوانند تاريخچه ي تشکيل منظومه ي شمسي را تکميل نمايند. بررسي ها نشان مي دهند، ستاره شناسان اين تصويربرداري را با تکنولوژي هاي بسيار دقيق و حرفه اي انجام داد ه اند. ستاره شناسان معتقد هستند که در نواحي نوار برفي در اطراف ستاره ها سرما وجود دارد و ترکيباتي شامل آب و دي اکسيد کربن (co)، متان(ch4)، مونواکسيدکربن(co) در آن وجود دارد. گفتني است: اين برفهاي از دامنه هاي گرد و غبار مختلفي تشکيل شده اند که نوعي حالت چسبندگي ايجاد مي کند و به اين صورت قابل ردگيري توسط تجهيزات فضا نوردي شده است. دانشمندان اميدوار به درک اطلاعات بيشتر در خصوص اين برف ها در منظومه ي شمسي و تاثير آنها در تشکيل منظومه ي شمسي هستند. منبع: باشگاه خبرنگاران[ATTACH=CONFIG]1817[/ATTACH]
دنباله دار آيسون که از آن با عنوان روشنترين دنباله داري ياد ميشود که طي يک قرن مشاهده شده در ماه جاري و يا ماه آينده ميلادي از خط انجماد ميگذرد و در صورتي که خورشيد به آن رحم کند در فصل پاييز از زمين قابل مشاهده خواهد بود به گزارش خبرگزاري مهر، حدود 10 هزار سال پيش، دنباله دار آيسون (ison) دورترين لايه منظومه شمسي ما را که به آن ابر اورت گفته ميشود، ترک کرد، پاييز امسال در ماه نوامبر اين دنباله دار يخي به نقطه اوج سفر خود ميرسد و شرايطي را براي مشاهده آن توسط رصدگران زمين فراهم ميکند. دنباله دار آيسون سپتامبر گذشته توسط دو ستاره شناس تازه کار روسي کشف شد. دانشمندان آيسون را به عنوان دنباله دار قرن توصيف کرده اند و براساس اظهارات آنها اين دنباله دار طي مسير خود و رسيدن به نقطه حضيض خورشيدي يا نزديک ترين فاصله با خورشيد منظومه ما، جان سالم به در مي برد. آيسون يک دنباله دار خورشيد خراش است، اين اجسام به علت وجود احتمال تخريب آنها به واسطه نزديکي مدارشان به خورشيد، به اين نام مشهور شده اند، مدار اين نوع اجسام در فاصله يک ميليون 367 هزار کيلومتري از خورشيد حرکت مي کند و دانشمندان تخمين زده اند که نزديک ترين عبور آيسون از مقابل خورشيد زمين در فاصله يک ميليون 174 کيلومتري خواهد بود. در طول ماه جاري يا شايد در ماه آگوست، آيسون قرار است از خط انجماد مرزي که در فاصله 370 ميليون کيلومتري تا 450 ميليون کليومتري خورشيد عبور کند. تشعشع ستاره ما از اين فاصله روي اين دنباله دار تأثير گذاشته و قسمت اعظم آب آن را گرفته و موجب مي شود که آيسون روشن تر به نظر برسد. تر مي شود، پس از عبور آن در ماه اکتبر از کنار مريخ و پس از آن مشتري در اواسط نوامبر تشديد تشعشع خورشيدي موجب ذوب شدن مواد بيشتري در آيسون مي شود و فشار ذرات خورشيدي ممکن است که اين دنباله دار را به قطعاتي بشکند و طوفان هاي خورشيدي ممکن است دنباله آن را از هم بدرد. در اين سفر پرمخاطره همه چشم ها به دنباله دار قرن دوخته شده است. تصوير اين دنباله دار پيش از اين توسط تلسکوپ فضايي هابل و فضاپيماي سوئيفت ثبت شده و در ماه*هاي آينده ناسا برنامه*هايي براي رصد آن با تلسکوپ خورشيدي خود دارد. ناسا در ماه سپتامبر يک بالون رصدگر دنباله دار را به فاصله 37 کيلومتري بالاي سطح زمين ارسال مي*کند تا بتواند تصاويري از آيسون با کمترين مداخله جوي بگيرد. اگر خورشيد با دنباله دار آيسون مهربان باشد، دنباله دار قرن طي چند هفته در ماه نوامبر قابل مشاهده خواهد بود. منبع: هوپا
گروهي از محققين بالاخره توانستند کاملترين خط برفي (يا يخ مرز) را پيدا کنند. اما آنها براي اين کشف، به جاي استفاده از چوبهاي اسکي و اسنوبرد، از آرايه غول آسايي از آنتن هاي راديويي به نام آلما (که رو به کيهان تنظبم شده اند) استفاده کردند.
در روي زمين، خط برفي جايي است که در تمام طول سال برف و يخ بر روي سطح زمين وجود دارد. در فضا اما، برف جايي وجود دارد که ترکيباتي همانند آب يا مونوکسيد کربن بر روي ذرات بسيار ريز گرد و غبار در صفحه*اي از مواد احاطه کننده ستارگان جوان يخ مي زند. دليل اين که مرزهاي يخي در کيهان اين قدر اهميت دارند اين است که اختر شناسه ا بر اين باورند که آنها در تشکيل سياره ها نقش دارند. به گفته يکي از نويسندگان اين مقاله به نام جفري بليک؛ که يک اختر شيمي دان در انستيتو صنعتي کاليفرنيا در پاسادنا است؛ صفحه ماده اي که يک ستاره جوان را احاطه مي کند حاوي بلوک هايي از سيارات بالقوه است که پيش سياره ناميده مي شوند. در طول زمان، برخوردهاي بين ذرات گرد و غبار (که به اندازه ذرات دانه هاي پودر هستند)، مي تواند تدريجا منجر به تشکيل سياره ها شود. اما او به اين نکته هم اشاره کرده که چسبنده بودن اين گرد و غبار ها مي تواند به سرعت يافتن فرايند کمک کند. بليک ميگويد: «تصور کنيد که مقاديري سنگ و ماسه داشته باشيد، اگر شما دو قطعه سنگ سخت و صخره اي را به يکديگر بکوبيد، آنها از هم دور ميشوند. اما اگر شما اين دانه هاي ماسه را بگيريد و انها را با آب و يا چيزهايي چسبناک بپوشانيد، به يکديگر مي چسبند. اين بخشي از دليل اهميت بسيار زياد اين خطوط برفي است». يخي که در اين نواحي تشکيل مي شود، کمک مي کند تا دانه هاي اين گرد وغبارها به يکديگر بچسبند و اجسام بزرگتري تبديل شوند.گم شده در سر و صدا خط برفي مونوکسيد کربن که گزارش آن در اين هفته توسط بليک و همکارانش در ژورنال ساينس منتشر شده، در اطراف يک ستاره جوان به نام tw-نهر تشکيل شده که فاصله آن از زمين 175 سال نوري است. اين اولين مدرکي است که ستاره شناسان از چنين ساختارهايي در اطراف ستارگان نوپا به دست آورده اند.دانشمندان از سال 2009/1388 سعي داشته اند که مدرک مستقيمي از وجود اين خطوط برفي بدست بياورند. ساختار خاص اين صفحات سبب ناموفق بودن تمام تلاش ها شده و آنها را از ديد پنهان نگاه داشته بود.سطح اين صفحات براي يخ زدن مونو اکسيد کربن خيلي داغ است. و دما وقتي کاهش مي يابد که شما در قسمت دروني اين ديسک فرو ميرويد و مونوکسيد کربن مي تواند بر روي دانه*هاي اين ماسه ها يخ بزند. اما گاز مونوکسيد کربن به شدت درخشان است و مانع از ديده شدن هر گونه نشانه اي از وجود خطوط برفي مي شود.اختر شناسي از مرکز اخترفيزيک هاروارد- اسميتسونيان در کمريج ماساچوست به نام چونهوا کي، که رهبري اين پژوهش را بر عهده داشته، مي گويد که در عمل، خطوط برفي مونوکسيد کربن در پوشش بزرگي از گاز مونوکسيد کربن دفن مي شوند.برف خوش قلق بنابراين کي، بليک و همکارانشان راه حلي براي غلبه بر اين مشکل يافتند، ترکيبي به نام ديازنيليوم که آن هم بسيار درخشان است، اما فقط در جايي يافت مي شود که مونوکسيد کربن يخ زده موجود باشد.فرکانس تابش اين ماده با مونواکسيد کربن متفاوت است و اين به محققين امکان مي دهد ديازنيليوم را از غباري که ديسک را احاطه کرده است، تمييز دهند. حضور اين ماده ثابت مي کند که مونوکسيد کربن در حالت منجمد خود حضور دارد، که خود بيانگر وجود خطوط برفي مونوکسيد کربن در اطراف ستاره است.کي فکر مي کرد که در بهترين حالت، اين کار يک لکه را نزديک جاي خطوط برفي نشان خواهد داد، اما خودش مي گويد : «نتيجه اين شد که به طور کاملا واضح ديده شود؛ اين يک حلقه کامل است». او اشاره کرد که اين داده ها اصلا بدقلقي نداشتند.حال او ديگر نمي تواند براي تنظيم مجدد آرايش تلسکوپ راديويي آلما بر روي صفحه هاي اطراف ستارگان جوان ديگر براي جستجو در خطوط برفي مونوکسيد کربن صبر کند. او همچنين مشتاق است تا ببيند که ايا ترکيبات ديگري هستند تا حضور رگه هاي اب يخ زده و يا متان يخ زده را نشان دهند؟به گفته کي، شناسايي وجود خطوط برفي ناشي از وجود يخ، بسيار مفيد خواهد بود. وي افزود که محققين فکر مي کنند که رگه برف آبي سيارات خاکي را از سيارات گازي جدا مي کند. او مي گويد: «پيدا کردن اين خطوط برفي راهبردها و يا نقاط شروع جايي را به ما مي دهند که اين سيارات و ترکيبات تشکيل دهنده شان تشکيل مي شوند». منبع: خبر آنلاین
یک فایل پاورپوینت از ابعاد شگفت انگیز کائنات داشتم که براتون آپلود کردم. این فایل توسط ناسا تهیه شده. البته نمی*دونم، شایدم تکراری باشه. ولی بهرحال مشاهده اون همیشه جذابیت خودش رو داره.
دانشمندان پس از بررسی ایزوتوپ های مختلف در نمونه های هوای مریخ که از کاوشگر کنجکاوی به دست آمده به این نتیجه رسیده اند که سیاره مریخ در چهار میلیارد سال پیش از این به خاطر داشتن اتمسفر ضخیم و قابل ملاحظه از اکسیژن، بسیار گرم تر و مرطوب تر از مریخ خشک و سرد کنونی بوده و احتمالاً می توانسته میزبان حیات باشد. این سیاره سپس احتمالاً در اثر اصابت جسم عظیمی به بزرگی سیاره پلوتو، قسمت اعظم اکسیژن خود را از دست داده و جو آن حالا فقط بیشتر حاوی دی اکسید کربن است.
