سلام من یه تلسکوپی در نظر دارم که نمیدونم بخرمش یا نه تلسکوپ خیلی کوچیکیه و قابل حمله در این قسمت لطفا کاربران نظر خودشونو راجع به این تلسکوپ بگن و منو را همایی کنند.
خصوصیات تلسکوپ :
قطر دهانه : 76 میلیمتر
فاصله ی کانونی : 300 میلیمتر
بزرگ نمایی : 152 برابر
بیشترین قدر قابل مشاهده : 11.5
قدرت تفکیک نظری : 1.58 ثانیه ی قوسی
قیمت : 195000 تومان
به نظر شما خوبه بخرمش ؟

http://tavcso.hu/kepek/swd76.jpg

تیمی از محققان «مرکز تحقیقات فیزیک نجومی» دانشگاه هارتفوردشایر، کوتوله ای قهوه ای با آسمان قرمزرنگ نامعمول را کشف کرده اند.

به گزارش تازه هاي نجومي به نقل از ايسنا کوتوله های قهوه ای بین ستارگان و سیارات قرار دارند. آنها بیش از آن بزرگ هستند که سیاره در نظر گرفته شوند با این حال دارای ماده کافی برای همجوشی هیدروژن در هسته هایشان برای تبدیل شدن به ستاره نیز نیستند. این اجرام کیهانی اغلب «ستارگان ناکام» نام دارند، زیرا دارای منبع انرژی درونی نبوده و بنابراین، سرد و بسیار کم نور هستند و در طول زمان به خنک شدن ادامه می دهند.

کوتوله قهوه ای جدید موسوم به ULAS J222711-004547 به دلیل ظاهر بی نهایت سرخرنگش در مقایسه با کوتوله های قهوه ای نرمال، رصد شد. مشاهدات بیشتر با بهره گیری از «تلسکوپ بسیار بزرگ» شیلی و استفاده از شیوه تحلیل داده ها نشان داد دلیل این سرخی بیش از اندازه، حضور لایه بسیار ضخیمی از ابرها در جو فوقانی تر آن است.

فردریکو موراکو، رهبر تیم تحقیقاتی از دانشگاه هارتفوردشایر، گفت: ابرهای ضخیم این نوع کوتوله قهوه ای تقریبا از غبار معدنی مانند انستاتیت و سنگ سنباده تشکیل شده اند و ما موفق به کشف حضور این ابرها و همچنین تخمین زدن اندازه دانه های غبار آن ها شدیم.

http://cdn.physorg.com/newman/gfx/news/h...flarge.jpg

به گفته دانشمندان این ستاره در فاصله 6 هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است که این فاصله از نظر نجومی فاصله نزدیکی به حساب می آید.



گروهی از ستاره شناسان دانشگاه ملی استرالیا موفق شدند قدیمی ترین ستاره موجود در کیهان را که مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ (Big Bang) شکل گرفته است، شناسایی کنند.

به گفته ستاره شناسان این ستاره کمی پس از انفجار بزرگ و حدود 13.7میلیارد سال پیش شکل گرفته است.

به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی، این کشف تازه بستر لازم برای مطالعه دانشمندان در زمینه مواد شیمیایی ستاره های نخستین و داشتن درک بهتر از مراحل ابتدایی کهکشان ها را فراهم می کند.

ستاره شناسان این ستاره را با استفاده از تلسکوپ ANU SkyMapper در رصد خانه ی سایدینگ اسپرینگ شناسایی کردند.

به گفته دانشمندان این ستاره در فاصله 6 هزار سال نوری از زمین قرار گرفته است که این فاصله از نظر نجومی فاصله نزدیکی به حساب می آید.

این ستاره یکی از 60 میلیون ستاره ای است که تلسکوپ SkyMapper در اولین سال فعالیت خود تصویر برداری کرده است.

ترکیب ستاره تازه کشف شده نشان می دهد که این ستاره از یک ستاره بسیار قدیمی دیگر که جرمی 60 برابر خورشید داشته است، شکل گرفته است.

این کشف جدید دانشمندان در شماره اخیر نشریه Nature به چاپ رسیده است.

Betelgeuse با اینکه 640 سال نوری با ما فاصله داره اما یکی از نزدیکترین ستاره های ابرغول به زمین هست که قطعا در آینده با انفجاری بسیار بزرگ به سوپرنوا تبدیل میشه. دیدن این منظره قطعا هیجان زیادی داره. توی ویدئوی زیر میتونید شبیه سازی این اتفاق رو در آسمون ببینید

سلام.
این روز ها استروتاک ساکت تر از همیشه هست.
فکر میکنم حتی زمانی که سایت تعطیل بود و ارور میدیدیم هم بیشتر به ادرس استروتاک میومدیم.
چی شده؟
ایا استروتاک مرده؟
من اینطور فکر میکنم.

نوستراداموس پیشگوی معروف فرانسوی- در قرن ۲ قطعه ۴۱ میگوید: ستاره ای بزرگ هفت روز خواهد سوخت گویی از ورای ابرها دو خورشید نمایان خواهد شد سگ ماستیف در طول شب زوزه می کشد در این هنگام پاپ محل اقامت خود را تعقیر می دهد


و از امام باقر نقل شده (بحارالانوار ج۵۲-ص۲۳):از سوی مشرق اگر اتشی بزرگ و سرخ فام مشاهده نمودید که سه یا هفت روز بالا امد -منتظر فرج ال محمد باشید


لَا یَخْرُجُ الْمَهْدِیُّ حَتَّى تَطْلُعَ مَعَ الشَّمْسِ آیَةٌ،. مهدی ظهور نمی کند مگر آنگاه که با خورشید نشانه ای پدیدار گردد.[بحارالأنوار ج : 52 ص : 217].


قَالَ الْوَلِيدُ : " وَقَالَ كَعْبٌ : هُوَ نَجْمٌ يَطْلُعُ مِنَ الْمَشْرِقِ ، وَيُضِيءُ لأَهْلِ الأَرْضِ كَإِضَاءَةِ الْقَمَرِ لَيْلَةَ الْبَدْرِ " . قَالَ الْوَلِيدُ : " وَالْحُمْرَةُ وَالنُّجُومُ الَّتِي رَأَيْنَاهَا لَيْسَتْ بِالآيَاتِ ، إِنَّمَا نَجْمُ الآيَاتِ نَجْمٌ يَنْقَلِبُ فِي الآفَاقِ فِي صَفَرٍ أَوْ فِي رَبِيعَيْنِ ، أَوْ فِي رَجَبٍ


سوال [COLOR="#FF0000"]: با توجه به روایات فوق ستاره ای در شرق طلوع میکند به همراه خورشید ( طبق پیشگویی نوستراداموس ان یک ابر نو اختر است )

و طبق روایات اندازه ماه بدر قدر دارد و از انجا که همراه خورشید طلوع می کند یعنی در خاورمیانه که مردم مورد مخاطب این روایاتند انفجار ستاره فوق در روز است و همراه خورشید غروب میکند و همانطور که میدانید ستاره الفا جبار در حال نزدیک شدن به انفجار بزرگ است حالا سوال من اینه که این ستاره در چه فصولی از سال در نیمکره شمالی زمین از شرق همراه خورشید طلوع میکند ؟

ایا ممکن است در صورت ابر نو اختر شدن قدر او به اندازه کره ماه برسد ؟
و روایت امام باقر علیه سلام و پیشگویی نوستراداموس هر دو مدت سوختن ستاره را هفت روز میگن
در ضمن رنگ او را سرخ فام گفته و الفا جبار هم اکنون سرخ رنگ است یعنی بعد از انفجار هم همین رنگ را حفظ میکند ؟

و روایت ولید میگه این ستاره در ماههای ربیعین و جمادیین و رجب بشدت تعقیر و تحول دارد و احتمالا در ماه رجب منفجر میشود

ایا اکنون که در ماه ربیع الثانی هستیم این ستاره تعقیراتی نسبت به چند ماهه پیش داشته ؟؟؟
[/COLOR]

سلام علیکم
دوستان یک عدد تلسکوپ 80 اپو ویلیام زنیط استار دارم ساخت usa
لوله کوتاه هستش و خیلی هم سبک وزن /برای عکاسی نجومی مناسب هستش .
تلسکوپ تمیز هستش و مشکل خاص ندارد .
قیمت 1500
موفق باشید.

سلام

گرانش مشتری و مریخ چند برابر زمین است؟

بالاخره پس از دو سال و نیم، اولین پیغام از فضاپیمای یک میلیارد دلاری روزتا رسید؛ حال این فضاپیما باید برای نزدیک*ترین رویارویی نوع بشر با یک دنباله*دار آماده شود.

به گزارش دیلی تلگراف، حالا این سفینه شکارچی دنباله*دارها، باید فکری به حال فاصله 9 میلیون کیلومتری بین خود و دنباله*دار 67P/Churymnov-Gerasimenko کند.

درطول ما*ه*های باقیمانده تا زمان تعیین شده برای ملاقات این دو در مرداد سال آینده، کنترل کننده*های ماموریت باید به طور تدریجی به کار بیفتند و هر کدام از دستگاه*های علمی سفینه فضایی روزتا را آزمایش کنند. مهندسان در چند هفته اول یک سری آزمایش*های تشخیصی را اجرا می*کنند تا قبل از روشن کردن دستگاه*های روزتا، اطمینان حاصل شود که همه سیستم*ها درست کار می*کنند. سپس در اردیبهشت ماه، سفینه از پیشرانه*های خود برای انجام مانور اصلی و قرار گرفتن در مسیر منتهی به برخورد با دنباله*دار استفاده خواهد کرد.

دلیل انتخاب این دنباله*دار این بود که مدار حرکتی آن با دوره تناوب 6.5 سال، مداری نسبتا نزدیک به زمین محسوب می‎شود. این دنباله*دار اولین بار در سال 1969/1348 توسط ستاره*شناسانی که در مرکز اختر فیزیک آلماآتای قزاقستان کار می*کردند، شناسایی شد. تصور می شود که خاستگاه آن کمربند کوپر باشد؛ این عنوان به نواری بزرگ از شهاب*سنگ*ها اطلاق می*شود که در آنسوی مدار سیاره نپتون قرار گرفته*اند*. اما این دنباله*دار به هر طریق ممکن به بیرون از این کمربند کشانده شده و در مداری به سوی خورشید قرار گرفته است.

بررسی دقیق هسته*های این دنباله*دار نشان می*دهد که چگالی آن بسیار کمتر از آب است، که نشان از این دارد که جرمی بسیار متخلخل است. هسته آن هم که بسیار سیاه است (حتی سیاه*تر از زغال) به نظر می*رسد که از کربن تشکیل شده باشد.

اطلاعات بسیار کمی در مورد این جرم منظومه شمسی وجود دارد، و با نزدیک*تر شدن روزتا به آن، دانشمندان مجبور خواهند شد که برای تعیین محل دقیق فرود، از دوربین*های نصب شده در فضاپیما استفاده کنند.

روزتا با سرعت 36 هزار کیلومتر بر ساعت سفر خواهد کرد و در پایان سفر خود به فاصله 24 کیلومتری سطح دنباله*دار خواهد رسید.

وقتی به این فاصله رسید، یک ارابه فرود به نام فیلای از روزتا جدا خواهد شد و سفری آرام و دو ساعته را برای طی این فاصله 24 کیلومتری انجام خواهد داد تا روی سطح دنباله*دار فرود بیاید، و در این حین از سطح دنباله*دار تصویر برداری خواهد کرد. این کاوشگر که هم اندازه یک یخچال است، پس از فرود پایه*هایش را به سطح یخ پیچ خواهد کرد، تا بتواند جای خود را روی سطح دنباله*دار محکم کند. پایه*های سه گانه آن طوری طراحی شده*اند که نیروی ضربه ناشی از برخورد را جذب کنند تا سطح فیبر کربنی سفینه، آسیب نبیند.

دوربین*های سفینه طوری قرار گرفته*اند که امکان تهیه عکس*های پانوراما از محل فرود را داشته باشند. اینها اولین عکس*های منظومه شمسی خواهند بود که از سطح یک دنباله*دار گرفته شده*اند و به کمک روزتا به زمین ارسال خواهند شد. دستگاه حفاری موجود در سفینه تا عمق 30 سانتی*متری زیر محل فرود را حفر خواهد کرد تا نمونه خاک آن را برای بررسی و ازمایش با خود بیاورد؛ پاسخ این نمونه*برداری می*تواند به این پرسش پاسخ دهد که این دنباله*دار از چه موادی ساخته شده است. حسگرهای دیگری نیز در آن نصب شده*اندد تا هر نوع گازی که بر روی دنباله*دار یافت می*شود و همچنین میدان مغناطیسی آن را بررسی کنند، ضمن این که یک رادار نیز به کاوش زیر سطح دنباله*دار کمک خواهد کرد.

با توجه به این که عمر باطری*های این کاوشگر تنها 64 ساعت است، پس از این مدت از صفحات خورشیدی آن برای شارژ دوباره باطری*ها استفاده می*کند و به این ترتیب می*تواند تا چندین هفته یا حتی چندین ماه هم کار کند، اما سوال تعیین کننده این است که این صفحات با چه سرعتی، زیر لایه گرد و غبار پوشیده می*شوند و از کار می*افتند.

خود روزتا هم سایه به سایه دنباله*دار حرکت خواهد کرد، و آن را در سفرش به دور خورشید همراهی خواهد کرد، و از رادار، فروسرخ و مایکروویو استفاده خواهد کرد تا هسته* و دنباله دنباله*دار را بررسی کند.

پروفسور آمالیا ارکولی-فینزی رئیس دانشکده هوافضای دانشگاه پلی تکنیک میلان که از مدیران این ماموریت است، می*گوید: «ما می*خواهیم هر چیزی را راجع به این دنباله*دار بدانیم، از جمله میدان مغناطیسی، موقعیت، دما و هر چیزی که بتوان یافت».

در ربع قرن اخیر، 11 سفینه فضایی بی سرنشین به سوی دنباله*دارها فرستاده شده*اند. دنباله*دارها قطعات یخ زده کوچکی هستند که به دور خورشید می*چرخند، و عمدتا وقتی از نزدیکی خورشید رد می*شوند و داغ می*شوند، یک دنباله درخشان پشت سر خود به جا می*گذارند.

در سال 2006/1385، ناسا از کاوشگر استارداست استفاده کرد تا نمونه*های گرد و غبار را از دنباله دنباله*دار Wild 2 جمع آوری کند و نمونه*های به دست آمده را به زمین برگرداند. آژانس فضایی اروپا هم در سال 1992/1371 فضاپیمای جیوتو را به 180 کیلومتری گریگ-اسکلیراپ فرستاد. ناسا از این هم فراتر رفت و یک فضاپیما را به سطح دنباله*دار 9P/Tempel کوباند تا گرد و غبار به هوا خواسته آن را تحلیل و بررسی کند.

در صورت موفقیت روزتا و فیل، این دو برای اولین بار در تاریخ بشر این فرصت را خواهند یافت که سطح یک دنباله*دار را بکاوند و اسرار این زیبارویان آسمان را در اختیار بشریت بگذارند.
منبع : پارس اسکای

بالاخره پس از دو سال و نیم، اولین پیغام از فضاپیمای یک میلیارد دلاری روزتا رسید؛ حال این فضاپیما باید برای نزدیک*ترین رویارویی نوع بشر با یک دنباله*دار آماده شود.

به گزارش دیلی تلگراف، حالا این سفینه شکارچی دنباله*دارها، باید فکری به حال فاصله 9 میلیون کیلومتری بین خود و دنباله*دار 67P/Churymnov-Gerasimenko کند.

درطول ما*ه*های باقیمانده تا زمان تعیین شده برای ملاقات این دو در مرداد سال آینده، کنترل کننده*های ماموریت باید به طور تدریجی به کار بیفتند و هر کدام از دستگاه*های علمی سفینه فضایی روزتا را آزمایش کنند. مهندسان در چند هفته اول یک سری آزمایش*های تشخیصی را اجرا می*کنند تا قبل از روشن کردن دستگاه*های روزتا، اطمینان حاصل شود که همه سیستم*ها درست کار می*کنند. سپس در اردیبهشت ماه، سفینه از پیشرانه*های خود برای انجام مانور اصلی و قرار گرفتن در مسیر منتهی به برخورد با دنباله*دار استفاده خواهد کرد.

دلیل انتخاب این دنباله*دار این بود که مدار حرکتی آن با دوره تناوب 6.5 سال، مداری نسبتا نزدیک به زمین محسوب می‎شود. این دنباله*دار اولین بار در سال 1969/1348 توسط ستاره*شناسانی که در مرکز اختر فیزیک آلماآتای قزاقستان کار می*کردند، شناسایی شد. تصور می شود که خاستگاه آن کمربند کوپر باشد؛ این عنوان به نواری بزرگ از شهاب*سنگ*ها اطلاق می*شود که در آنسوی مدار سیاره نپتون قرار گرفته*اند*. اما این دنباله*دار به هر طریق ممکن به بیرون از این کمربند کشانده شده و در مداری به سوی خورشید قرار گرفته است.

بررسی دقیق هسته*های این دنباله*دار نشان می*دهد که چگالی آن بسیار کمتر از آب است، که نشان از این دارد که جرمی بسیار متخلخل است. هسته آن هم که بسیار سیاه است (حتی سیاه*تر از زغال) به نظر می*رسد که از کربن تشکیل شده باشد.

اطلاعات بسیار کمی در مورد این جرم منظومه شمسی وجود دارد، و با نزدیک*تر شدن روزتا به آن، دانشمندان مجبور خواهند شد که برای تعیین محل دقیق فرود، از دوربین*های نصب شده در فضاپیما استفاده کنند.

روزتا با سرعت 36 هزار کیلومتر بر ساعت سفر خواهد کرد و در پایان سفر خود به فاصله 24 کیلومتری سطح دنباله*دار خواهد رسید.

وقتی به این فاصله رسید، یک ارابه فرود به نام فیلای از روزتا جدا خواهد شد و سفری آرام و دو ساعته را برای طی این فاصله 24 کیلومتری انجام خواهد داد تا روی سطح دنباله*دار فرود بیاید، و در این حین از سطح دنباله*دار تصویر برداری خواهد کرد. این کاوشگر که هم اندازه یک یخچال است، پس از فرود پایه*هایش را به سطح یخ پیچ خواهد کرد، تا بتواند جای خود را روی سطح دنباله*دار محکم کند. پایه*های سه گانه آن طوری طراحی شده*اند که نیروی ضربه ناشی از برخورد را جذب کنند تا سطح فیبر کربنی سفینه، آسیب نبیند.

دوربین*های سفینه طوری قرار گرفته*اند که امکان تهیه عکس*های پانوراما از محل فرود را داشته باشند. اینها اولین عکس*های منظومه شمسی خواهند بود که از سطح یک دنباله*دار گرفته شده*اند و به کمک روزتا به زمین ارسال خواهند شد. دستگاه حفاری موجود در سفینه تا عمق 30 سانتی*متری زیر محل فرود را حفر خواهد کرد تا نمونه خاک آن را برای بررسی و ازمایش با خود بیاورد؛ پاسخ این نمونه*برداری می*تواند به این پرسش پاسخ دهد که این دنباله*دار از چه موادی ساخته شده است. حسگرهای دیگری نیز در آن نصب شده*اندد تا هر نوع گازی که بر روی دنباله*دار یافت می*شود و همچنین میدان مغناطیسی آن را بررسی کنند، ضمن این که یک رادار نیز به کاوش زیر سطح دنباله*دار کمک خواهد کرد.

با توجه به این که عمر باطری*های این کاوشگر تنها 64 ساعت است، پس از این مدت از صفحات خورشیدی آن برای شارژ دوباره باطری*ها استفاده می*کند و به این ترتیب می*تواند تا چندین هفته یا حتی چندین ماه هم کار کند، اما سوال تعیین کننده این است که این صفحات با چه سرعتی، زیر لایه گرد و غبار پوشیده می*شوند و از کار می*افتند.

خود روزتا هم سایه به سایه دنباله*دار حرکت خواهد کرد، و آن را در سفرش به دور خورشید همراهی خواهد کرد، و از رادار، فروسرخ و مایکروویو استفاده خواهد کرد تا هسته* و دنباله دنباله*دار را بررسی کند.

پروفسور آمالیا ارکولی-فینزی رئیس دانشکده هوافضای دانشگاه پلی تکنیک میلان که از مدیران این ماموریت است، می*گوید: «ما می*خواهیم هر چیزی را راجع به این دنباله*دار بدانیم، از جمله میدان مغناطیسی، موقعیت، دما و هر چیزی که بتوان یافت».

در ربع قرن اخیر، 11 سفینه فضایی بی سرنشین به سوی دنباله*دارها فرستاده شده*اند. دنباله*دارها قطعات یخ زده کوچکی هستند که به دور خورشید می*چرخند، و عمدتا وقتی از نزدیکی خورشید رد می*شوند و داغ می*شوند، یک دنباله درخشان پشت سر خود به جا می*گذارند.

در سال 2006/1385، ناسا از کاوشگر استارداست استفاده کرد تا نمونه*های گرد و غبار را از دنباله دنباله*دار Wild 2 جمع آوری کند و نمونه*های به دست آمده را به زمین برگرداند. آژانس فضایی اروپا هم در سال 1992/1371 فضاپیمای جیوتو را به 180 کیلومتری گریگ-اسکلیراپ فرستاد. ناسا از این هم فراتر رفت و یک فضاپیما را به سطح دنباله*دار 9P/Tempel کوباند تا گرد و غبار به هوا خواسته آن را تحلیل و بررسی کند.

در صورت موفقیت روزتا و فیل، این دو برای اولین بار در تاریخ بشر این فرصت را خواهند یافت که سطح یک دنباله*دار را بکاوند و اسرار این زیبارویان آسمان را در اختیار بشریت بگذارند.
منبع :پارس اسکای