بم ترین صدا در فضا را خوشه ی کهکشانی اِیبِل ۴۲۶ دارد که به نام خوشه ی برساوش معروف است چون در صورت فلکی برساوش قرار دارد. ایبل ۴۲۶ حدود ۲۵۰ میلیون سال نوری دورتر از ما قرار دارد.
هرچند که ما هرگز نمی توانیم صدای این خوشه ی کهکشانی را بشنویم، می توانیم امواج فشاری را که در فضا تولید می کند ببینیم. گازی که این خوشه را فراگرفته بی نهایت داغ است و دمایی بیش از ۱۰ میلیون درجه ی سلسیوس دارد. این گاز در این حرارتِ بی نهایت زیاد می درخشد و پرتوهای بسیار پُرانرژی ایکس از خود گسیل می کند.
در سال ۲۰۰۲، اندرو فابیَن (از دانشگاه کمبریج انگلستان) با استفاده از رصدخانه ی پرتو ایکس چاندرای ناسا تصاویری با جزئیات فراوان از پرتوهای ایکسی گرفت که گازهای داغ خوشه ی ایبل ۴۲۶ آنها را تولید کرده بود. در این رصدها در کمال شگفتی مجموعهای از موجهای هم مرکز آشکار شدند که مشابه موجهایی بودند که وقتی سنگی را درون برکه ای می اندازید شکل می گیرند. فابین و همکارانش نشان دادند که این موج ها مرتبط با بخش هایی از خوشه است که در آن ها چگالی گازها کمی بیشتر از چگالی میانگین است. در عین حال، شکاف های میان امواج مرتبط با بخش هایی از خوشه است که در آن ها چگالی گاز کمی کمتر از چگالی میانگین است. از آنجاکه چگالی بیشتر به معنای فشار بیشتر (و چگالی کمتر به معنای فشار کمتر) است، این موج ها درواقع نوسان هایی در فشارند؛ یعنی موج صوتی عظیمی که در سرتاسر این خوشه ی وسیع پخش می شود.
منشأ این هیاهو سیاهچاله ی ابرپُرجرمی در مرکز این خوشه است. این سیاهچاله دو فوران ماده ی پُرسرعت را در دو جهت مخالف هم فوران می کند که تقریباً با سرعت نور تا فاصله ی میلیون ها سال نوری پیش می روند. این دو فوران باید راه خود را از میان گازهای داغ خوشه با فشار باز کنند. مثل وقتی که شلنگ آبی را به زیر آب فرو می*برید، بر ورد این فوران*ها با گازهای داغ خوشه مجموعه*ای از حباب*ها را پدید می*آورد که به*سبب قدرت فوران متورم می*شوند و سپس می*ترکند و به سوی بیرون شتاب می*گیرند. وقتی این حباب*ها منبسط می*شوند، گازهای اطراف*شان را به سوی بیرون هُل می*دهند و همین نوسان*های فشاری را ایجاد می*کند که در میان خوشه پراکنده می*شوند.
تعیین*کردن ارتفاع صدای حاصل از این رویدادها نسبتاً آسان است. سرعت صوت در این گازِ ۱۰ میلیون درجه*ای حدود ۴/۲ میلیون کیلومتر بر ساعت و فاصله*ی میان هر دو موج حدود ۳۶ هزار سال نوری است. فقط کافی است سرعت موج را بر فاصله*ی میان موج*ها تقسیم کنیم تا به سرعت نوسان موج*های فشار برسیم و دریابیم که چه نتی نواخته می*شود. فابین و همکارانش به این نتیجه رسیدند که همهمه*ی خوشه*ی ایبل ۴۲۶ در نُت سی بِمُل است.
اما این سی بِمُل شبیه هیچ صدایی که تا به حال شنیده*اید نیست. این امواج صوتی سرعت نوسانی برابر با یک بار در هر ۹ میلیون سال دارند! بنابراین ۵۷ اُکتاو پایین*تر از سی بِمُل آشنایی هستند که بالای نُت دو قرار دارد؛ یا حدود ۶ هزار تریلیون بار بم*تر از پایین*ترین نتی هستند که گوش انسان می*تواند آن را بشنود. برای نواختن نُتی به این بَمی باید ۶۳۵ کیلد دیگر به سمت چپ پیانو اضافه کنید !

[ATTACH=CONFIG]2208[/ATTACH]
نُت سی بِمُلی فرابَم. عکس اصلی، از رصدخانه*ی فضایی چاندرای ناسا، نشان می*دهد که سیاهچاله*ای عظیم در کهکشان ۱۲۷۵ ngc چطور بر خوشه*ی کهکشانی ایبل ۴۲۶ اثر می*گذارد. این سیاهچاله دو فوران پُرقدرت را (که البته در این تصویر دیده نمی*شوند) به بیرون پرتاب می*کند که به میان گازهای داغ میان*کهکشانیِ تابنده*ی پرتو ایکس می*روند و حباب*هایی را شکل می*دهند که گازهای اطراف را به بیرون هُل می*دهند. این برهم*کنش پُرانرژیْ امواجی صوتی تولید می*کند که در میان خوشه نوسان به پا می*کنند و الگوی موجی*شکلی را پدید می*آورند (تصویر کوچک). به بیان موسیقایی، فواصل میان این موج*ها همتای نت سی بِمُل ولی ۵۷ اکتاو پایین*تر از سی بمل آشنای بالای نت دو است.

منبع کانوت

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
   

دنباله دار Lovejoy با نام رسمی C/2011 W3، دنباله داری با مدار کشیده از گروه Kreutz Sungrazer می باشد. این دنباله دار در نوامبر 2011 بوسیله ی ستاره شناس آماتور استرالیایی Terry Lovejoy کشف شد. حضیض بعدی این دنباله دار در سال 2550 خواهد بود.
[ATTACH=CONFIG]2200[/ATTACH]
این هم نقشه رصدتون
[ATTACH=CONFIG]2201[/ATTACH]

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
       

با تقویم نجومی چطورید ؟

[ATTACH=CONFIG]2195[/ATTACH]

آغاز اولین شهاب*باران سال ۲۰۱۵

شنبه شب نقطه اوج اولین شهاب*باران سال ۲۰۱۵ میلادی خواهد*بود، شهاب*باران ربعی که اولین آتش*بازی کیهانی را در سال جدید میلادی برای ساکنان زمین به نمایش خواهد*گذاشت.

شهاب*باران*ها معمولا در ارتباط با صورت فلكي نام*گذاري مي*شوند كه در آسمان كانون درخشش آنها به نظر مي*آيد. از اين رو نام شهاب*باران برساوشي از نام صورت فلكي برساوش گرفته شده و نام شهاب*باران جوزايي از نام صورت فلكي جوزا يا جميني.

اما هيچ صورت فلكي با نام ربع يا ربعي وجود ندارد. نام اين شهاب*باران از صورتكي به همين*نام در صورت فلكي گاوران مي*آيد و نقطه اوج شهاب**باران ربعي امشب، سوم ژانويه 2015 بوده و كانون آن نقطه شمالي ساختاري بادبادك مانند در صورت فلكي گاوران خواهد*بود.

اگرچه در نقطه اوج اين شهاب*باران نسبت به شهاب*باران برساوشي مي*توان شهاب*هاي بيشتري را مشاهده كرد، اما به دليل كوتاه بودن نقطه اوج اين رويداد،*احتمال ديدن شهاب*هاي آن نسبت به شهاب*باران برساوشي بسيار كمتر است، از اين رو زمانبندي درست در مشاهده اين رويداد آسماني اهميت زيادي دارد.

رصد*هاي پيشين امكان پيش*بيني شهاب**باران ربعي را آسانتر كرده*اند. نقطه اوج اين بارش در شب سوم ژانويه و در ساعت*9 عصر به وقت گرينويچ خواهد*بود. در اين مدت كانون بارش به افق شمالي نزديك خواهد بود. با گذشت شب، كانون بارش به شمال شرق آسمان نزديك* خواهد*شد و به اين شكل تعداد بيشتري از شهاب*ها را مي*توان در پهنه آسمان، به ويژه در بخش*هاي شرقي، مشاهده كرد.

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
   

ابر اورت نام منطقه ای است که بسیاری از دنباله*دارها، سنگ ها و یخ هایی که در واقع مربوط به بقایای تولد منظومه شمسی میباشند از آن سرچشمه می*گیرند.

[attach=config]2192[/attach]

دانشمندان معتقدند این ابر از فاصله ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ واحد نجومی آغاز شده و تا فاصله ۵۰,۰۰۰ واحد نجومی که تقریباً برابر با یک سال نوری است، نیز ادامه پیدا می کند. برخی دیگر بر این عقیده اند که این ابر عظیم حتی تا بیشتر از ۱۰۰,۰۰۰ واحد نجومی گسترش یافته است و این به آن معناست که لبه اش تا مرز پایانی منظومه شمسی ما کشیده شده است.( یک واحد نجومی برابر فاصله میانگین زمین تا خورشید، حدود ١۵٠ میلیون کیلومتر است.)

[attach=config]2193[/attach]

این ابر به یادبود ستاره شناسی به نام یان اورت که وجود آن را در سال ۱۹۵۰ پیش بینی کرده بود، “ابر اورت” نهاده شده است. هر چند دنباله دارهای اندکی در منظومه شمسی ما از کمربند کوئیپر نشأت می گیرند، اما گمان می رود که اکثرشان به ابر اورت تعلق داشته باشند. در واقع ابر اورت از همان موادی تشکیل شده که دنباله دارها از آن ساخته شده اند. در لبه منظومه شمسی حتی کششی کوچک از گرانش یک ستاره گذرا میتواند دنباله داری را از اسارت گرانش خورشید آزاد کند. پس از آن، این اجرام دارای دوره تناوب چرخشی طولانی می شوند و به سمت مناطق داخلی منظومه شمسی روانه شده و دنباله دارهای مدار بلند را که دوره ی تناوبی تا بیش از هزار سال دارند را می سازند، دوره تناوب دنباله دارهای مدار کوتاه، حداکثر ۲۰۰ سال است. وقتی دنباله داری به درونی ترین منطقۀ منظومه شمسی می رسد گرمای خورشید آن را می پزد و دگرگونی زیبایی اتفاق می افتد و توده یخ بصورت هاله ای درخشان با دنباله ای زیبا نمایان می شود.

[attach=config]2194[/attach]

اجرام کمربند کوئیپر و ابر اورت بعنوان اجرام فرا نپتونی یا tnoها شناخته می شوند؛ چرا که مدار چنین اجرامی در فاصله دورتری از نپتون نسبت به خورشید قرار گرفته است. چون ابر اورت از کمربند کوئیپر بسیار دورتر است، بخوبی کمربند کوئیپر شناخته شده نیست. بعلاوه؛ ستاره شناسان قادر به تشخیص هویت اجرام این ابر، تا حد اجرام موجود در کمربند کوئیپر نیستند. متأسفانه در حال حاضر و در آینده نزدیک، شانسی برای دانشمندان جهت تحقیق بر روی ابر اورت از نزدیک وجود ندارد. تنها فضاپیمای افق های نو توسط ناسا به فضا پرتاب شده که در تابستان ۲۰۱۵ پس از ۹ سال سفر فضایی به پلو می رسد و پس از بررسی این سیاره کوتوله راهی کمربند کوئیپر می شود تا این منطقه ی ناشناخته را مورد بررسی قرار دهد. پس به احتمال بسیار زیاد چندین دهه باقیست تا بشر بتواند فضاپیمایی را رهسپار ابر اورت سازد.

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی
       
   

چطور قد فضانوردان توی فضا 5تا7 سانتی متر افزایش پیدا میکنه؟

سلام دوستان .
من چند وقته دارم توی اینترنت درباره ی ستاره های کربنی تحقیق میکنم ! توی اینترنت فقط در این حد اطلاعات پیدا کردم : ستاره های کربنی غول های سرخی اند که درصد کربنشان خیلی زیاد است و ستارگان نادری هستند .
فقط در این حد بود !!!!!!!
ولی من دنبال چیزای بیشتری هستم مثلا اینکه چه جیزی باعث شده کربنشون زیاد باشه و ...
اگه کسی میدونه لطفا راهنمایی کنه .
خیلی ممنون

تصاویر فضایی برگزیده 2014 از دریچه تلسکوپ*ها

ایسنا - تصاویر فضایی برگزیده 2014 از دریچه تلسکوپ‌ها

با نگاهی به عقب و بررسی رویدادهای فضایی 2014، یک دستاورد از همه چشمگیرتر بوده و آن، فرود بی*سابقه کاوشگر فیلائه بر روی یک دنباله*دار در فاصله صدها میلیون کیلومتری زمین است که نقطه اوج ماموریت روزتای سازمان فضایی اروپا به شمار می*رود.

این موفقیت تاکنون جایگاه*های بسیاری را در برترین*های سالی که گذشت، به دست آورده است.

با وجود به خواب رفتن فرودگر فیلائه، این ماموریت 1.7 میلیارد دلاری هنوز به پایان نرسیده است. دانشمندان در نشست اتحادیه ژئوفیزیک آمریکا در سان*فرانسیسکو به نمایش تصاویر جدید این ماموریت پرداخته و در مورد مرحله بعدی سفر فضاپیمای روزتا صحبت کردند که اکنون دنباله*دار را دنبال می*کند.

این دانشمندان همچنین اظهار امیدواری کردند که بتوانند کاوشگر فیلائه را که اکنون به دلیل پایان یافتن باتری*ها و فقدان نور خورشید به خواب زمستانی فرو رفته، بازیابی کنند.

مت تیلور، دانشمند پروژه روزتا از برنامه تیم خود برای ارسال این فضاپیما در فاصله شش کیلومتری سطح دنباله*دار 67P/Churyumov-Gerasimenko در فوریه سال 2015 خبر داد که نزدیکترین رویایی آن در ماموریت اولیه*اش محسوب می*شود.

روزتا در طول این نزدیکی می*تواند تصاویر وضوح بالایی را در کنار داده*های مفید از انتشارات گازی دنباله*دار بدست بیاورد. همچنین ممکن است بتوان محل فرود فیلائه را که در روز 12 نوامبر (21 آبان) پس از برخورد با سطح دنباله*دار به مکان نامعلومی پرتاب شده، شناسایی کرد. تصاویر بدست آمده تاکنون نشان*دهنده یک محیط سایه*دار است که فرودگر را ناتوان از استفاده از پنلهای خورشیدی برای شارژ مجدد باتری*هایش کرده است.
[COLOR="#FF0000"]
در کنار داستان داغ روزتا[/COLOR]، رویدادهای فضایی دیگری نیز در سال 2014 رخ داد که از آن جمله می*توان به تراژدی فضاپیمای اسپیس*شیپ 2 اشاره کرد. فضاپیمای شرکت ویرجین گالکتیک در ماه ژانویه پرواز موفقی را به نمایش گذاشته بود اما تراژدی ماه اکتبر رخ داد که طی آن یکی از دو خلبان در پرواز آزمایشی سرنشین*دار فضاپیمای اسپیس*شیپ 2، کشته شد. بررسی*ها بر روی این حادثه ادامه داشته و برخی از مسافران آینده که برای سفر به فضا با این فضاپیما بلیت رزرو کرده بودند، با تردید روبرو شده*اند.

از دیگر رویدادهای جالب انسال باید به کشف سطوح متان در جو و همچنین مواد شیمیایی در سنگهای مریخ توسط کاوشگر کنجکاوی ناسا اشاره کرد. این دو، سرنخ*هایی هستند که بررسی*ها برای نشانه*های حیات در گذشته یا حال سیاره سرخ را ارزشمند کرده*اند؛ اما کنجکاوی تنها کاوشگری نبود که این نشانه را کشف کرد؛ در ماه سپتامبر دو فضاپیمای ماون و همچنین ماموریت مدارگرد مریخ هند با موفقیت وارد مدار مریخ شده و به بررسی جو سیاره پرداختند. کاوشگر هندی از قابلیتهایی برخوردار بوده که می*تواند سطوح متان را در هوای مریخ پیگیری کند.

همچنین در سال 2014، دانشمندان با بررسی داده*های ماموریت شکار سیاره کپلر دریافتند که سیاره*های فراخورشیدی بسیار شبیه زمین در جهان وجود دارند. همچنین اخبار بهتری نیز وجود داشت و آن، بازگشت مجدد ماموریت کپلر به کار بود.
[COLOR="#FF0000"]
از دیگر رویدادهای فضایی[/COLOR] امسال باید به آزمایش موفق پرواز فضاپیمای بدون سرنشین اوریون اشاره کرد که ناسا قصد دارد در آینده از آن برای ارسال فضانورد به سیارات و در نهایت به مریخ بهره ببرد.
[COLOR="#FF0000"]
سال 2015 در فضا[/COLOR]

گذشته از رویدادهایی که در سال 2014 رخ داده، اتفاقات جالبی نیز در سال 2015 رخ خواهد داد که در اینجا به فهرستی از آن اشاره می*شود.

روز سیارات کوتوله: در ماه مارس، فضاپیمای داون ناسا در مدار اطراف سیاره کوتوله سرس برای اولین رویارویی نزدیک با آن قرار خواهد گرفت. سپس در ماه ژوئیه، کاوشگر نیو هورایزون(New Horizons) از کنار پلوتو و قمرهای آن خواهد گذشت.

فضاپیماهای بخش خصوصی: برنامه اسپیس*شیپ 2 تنها گزینه ناسا در برنامه فضایی خصوصی نیست. شرکت هوافضای XCOR احتمالا سال آینده آزمایشات هواپیمای موشکی Lynx خود را آغاز کرده و همچنین تاکسی*های فضایی سرنشین*دار پیشنهادی شرکتهای بوئینگ و اسپیس*ایکس نیز شکل خواهند گرفت.

یک سال حضور در ایستگاه فضایی: دو فضانورد آمریکایی و روسی قرار است ماموریت یک ساله خود را به عنوان تمرینی برای کاوشهای فضای عمیق در آینده در ایستگاه فضایی بین*المللی آغاز کنند.

تصمیمات کیهانی: آخرین بخش اطلاعات ماموریت پلانک سازمان فضایی اروپا قرار است ماه آینده منتشر شود. همچنین داده*های بیشتری از سوی طیف*سنج مغناطیسی آلفا و برخورددهنده بزرگ هادرونی در راه است. با در نظر گرفتن جنجالها در مورد یافته*های امواج گرانشی BICEP2، باید منتظر بررسی اسرار کیهانی زیادی در سال 2015 بود.

خورشیدگرفتگی در روز اعتدال: علاقمندان به نمایش*های آسمانی می*توانند در روز 20 مارس (29 اسفند) به تماشای ترکیبی از رویدادهای فضایی بپردازند. در این روز که اعتدال بهاری برای ساکنان نیمکره شمالی زمین آغاز می*شود، انسانها می*توانند به تماشای خورشیدگرفتگی کلی در کنار ابرماه بپردازند. البته کل این خورشیدگرفتگی تنها در گرینلند و ایسلند قابل مشاهده خواهد بود.

سلام دوستان .
من شغلم عکاسیه و در حال حاضر مدیریت عکاسی پدرم را ((با 63 سال سابقه)) بر عهده دارم .
اگر کسی از شما دوستان که تلسکوپ داره و به عکاسی نجومی "حرفه ای" علاقه داره باید بگم میتونیم با هم همکاری کنیم ؛ به این صورت که تلسکوپ و دانش استفاده ازش از شما ، دوربین و تجهیزاتو دانشش با من . در آخر هم من با خرج خودم یکی از عکس ها رو چاپ میکنم و بهتون هدیه میدم ((علاوه بر فایل تمام عکاس ها!!!)) .
راستی من تهران هستم ...

سلام
دوستان یک دستگاه تلسکوپ ماکستوف 127 مارک اسکای واچر، با پایه azgt مجهز به سیستم ردیاب و جستجوی خودکار کامپیوتری، اپتیک ساخت schott آلمان، بسیار تمیز و کم کار به فروش میرسد. به همراه خود تلسکوپ 2 تا چشمی 10 و 25 م م هست . قیمت مجموعه نو تلسکوپ 2250000 تومن هست که من به قیمت 1750000 میفروشم. ضمنا یک عدد چشمی 32 م م، باطری 12 ولت و شارژر هم براش گرفتم که اونا رو هم با تخفیف 250000 میدم. ( معاوضه با دایسونی بالای 10 اینچ هم میکنم.)[attach=config]2190[/attach]

فایل‌های پیوست

تصاویر بندانگشتی