تالار گفتگو ستاره‌شناسان

به گزارش خبرگزاري مهر، پرونده هاي جديدي كه توسط وزارت دفاع انگلستان ارائه شده متشكل از 800 گزارش مبني بر مشاهده يوفوها در سالهاي 1981 تا 1996 است.


برخي از اين مشاهدات توسط دانشمندان توجيه شده اند اما بسياري از آنها همچنان در هاله اي از ابهام و ناشناخته باقي مانده اند. در ادامه 10 گزارش از مشاهده يوفوها در جهان كه تا كنون هيچ توضيح علمي و منطقي براي توجيه آن ارائه نشده است، معرفي خواهند شد.


برخورد راسول در سال 1947: حاميان نظريه يوفو ادعا مي كنند ارتش آمريكا هواپيماي ناشناخته سقوط كرده را در اين پديده ضبط كرده است. اين رويداد جنجالي كه به خوبي تحت پوشش رسانه اي قرار گرفت به يكي از پر طرفدارترين پديده هاي ناشناخته جهان تبديل شده است. ارتش آمريكا براي توجيه اين پديده اعلام كرده است اين انفجار به برخورد بالني اكتشافي متعلق به برنامه اي طبقه بندي شده به نام مغول تعلق داشته است.


مورد كنت آرنولد در سال 1947: پس از اينكه تاجري آمريكايي به همراه خلبانش ادعا كردند 9 جسم پرنده را به صورت زنجيره اي در نزديكي كوهستان رنير ديده اند، رسانه ها اين پرونده را مورد بشقاب پرنده ناميدند. آرنولد اين اجرام را بشقابهاي پرنده اي توصيف كرد كه بر روي آب حركت مي كردند. تا كنون توجيهي براي اين پرونده ارائه نشده و ارتش آمريكا آن را توهم خوانده است.


پرونده شايعات واشنگتن در سال 1952: اين پرونده شامل سري گزارشاتي از مشاهدات يوفوها است كه توسط رادارهاي فرودگاهها در سه نقطه متفاوت به ثبت رسيده است. پس از وقوع اين پديده رسانه هاي داخلي از شكل گيري هيئت رابرتسون در سي آي اي خبر دادند. نيروي هوايي آمريكا در نهايت با اين توجيه كه پديده در اثر واژگونگي در اتمسفر زمين به وجود آمده و سيگنالهايي را به اشتباه به رادارهاي فرودگاه ها ارسال كرده است جنجالهاي به وجود آمده را آرام كرد.


مورد لولند در سال 1957: در اين سال پليس گزارشهاي متعددي مبني بر اينكه موتور خودرو اين افراد در هنگام نزديك شدن جسمي درخشان و تخم مرغي شكل به صورت ناگهاني از كار افتاده است از رانندگان دريافت كرد. به گفته رانندگان موتور خودروها پس از دور شدن اين جسم مجددا به صورت خوكار فعال شده است. نيروي هوايي علت اين پديده را طوفان الكترونيكي عنوان كرد.


برخورد وستال در سال 1966: در اين پرونده بيش از 200 دانش آموز و معلم در دو مدرسه در ملبورن اعلام كردند فضاپيماي بيگانه اي را ديده اند كه بر روي دشتي بزرگ فرود آمده و سپس به سوي حومه شهر حركت كرده است. با وجود اينكه شاهدان اين پديده همچنان بر آنچه ديده اند پافشاري مي كنند، سازمانهاي استراليايي اين جسم ناشناخته را هواپيماي آزمايشي ارتشي خوانده اند.


برخورد اسكله شگ در سال 1967: گزارشهاي اين واقعه نشان مي دهد در اين سال جرمي بزرگ با بندر شگ برخورد كرده است كه وزارت دفاع كانادا پس از انجام تحقيقات و بررسي هاي متعدد اين واقعه را به عنوان پديده اي مرموز و حل نشده دسته بندي كرد و كميته كاندان كه مسئوليت تحقيق درباره يوفوها را به عهده دارد موفق به كشف واقعيت اين حادثه نشد.


حادثه 1976 در تهران: در اين حادثه جسم پرنده ناشناخته اي تجهيزات الكتريكي دو فروند هواپيماي F-4 را به همراه تجهيزات كنترل زميني از كار انداخت. مقاماتي كه بررسي اين موضوع را به عهده داشتند جسم بيگانه را فرازميني خواندند. توجيهي كه توسط متخصصان ارائه شد نقص تجهيزات الكترونيكي و اشتباه در ديد خلبان بوده است.


تعقيب و گريز سائوپائولو در سال 1986: در اين سال در حدود 20 جسم بيگانه پرنده توسط مردم ديده شده و رادارها در نقاط مختلف برزيل آنها را به ثبت رسانده اند. به محض اينكه پنج هواپيماي نظامي براي متوقف كردن اين اجسام پرنده به هوا بلند شدند، اجسام از رادارها پاك شده و ناپديد شدند. محققان اين اجسام پرنده را ذرات ناشي از برخورد ايستگاه فضايي سوويت با اتمسفر اعلام كردند.


حادثه بلژيك در سالهاي 1989 و 1990: در حدود 13 هزار و 500 نفر در اين سالها اعلام كردند شاهد پرواز جسمي سه ضلعي عظيم، بي صدا و سياه رنگي بوده اند و در حدود دو هزار و 600 اظهاريه در رابطه با آنچه ديده شده بود نوشته شد. اين جسم توسط رادارهاي ناتو نيز رديابي شد. توضيح و توجيه قانع كننده اي درباره اين اين جسم پرنده ارائه نشده است و تنها برخي معتقدند تعدادي از شاهدان به احتمال زياد هليكوپتري را با يوفو اشتباه گرفته اند.


تصويربرداري از يوفوها در سال 2008 در تركيه: نگهبان شب مجتمع يني كنت در اين سال ادعا كرد از چندين جسم پرنده بيگانه طي دوره اي چهار ماه تصوير برداري كرده است. اين تصاوير توسط مركز تحقيقات علوم فضايي سايروس به عنوان مهمترين تصاويري كه تا كنون از يوفوها به ثبت رسيده است، مورد بررسي قرار گرفتند.






منبع درمتن ذكر شده

پس چطور هیچ دانشمندی در سخنرانی هاش حرف از دیده شدن یوفو ها نمی زنه.

سلام دوست من
چون باز هم به طور کامل قابل اثبات نیست-در ضمن خیلی چیزای جالب هست که دانشمندا ازشون حرف نمیزنن(که من هم دلیلشو نمیدونم)

یه کتابی هم منتشر شده در این رابطه ها و کلی عکس در مورد تمدن های باستان و ارتباطشون با فضایی ها توش زده

بشقاب پرنده در آسمان؛از تخيل تا واقعيت
جام جم آنلاين: داستان بازگشت اشياي ناشناخته در آسمان ايران در حالي دوباره زمزمه مي شود که به باور اختر شناسان، ما با نزديکترين ستاره 7/4 سال نوري فاصله داريم و موجودات فضايي براي رسيدن به ما چهار سال و نيم زمان نياز دارند.
به گزارش خبرگزاري مهر، رويت اشياء نوراني در آسمان کشور به سال‌ها پيش برمي گردد. اولين گزارشها از مناطق مرزن آباد و سپس بابل و مشکين شهر ارسال شد. اين گزارشها از مشاهده گويهاي نوراني خبر مي دادند که موجبات ترس و نگراني اهالي را فراهم کرده بود. پيرو اين گزارشها اظهار نظرهاي متفاوتي از سوي مقامات بلند پايه کشور تا شهروندان عادي در مورد اين پديده بيان مي شد.

اين ماجرا به تدريج به ساير شهرها سرايت کرد و در مناطقي چون مشکين شهر، اردبيل، گنبد کاووس، تبريز، اراک، اشنويه، سنندج، مناطق مرزي اهواز و اصفهان گزارشهايي از مشاهده اشياي ناشناخته در آسمان مخابره شد. اين ماجرا هر سال در فصول خاصي ادامه دارد.

اما اين اشياي نوراني چه هستند؟ آيا موجودات فرازميني قصد ارتباط با موجودات زميني را دارند؟ آيا بايد داستانهاي مربوط به UFO ها را باور کرد؟

تلاش انسان براي پيدا کردن موجودات فرازميني

نخستين جرقه در زمينه کشف هوش فرازميني يا موجودات فرازميني و امکان برقراري ارتباط با تمدني ديگر در مقاله اي در نشريه "نيچر" از سوي دو دانشمند مطرح شد. آنها در اين مقاله اين موضوع را به طور جدي مطرح کردند که اگر در نقاط ديگر کيهان موجودات هوشمندي وجود داشته باشند و مجهزبه تجهيزاتي همانند آنچه ما در اختيار داريم? باشند، خواهند توانست سيگنالهاي راديويي ما را دريافت کنند و يا اگر پيامي مخابره کرده باشند بي شک مي توان از راه بسيار دور سيگنالهاي راديويي آنها را دريافت و تقويت کرد. از نظر آنها اين ارتباط بسيار دور راديويي امکانپذير بود.

انتشار اين مقاله باعث شد تا در سال ???? پروژه "ازما 1" آغاز شود. "ازما" يک پروژه استراق سمع بود و در طي آن "فرانک دريک" با راديو تلسکوپ 85 فوتي در رصدخانه ملي در "گرين بنگ" فعاليتهاي خود را با مطالعه بر روي دو ستاره آغاز کرد.هر چند او تلاش بسيار کرد اما هيچ سيگنالي دريافت نشد.

اين پايان کار نبود بلکه تلاشهاي "دريکگ آغازگر راهي شد که بعدها "ساگان" يکي از دانشمندان ناسا و از پيشگامان اکتشافات فضايي بدون سرنشين سفينه هاي وايکينگ را واداشت تا پروژه ديگري را در اين زمينه تعريف کند.

"ساگان" در هنگام انجام آزمايشهاي خود بارها و بارها به سيگنالهاي مشکوکي برخورد کرد. امري که تاکنون نيز ادامه دارد و هيچ کدام از آنها مورد تاييد قرار نگرقته اند. اما بدون ترديد دريافت اين دست سيگنالهاي راديويي دانشمندان را به مراتب آماده کرد تا با مواجه با سيگنالهاي ناشناخته درصدد پاسخ برآيند.

اما به راستي موجودات فرازميني وجود دارند؟ پاسخ اين سئوال را "دريک" با ارائه معادله اي معروف به "معادله فرانک دريک" داده است. هر چند بيشتر متغيرهاي اين معادله بر اساس حدس و گمان است ولي با وارد کردن مقادير متغيرها مي توان به تصوير جالبي دست يافت.

از خيال پردازي تا واقعيت

به گزارش مهر، با حل معادله فرانک دريک مي توان وجود 250 تمدن فرازميني در کهکشان که قادر و مايل به برقراري ارتباط راديويي با زمين هستند را تخمين زد. اما به باور اخترشناسان مسئله فاصله بسيار زياد ستاره ها تا ما و محدوديت سرعت حرکت در عالم مانع از پذيرش پاسخ "دريک" مي شود.

اسدالله قمري نژاد دبير انجمن نجوم ايران در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکيد بر اينکه معمولا افراد مشاهده هر نوع اشياي نوراني در آسمان را به وجود موجودات فرازميني ربط مي دهند، گفت: اين ادعا تنها از سوي افرادي که با علم نجوم و فاصله هاي نجومي اطلاعي ندارند مطرح مي شود.

وي با بيان اينکه براي فاصله هاي نجومي از واحدي به نام سال نوري استفاده مي شود، افزود: سال نوري مقدار مسافتي است که نور در مدت يک سال طي مي کند. نور در طي يک ثانيه، 300 هزار کيلومتر را طي مي کند و از سوي ديگر نزديکترين ستاره به زمين 7/4 سال نوري با زمين فاصله دارد که با يک ضرب و تقسيم ساده مي توان پي برد که نور براي رسيدن به ما بايد 4 سال و نيم در راه باشد.

قمري نژاد با تاکيد بر اينکه ستاره هاي دورتر نيز چهار ميليون سال نوري با ما فاصله دارند، ادامه داد: از سوي ديگر ادعا مي شود که اين موجودات از ساير کهکشانها مي آيند اين در حالي است که نزديکترين کهکشان به ما "آندرومدا" است که لبه اين کهکشان تا ما دو ميليون سال نور فاصله دارد.

وي ادامه داد: بر فرض اينکه موجوات فرازميني هم موجود بوده و قادر باشند با تکنولوژي برتري که دارند به زمين نزديک شودن اما هرگز منطقي نخواهد بود که فکر کنيم به زمين نزديک فرود آيند، ايجاد ترس و وحشت کنند و دوباره به سرزمين خود برگردند.

جهل ما و پهنه بيکران آسمان

اگر اين اشياي نوراني که ما زمينيها مي بينيم موجودات فرازميني نيستند پس چه چيزي مي توانند باشد؟ آيا فيلمها و داستانهايي که در باره بشقاب پرنده ها ساخته و نوشته شده است، حقيقت دارد؟

طي جنگ جهاني دوم برخي از خلبانها ادعا کردند شيء عجيب و به ظاهر فلزي را مشاهده کرده اند که بر روي هواپيماي آنها سايه انداخته است. در 24 ژوئن 1947 "کنت آرنولد" خلبان يک هواپيماي مسافربري گزارش کرد ناوگاني از 9 شيء پرنده گرد را مشاهده کرده است که در خط پرواز وي ظاهر شده?اند. آرنولد در گزارش خود توضيح داده بود اين اشياء شبيه نعلبکي هايي هستند که روي آب حرکت مي کنند.

به همين دليل از آن پس مردم از اين اشياء ناشناخته با عنوان "بشقاب پرنده" ياد کردند. از سال 1947 به بعد اين اشيا ناشناخته تقريبا در تمام نقاط جهان مشاهده شد و حتي برخي ادعا کردند که با سرنشينان آنها ارتباط برقرار کرده اند. در تحقيقات دقيق تر اعلام شد که اين اشيا پديده هاي اختر شناختي يا پيامدهاي شرايط جوي خاص بوده اند و بعدها نيروي هوايي آمريکا نيز اعلام کرد که در هر صورت اين اشيا پرنده از فضا به زمين نيامده اند.

قمري نژاد با اشاره به پهنه بيکران آسمان و ميليونها جرم نوراني در آن به مهر گفت: معمولا رصدگران آماتور با ديدن اجرام نوراني چون "مشتري"، "زهره" و يا هر جرم نوراني ديگر حتي هواپيماهايي که به تدريج درخشان مي شود، تصور مي کنند بشقاب پرنده ها را مشاهده کرده اند.

وي ايجاد پديده هاي جوي را از ديگر عوامل مشاهده UFO ها دانست و ادامه داد: اين موارد بارها ديده شده است و با بررسي گزارشهاي ارائه شده و محاسبه زمان رصدي آنها مشخص مي شود که آنچه که ديده اند ربطي به بشقاب پرنده ها ندارد.

دبير انجمن نجوم ايران با تاکيد بر اينکه بحث UFO ها علاقه مندان خاص خود را دارد، خاطرنشان کرد: تاکنون هيچ گزارشي از سوي رصدگران حرفه اي و متخصصان علم نجوم که بيشترين ساعات خود را به رصد آسمان مي پردازند در زمينه مشاهده اشياي ناشناخته نوراني دريافت نشده است.

از تخيل تا تولد فناوريهاي فضايي

قمري نژاد با اشاره به علاقه برخي از کشورها به ايده بشقاب پرنده ها تصريح کرد: بسياري از کشورها از اين ايده بهره بردند و اقدام به ساخت پرنده هايي براي اقدامات جاسوسي، فليمبرداري و عکسبرداري از مناطق مورد نظر کردند.

قمري نژاد "آلمان" را از اولين کشورهايي نام برد که در اين زمينه گامهايي برداشته است و اضافه کرد: اين اقدام تاکنون ادامه دارد و بسياري از کشورها با سرمايه گذاريهاي بسيار تکنولوژيهاي فضايي براي کاربردهاي جاسوسي را توسعه داده اند.

حمله به زمين از تخيل تا واقعيت
جام جم آنلاين: هفته گذشته سالگرد تولد اچ جي ولز بود. چهره برجسته ادبيات علمي تخيلي كه توانست ايده‌هاي پيشگامانه‌اي را در داستان‌هاي خود مطرح و راه جديدي پيش روي آينده‌نگران باز كند. شايد معروف‌ترين آثار اچ جي ولز را بتوان ماشين زمان و جنگ دنياها دانست. جنگ دنيا‌ها داستاني از مقابله زمينيان با ساكنان مريخ بود.
روايتي كه بارها مورد اقتباس قرار گرفت و زماني كه ولز ديگري اورسون ولز در نمايش راديويي خود اين نمايشنامه را اجرا كرد، موجي از وحشت نيويورك را فرا گرفت.آخرين اقتباس از اين اثر را استيون اسپيلبرگ در فيلمي به همين نام به نمايش گذاشت و روايت مدرن تري از همان داستان را بر پرده‌هاي سينماها نشاند.

سوالي كه اين داستان و انبوه داستان‌هاي ديگر علمي و تخيلي مطرح مي‌كنند و البته دامنه بحثشان به فراتر از اجتماعات آينده‌نگران نيز مي‌رسد و دانشمندان نيز به طور جدي درباره آن به تفكر مي‌پردازند، اين است كه اگر روزي تماسي ميان ما و ديگر موجودات فضايي هوشمند كه احتمالا درگوشه‌اي از كيهان زندگي مي‌كنند برقرار شود، اين برخورد چه ظاهري خواهد داشت؟‌آيا ما با فاجعه‌اي حاصل از برخورد 2 تمدن زميني و فضايي مواجه خواهيم شد و نبردي كيهاني در خواهد گرفت يا آنها همچون فرشتگان حامي صلح، اشتباهات تاريخي ما را به ما يادآور شده و نقش معلمي دلسوز را ايفا مي‌كنند؟‌

ايده وجود موجودات هوشمند فرا زميني ايده جديدي نيست و شايد بر خلاف تصور اوليه، ‌يكي از قديمي‌ترين و كهن‌ترين ايده‌هايي باشد كه ذهن بشر با آن درگير بوده است.

در سال‌هاي اخير، سرعت گرفتن روند رشد فناوري‌هاي نوين و ازجمله فناوري‌هاي ارتباطي در كنار فناوري فضايي باعث شد تا مردم بار ديگر متوجه آسمان بالاي سر خود شوند و بار ديگر و به طور جدي‌تري اين پرسش را مطرح كنند كه آيا آنجا افراد هوشمندي وجود دارند؟ ‌و البته اين بار به دنبال پرسش‌‌هاي علمي‌تري براي اين پرسش قديمي خود مي‌گشتند. دانشمندان اگرچه تاييد مي‌كنند كه تا كنون حتي نشانه‌اي از وجود يك تك سلولي زنده در بيرون زمين نيافته‌اند، اما زماني كه كار به بحث احتمالات مي‌رسد، تاييد مي‌كنند كه از لحاظ نظري شانس به وجود آمدن حيات تكامل يافته و هوشمند و داراي تكنولوژي كه به برقراري ارتباط با ما هم علاقه‌مند باشد، چندان كم نيست.

فرانك ديراك يكي از ستاره شناساني بود كه سعي كرد براي اين مساله رابطه‌اي آماري به دست آورد و نتيجه كارش فرمول ديراك بود. اين فرمول با ضرب ميزان احتمال‌هاي موجود براي شكل گيري هر مرحله از حيات در تعداد ستاره‌ها و سياره‌هايي كه در عالم وجود دارند، سعي در رسيدن به تخميني از تعداد تمدن‌هاي احتمالي دارد.

شايد جنگ دنيا‌ها در شرايطي متفاوت اتفاق بيفتد و ما در آخرين مرحله از اكتشافاتمان به جنگ با موجودات فضايي ناشناخته‌اي برويم كه خودمان آنها را به سياره‌مان دعوت كرده‌ايم
اعتقاد به اين‌كه در گوشه‌اي از كيهان ممكن است حيات شكل گرفته و رشد يافته و به مرحله فناوري رسيده باشند، آنچنان قوي است كه زماني كه فضاپيماي ويجر براي سفر طولاني خود آماده مي‌شد تا پس ازعبور از كنار سيارات منظومه شمسي از آن خارج شده و به سفري بي‌پايان در فضاي ميان سياره‌ها دست بزند،‌لوحي طلايي شامل اطلاعات منشا اين فضاپيما روي آن نصب شد تا اگر زماني اين فضاپيما از سوي موجودات هوشمند فرازميني پيدا شد، آنها بتوانند منشا اين فضاپيما را تشخيص دهند. در ادامه چنين پروژه‌اي بود كه طرح عظيم ( SETIجستجوي موجودات هوشمند فرازميني)‌ آغاز شد و گروهي از دانشمندان، شروع به گوش كردن به كيهان با كمك قوي‌ترين راديو تلسكوپ‌هاي زميني كردند تا شايد نويز‌هاي ناشي از فناوري‌هاي همسايه‌هاي كيهاني‌مان را بشنوند. حتي در اقدامي جسورانه‌تر و بحث‌برانگيزتر، ‌امواجي حاوي پيام‌هايي كه به زبان رياضي ترجمه شده بود را در چندين نوبت به سوي چند خوشه ستاره‌اي و ديگر نقاطي كه احتمال وجود سياراتي با شرايط مناسب شكل دهي حيات بيشتر بود، ارسال كردند اما همه اين تلاش‌ها براي پيدا كردن حيات، سوال راز مانندي پشت سر داشتند. اگر اين موجودات پيدا شوند برخورد آنها با ما چگونه خواهد بود؟ آيا جنگ دنيا‌ها شكل خواهد گرفت يا گفتگويي كيهاني؟ بسياري معتقدند اگر زماني چنين تماسي اتفاق بيفتد و اگر اين موجودات پيشرفته فضايي باشند كه ما را پيدا كنند با توجه به برتري احتمالي فناوري‌هاي آنها نسبت به ما اين برخورد صلح طلبانه خواهد بود. اين گروه معتقدند پيدا كردن ما از سوي آنها شايد بيش از پيدا كردن آنها براي ما معني دار و مهم باشد و به همين دليل، آنها سعي خواهند كرد به ما كمك كنند تا مراحل رشد و تكامل دانش را سريع‌تر طي كنيم و نبايد در برابر برخورد احتمالي آنها نگران باشيم. آنها چون پيشرفته‌تر هستند، خردمندتر شده‌اند و آسيبي به ما نخواهند رساند يا دست به استعمار ما نخواهند زد.

از سوي ديگر، گروهي از مخالفان اين نظر وجود دارند كه مي‌گويند ما بايد در برابر هيجان ناشي از علاقه براي ارتباط با بيگانگان خويشتن‌دار باشيم. آنها بيان مي‌كنند اگر زماني اين تماس اتفاق بيفتد، احتمال آن كه برخورد مسالمت‌جويانه باشد، بسيار اندك خواهد بود. آنها در مقابل اين ادعا كه در اثر رشد و پيشرفت‌هاي علمي و تمدني آنها حتما خردمندانه‌تر با دنياي اطراف خود رابطه برقرار مي‌كنند، به جامعه زمين اشاره مي‌كنند.

آنها تاريخ را شاهد بر اين ادعا مي‌آورند كه اگرچه پيشرفت‌هاي تمدني باعث شده افراد خردمندتري روي زمين به وجود آورند اما تجربه تاريخي مي‌گويد اين خردمندان نبودند كه فرمان آتش جنگ و تجاوز را در اختيار داشته‌اند. آنها جنگ‌هاي اوليه را كه با شمشير و نيزه و به شكل رو در رو صورت مي‌گرفت و فقط سربازان در مقابل هم صف آرايي مي‌كردند با جنگ‌هاي امروز كه در كسري از ثانيه ميليون‌ها انسان بي‌گناه با انفجار يك بمب از بين مي‌روند مقايسه مي‌كنند و مي‌گويند حداقل در مورد نژاد انسان مدرن‌تر شدن باعث خطرناك‌تر شدن نژاد ما شده است. آنها حتي توصيه مي‌كنند تا زماني كه از ماهيت چنين تمدن‌هايي اطلاع نداريم نبايد براي آنها پيام‌هاي بي‌محابايي بفرستيم كه باعث شود در معرض توجه احتمالي آنها قرار گيريم.

با وجود اين بحث‌هاي نظري،‌در دوره ما شانس ملاقات با موجودات هوشمند فرازميني بسيار اندك است، حتي شانس يافتن چنين موجوداتي به اندازه‌اي پايين است كه در دوره فعلي حيات بشر مي‌توان آن را غير ممكن دانست و شايد هيچ‌گاه جنگ دنيا هم اتفاق نيفتد اما بشر ممكن است به گونه ديگري از سوي حيات فضايي تهديد شود.

يكي از ماموريت‌هاي مهمي كه در دستور كار ناسا قرار دارد انتقال نمونه‌هايي از خاك مريخ به زمين است. مريخ از نظر سياره شناسي در وضعيتي قرار دارد كه برخي محققان حدس مي‌زنند ممكن است هنوز در اين سياره نمونه‌اي از موجودات تك سلولي زنده وجود داشته باشند. برخي از مهندسان اين طرح ناسا كه تا پايان دهه جاري ميلادي آغاز خواهد شد، نگرانند اين باكتري‌هاي احتمالي خاك مريخ كه در نمونه سنگ‌ها وجود دارد، هنگام بازگشت به زمين و به دليل رويدادي غير منتظره، ‌مثلا انفجار كپسول حاوي آن در جو در فضاي زمين پراكنده شوند. اگر چنين اتفاقي بيفتد و اين باكتري‌هاي فرضي باعث ايجاد نوعي بيماري در بين انسان‌ها شوند، بايد مطمئن بود كه بدن ما در برابر آن بسيار آسيب‌پذير خواهد بود چرا كه هيچ آشنايي با نمونه آن ندارد و هيچ برنامه‌اي براي حفاظت از خود در برابر آن نخواهد داشت. به اين ترتيب شايد جنگ دنيا‌ها در شرايطي متفاوت اتفاق بيفتد و ما در آخرين مرحله از اكتشافاتمان به جنگ با موجودات فضايي ناشناخته‌اي برويم كه خودمان آنها را به سياره‌مان دعوت كرده‌ايم.

پوريا ناظمي

من دو برداشت میتونم بکنم:
یا اون هایی که دیده شدن واقعا موجودی غیر زمینی هستن
یا باید در پرونده های فوق سری وزارت های دفاع کشورهای پیشرفته دنبالشون گشت.

اما من با ریشه ی این قضیه مشکل دارم از کجا معلوم اونا یوفو هستند؟شاید ساخته ی بعضی از کشور ها هستن که می خوان به بعضی از اهداف خودشون برسند

این نظریه که ساخت کشورای پیشرفته هستند احتمال بیشتری داره

مگه این قسمت از نوشته رو نخوندید:
بر فرض اينکه موجوات فرازميني هم موجود بوده و قادر باشند با تکنولوژي برتري که دارند به زمين نزديک شودن اما هرگز منطقي نخواهد بود که فکر کنيم به نزديک زمين فرود آيند، ايجاد ترس و وحشت کنند و دوباره به سرزمين خود برگردند.
واقعا به نظر شما منطقی میا همچین کاری بکنن
به نظر من که اکثر اینا از ابزار جاسوسی هستن
اگه به آرشیو FBI یا CIA دسترسی داشتیم :lol: جواب همه سوالاتمونو می گرفتیم و هیچ ابهامی باقی نمی موند