تالار گفتگو ستاره‌شناسان

کهکشانی که کوچکتر با تعداد ستاره های کمتر وبطور ذاتی ضعیف تر از کهکشانهای مارپیچی و بیضوی می باشد.در یک تعریف عمومی کهکشانهایی که قدر مطلق دیدگانی آنها کمتر(ضعیف تر) از 18- باشد.با این تعریف ابرهای ماژلانی کوتوله نمی باشند ولی بقیه کهکشانهای خوشه محلی که مارپیچی نیستند کوتوله به حساب می آیند.کهکشانهای کوتوله بیشتر شبه کروی و یا نامنظم هستند ومعمولا" بصورت چندتایی اطراف کهکشانهای بزرگتر دیده می شوند.این کهکشانها در شکل گیری ابتدایی کیهان نقش مهمی داشته اند.کهکشانهای کوتوله درخشندگی بسیار بالایی در حدود 1000 برابر تا 10 میلیون برابر درخشندگی خورشید را دارند.

تعداد کهکشانها کوتوله عالم ۷ هزار میلیارد تخمین زده شده است.دست کم 22 تا از این کهکشانهای کوتوله به دور کهکشان راه شیری می­گردند.

در سال 2008 دانشمندان با بررسی 18تای آنها با استفاده از تلسکوپ کک در هاوایی و ماژلان در چین و با هدف اندازه­گیری جرم کهکشانهای کوتوله، داده­های بسیاری را بدست آوردند.آنها با تحلیل نور ستاره­ها در هر کهکشان توانستند سرعت ستاره­ها را تخمین بزنند، سرانجام یا استفاده از این سرعتها جرم هر یک را بدست آوردند.محققان انتظار داشتند که جرم هر کهکشان متفاوت باشد.آنها تصور می­کردند که کهکشانهای پرنورتر جرم بیشتر و کهکشانهای کم­تورتر جرم کمتری دارند ولی در کمال تعجب کهکشانهای کوتوله جرم یکسانی به اندازه 10 میلیون برایر جرم خورشید داشتند.ظاهرا" این مقدار جرم کمترین مقدار جرم لازم برای شکل گیری کهکشانها می باشد.